vluggertje van de dag Archieven - Pagina 2 van 6

Verbrand dankzij een ijsvogel!!

Geloof het of niet, maar ik ben toch echt verbrand dankzij een ijsvogel! Wat was het gisteren toch een geweldig mooie dag. Een heerlijk temperatuurtje, volop zon; het leek welhaast lente.

Dat iedereen hunkerde naar zo’n dag was in ieder geval goed te merken. Het was een drukte van belang op de wandelpaden. Zo ook bij het “Landje van Gruijters“, een vogelrijk natuurgebied bij mij in de buurt.

De eerste grutto’s en kluten waren gearriveerd, dus het vogelminnend volk was in rep en roer. Mijn idee was wat filmopnames te maken om te gaan gebruiken bij een nieuwe compositie. lees verder

Een heerlijke zomerdag.

Een heerlijke zomerdag, dat is nog eens een kop voor een “vluggertje” in december! Maar toch wil ik u nog even meenemen naar eerder dit jaar, toen dit soort zomerdagen aan de orde waren.

Toen ontstond bij mij namelijk het plan om te proberen de 24 uren van zo’n lekker lome dag, eens vast te leggen in een muzikale compositie. Aan het einde van dit jaar kan ik u nu vol trots een nieuwe compositie laten horen “A lovely summer day”.

Een song geïnspireerd dus op het verloop van dit soort fijne dagen. Een dag die start met het het ochtendgloren en eindigt in de late uurtjes van de nacht met een slaapmelodietje. lees verder

Kinderen, wat moet je ermee?!

Kinderen, wat moet je ermee?! De afgelopen tijd hielden ze me in ieder geval weer aardig bezig. Twee dames ziek thuis en pa als een soort veredelde “Florence Nightingale” heen en weer rennend tussen de slaapkamers.

Nu viel het voor de jongste gelukkig allemaal nog redelijk mee, ‘gewoon’ heftig verkouden. De oudste daarentegen had het goed te pakken. Bij haar is er sprake van een voorhoofdsholteontsteking.

Mijn hemel, ik heb nooit geweten dat dit zo pijnlijk kan zijn. Wat heeft dat arme kind moeten afzien de afgelopen week. Op het moment van schrijven lijkt het er gelukkig op dat we, met behulp van een flinke dosis pillen, de pijn eindelijk onder controle hebben. lees verder

Smart speaker met domme eigenaar!

Dit is het verhaal van een smart speaker met een domme eigenaar, oftewel het verhaal van vooruitgang in de wereld en mijn geestelijk vermogen om al deze vernieuwingen proberen bij te houden.

Al een paar jaar heb ik namelijk een speaker in huis staan waar ik niet veel mee doe. Ooit had ik hem aangeschaft omdat mijn oude stereo-installatie geen Spotify kon afspelen. Deze speaker kan dat dus wel.

Maar wat een gedoe. Eerst Spotify op de tablet opzoeken, dan bluetooth en speaker aan en vervolgens kan het streamen beginnen. Wat een werk om wat muziek te horen en dan alleen nog maar die ene dienst. lees verder

Verliefd zijn is zo mooi!!

Verliefd zijn is zo mooi, echt waar. En ik kan u verzekeren dat ik momenteel weer erg verliefd ben. Wat een heerlijk gevoel, ik ga er helemaal voor. De hele wereld mag het weten!

Want zo ben ik nu eenmaal. Als ik me in een avontuur stort, doe ik het ook met passie. Vol overgave en zonder enige twijfel. Liefde brengt heftige gevoelens teweeg in een mens, die kun je gewoonweg niet negeren.

Iedere dag zijn we bij elkaar en als ik haar in mijn armen sluit, voel ik me zo gelukkig. Ik kan haar nauwelijks loslaten en moet ‘gewoon’ aan haar zitten. Ik streel haar, liefkoos haar en laat al mijn creativiteit los. lees verder

De pot verwijt de ketel….

De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Ik vond dit spreekwoord wel van toepassing tijdens onze vakantie afgelopen zomer. Het volgende was het geval. We trokken 2 weken door Normandië.

Een prachtig stuk Frankrijk met pittoreske kustplaatsjes en een kustlijn begrensd door hoge kliffen. Kortom, het was volop genieten van al het moois dat ons voorgeschoteld werd.

Tja, en aangezien ik graag fotografeer, was het fototoestel nooit ver weg. Vol enthousiasme legde ik al het fraais vast met de bedoeling daar thuis een mooi fotoboek van te maken. lees verder

Vol in het gezicht geraakt.

Lieve mensen, er is iets ergs gebeurd. Ik heb iemand vol in het gezicht geraakt. En dan ook nog eens iemand die ik persoonlijk bijzonder hoog heb zitten. Niets voor mij, want geweld keur ik te allen tijden af.

Een klap die bij binnenkomst reeds gegeven werd. Ik heb niet gewacht, welnee, ik haalde direct vol uit. De beste man kwam helemaal uit Duitsland, was ook nog eens jarig, maar blijkbaar maakte het ‘beest’ in mij dat allemaal niets uit.

Ik ben geschokt want ik wist niet dat ik tot zulk een geweld in staat was. U bent gewaarschuwd, zo’n lieverdje ben ik dus niet. Een mens heeft helaas duistere kanten waarvan hijzelf het bestaan niet weet. Oncontroleerbare oerdriften die plots tot uiting komen. lees verder

Trotse baas van de koffiemachine.

Vandaag wil ik u kennis laten maken met een trotse baas. Deze zomervakantie was ik namelijk met de meiden in Frankrijk. We maakten per trein een rondrit door Normandië.

Diverse plaatsjes werden aangedaan, waaronder ook het kuststadje Fécamp. We verbleven in een klein hotelletje, gerund door een aardig gezin. Tot mijn grote plezier was het een hotelletje waar voornamelijk Fransen verbleven.

Hoe vaak is het niet dat je in het buitenland overstelpt wordt door de Nederlanders. Niet dat ik daar iets op tegen heb, maar als ik dan eens naar het buitenland ga, wil ik me ook echt in het buitenland wanen. lees verder

Dromen van oneindigheid

Dromen van oneindigheid, maar wat is dat eigenlijk? Bestaat oneindigheid wel en hoe zou dat zijn of voelen? We hebben dan wel een mooi symbool voor oneindigheid verzonnen, het Lemniscaat, maar voor het overige is het flink gissen.

Zou oneindigheid aanvoelen als iets rustgevends of zou het er juist een chaos zijn. Is oneindigheid dynamisch of juist zonder enige beweging. Allemaal vragen waar de mens geen antwoord op heeft, maar die wel geregeld door mijn hoofd spoken.

Hoe verhoudt het begrip ’tijd’ zich tot/in de oneindigheid? Ook zo’n vraag waar ik het antwoord niet op kan geven. De schrijfster Anjet Daanje heeft hier een fascinerend laatste hoofdstuk aan gewijd in het schitterende boek “Het lied van ooievaar en dromedaris”. lees verder

Dat kun je toch niet maken?!

Dat kun je toch niet maken?! De gehele dag verheugden dochterlief en ik ons namelijk hier al op. Het weer werkte mee, het was warm. Het avondeten was naar binnen gewerkt en de afwas was gedaan.

Niets kon ons meer tegenhouden om ervoor te gaan. De ijszaak was namelijk voor de laatste maal open dit jaar.

En aangezien we sinds de opening aan het begin van de lente zoals altijd trouwe klanten waren geweest, moesten we deze laatste kans op een vers ijsje natuurlijk ook benutten.

Goedgemutst aanvaarden we onze reis naar de winkel, een wandeltocht van wel 5 minuten. Ja, je moet er wel wat voor over hebben 🙂 Maar toen we aankwamen stonden we, tot onze ontzetting, voor een dichte deur. lees verder