De nieuwe werkelijkheid valt niet altijd mee. Dat bleek de afgelopen week op diverse manieren. Denk bijvoorbeeld aan het zelf lesgeven aan de kinderen. Afgelopen donderdag was ik er wel even flink klaar mee. Gelukkig braken de feestdagen aan, dus hadden we allemaal de kans om tot rust te komen. Sowieso was die donderdag een dag waarop het allemaal eventjes niet wilde.
Ik zat er gewoon flink doorheen. Ik had nergens zin in, kwam tot niets, was sikkeneurig. Echt zo’n baaldag. Niets voor mij, want meestal ben ik wel lekker bezig. Ik miste Ellen ook enorm. De nieuwe werkelijkheid, een leven zonder partner, viel die dag niet mee. Zo maar weer eens een dag waarop je je maatje zo ontzettend mist. Het is al zo’n contactloze tijd, dat werd hiermee nog duidelijker. Niet even tegen iemand aanhangen, niet even iemand die het van je kan overnemen.
