natuur Archieven - Pagina 2 van 3

Stilte, maar zeker geen rust.

Stilte, maar zeker geen rust. Dat is een mooie omschrijving voor de afgelopen maanden. Na het plaatsen van de laatste blog, half november verleden jaar, is het rondom mijn persoontje aardig stil gebleven. Even afstand van alle sociale media, een moment van bezinning.

Alhoewel, de feestmaand december volgde al vrij snel, dus van rust was weinig sprake binnen het gezin 🙂 Het nieuwe jaar startte wel rustiger. Zodoende kwam de de ruimte om tot bezinning te komen. In het begin was dat wel even wennen en zeker niet altijd even leuk. lees verder

Vervlochten tot één wereld.

Terwijl de mist mij omarmt,
zijn mantel liefdevol om mij vlijt.
Het geluid dempt en de wereld overzichtelijk maakt,
vervult het hart zich met geluk.

Juist nu worden zintuigen extra geprikkeld,
krijgt ieder detail zijn verdiende licht.
En mag het voor een aandachtig publiek,
stralen in het witte decor.

Zie hoe de takken van de nog kale bomen,
een voorstelling geven vol gratie en kracht.
Kronkelend en klimmend hun weg omhoog vindend,
vormen de grillige lijnen een fascinerend schouwspel.

Het zachte mos op bomen en aarde, lees verder

Een herrieschopper is de mens!!

Een herrieschopper is de mens, het spijt me om het te moeten zeggen. Maar volgens mij ligt daar toch een aardige kern van waarheid in. Ons soort, de homo sapiens, vindt zichzelf heel wat, maar hoe lang lopen we nu eigenlijk hier pas op deze aardbol rond?! In een eerdere blog vertelde ik al dat de aarde zo’n 4,5 miljard jaar oud is, waarvan wij, de zogenaamde moderne mens, zo’n 300.000 jaar nu mee hebben gemaakt.

Met die kanttekening dat de eerste beschaving pas rond 4500 voor Christus ontstond. De Sumerische beschaving in de zogeheten vruchtbare sikkel. Een gebied in het Midden-Oosten waar rond 10.000 voor Christus de landbouw werd uitgevonden. Dus lieve mensen, we zijn nog absolute broekies op deze aardbol. En een herrieschopper dat de mens is! lees verder

Van de bloemetjes en de bijtjes gesproken.

Vandaag wil ik het met u hebben over het verhaal van de bloemetjes en de bijtjes. Ik heb er hard voor moeten werken, lang geduld voor moeten betrachten. De nodige zweetdruppels gelaten, maar het resultaat is er dan ook naar. Bloemetjes en bijtjes naar hartenlust. Ik heb het natuurlijk over mijn tuintje, dat had u vast wel begrepen.

Want van die andere bloemetjes en bijtjes heb ik maar weinig verstand. Dat liet ik aan Ellen over, die was er volgens mij bedrevener in. Zij vertelde altijd wat ik moest doen, ik had geen flauw idee. Ik was dan ook oprecht verbaasd dat van dat soort bloemetjes en bijtjes kinderen konden ontstaan 🙂 Twee zelfs in ons geval en de jongste is trouwens bijna jarig. lees verder

Wat is ze toch mooi!!

Het leven verwordt
als uniek en bijzonder
met plezier verwoord.

Wat is ze toch mooi, lieve mensen!! Ik raak er niet over uitgepraat, ik blijf van haar genieten. Maar eerst iets anders moois, ik ben namelijk ingeënt. Ik ben nu officieel de trotse bezitter van een vaccinatie met het Janssen vaccin. Prompt dat een half uur na mijn inenting besloten werd te stoppen met het geven van het Janssen vaccin aan de grote massa, maar dat mag de pret niet drukken. Een jaar geleden was er nog niet eens een vaccin, dus ik ben reuzeblij. lees verder

De mens stelt niet veel voor.

De mens stelt niet veel voor. We vinden ons wel heel wat, maar ach wat zijn we onbeduidend in het grote geheel. Dat bedacht ik me maar weer eens toen ik een boekje over astronomie las. “Een kleine introductie in de sterrenkunde” van Govert Schilling. Een aanrader om eens te lezen als u zich afvraagt wat wij, als mens, nu eigenlijk voorstellen in het grote geheel.

Het zet de lezer weer met beide beentjes op de grond en doet je beseffen dat de mens behoorlijk nietig is. Ten eerste bevolken wij deze planeet pas zo’n 300.000 jaar in de huidige vorm als Homo sapiens. Dit terwijl de aarde zelf zo’n 4,5 miljard jaar bestaat. Dus onze soort stelt wat bestaansrecht op aarde al niks voor. Planten en dieren bevolkten al heel wat miljoenen jaren eerder onze aardbol. lees verder

De waarheid is soms hard.

De waarheid is soms hard. Dan word je bijvoorbeeld even iets achteloos medegedeeld, waarvan je later denkt: “en bedankt!!”. Van die vileine opmerkingen waar niet alleen volwassenen een patent op hebben. Oh nee, zekers niet, vlak die lieve kinders absoluut niet uit. U bent gewaarschuwd!! Het begon allemaal nog zo hoopvol de afgelopen week.

Eindelijk mochten we weer naar de kapper en dat was hoognodig. Het onkruid wierde telig op mijn charmante bolletje. De paar haren die daar nog zaten hadden de afgelopen maanden flink hun best gedaan. Wat een coupe, het leek wel weer de René van 20 jaar geleden. Zoals een ‘instagramvriendin’ mij droog mededeelde: “corona maakt je weer jeugdig” 🙂 Lang haar, volle bos, het was net echt. lees verder

Sneeuw maakt een hoop los.

Sneeuw maakt een hoop los, letterlijk en figuurlijk. Dat besefte ik direct nadat de eerste sneeuw was gevallen. Want wat een ommezwaai heeft het weer gemaakt. Op donderdag liep ik nog in een truitje door de duinen, genietend van een lekker zonnetje. Op zondag was het in ene compleet anders. Windkracht 7, sneeuw en ijzige kou. Tijd voor dikke truien, dubbele broeken en de kachel permanent op 10. Koning winter was gearriveerd.

Ik, en misschien u ook wel, had niet verwacht dit extreme winterweer nog te mogen beleven in Nederland. Daarvoor leek mij de klimaatverandering te ver te zijn gevorderd. Maar het kan dus toch nog en hoe!! De kinderen wisten niet wat ze zagen. Dat is nog eens een pak sneeuw. Wind of geen wind, naar buiten moesten ze. Om vervolgens een uur later weer als ijsklompjes naar binnen te schuifelen. lees verder

Geef mij maar vrouwen!!

Geef mij maar vrouwen!! Zonder vrouwen in mijn leven zou het een stuk saaier zijn. Zou ik de kracht niet hebben om iedere dag door te gaan. Zou ik geen inspiratiebronnen bezitten. Zonder vrouwen zou de mens nooit geboren zijn. Zonder vrouwen zou ik nooit verliefd zijn. Ja, ik durf het gewoon eerlijk toe te geven als man, zonder vrouw zou ik niet veel voorstellen.

Niet voor niets verkondig ik al bijna mijn gehele leven dat de vrouw veel sterker is dan de man. De man wil dan weliswaar graag “Bokito-gedrag” tentoonspreiden, maar werkelijke kracht ligt niet gelegen in de hoeveelheid spierbundels. Werkelijke kracht zit in het om kunnen gaan met tegenslagen, met pijn, met doorzettingsvermogen, met de kracht om niet alleen aan jezelf te willen denken. lees verder

De mens is maar een mens.

De mens is maar een mens. Gewoon één van de vele soorten die deze planeet bevolken. Niets meer en niets minder. Dat is iets dat wij, als mens zijnde, ons veel beter moeten gaan realiseren. We zijn intelligent, bijzonder, maar net zo goed een klein radertje in het grote geheel als de andere soorten om ons heen. En allemaal te samen vormen we een natuurlijk evenwicht, waardoor we hier op deze planeet in harmonie kunnen leven.

Zo zou het in ieder geval moeten zijn, ware het niet dat deze planeet nu onze planeet is geworden, gerund door de mens, voor de mens. Het wilde is voor het tamme vervangen. Wij mensen vertegenwoordigen ruim één derde van het gewicht van zoogdieren op aarde. Zestig procent wordt in beslag genomen door dieren die wij fokken om op te eten. Slechts vier procent blijft er over voor de rest, van muis tot walvis. lees verder