Voorproefje van de lente.

Een voorproefje van de lente, zo voelden de afgelopen dagen. Had u dat gevoel nu ook? En ik moet bekennen, het voelde goed. Dit smaakt absoluut naar meer.

Wat een genot om te wandelen met dit weer. Een al heerlijk warm aanvoelend zonnetje op de bol, een strakblauwe lucht. De bankjes langs de waterkant bezet met vrolijk kijkende mensen.

Een natuur die langzaam ontwaakt. Baltsende futen, de eerste vogeltjes die alweer volop fluiten. Diverse winterbloemetjes extra stralend in het mooie licht.

En als kers op de taart de boer die het akkerland aan het bemesten is. Die geur geeft me altijd echt het idee dat er een nieuw seizoen staat te wachten. lees verder

April doet wat hij wil

April doet wat hij wil, duidelijker kan dit niet bevestigd worden dan met het weer van de afgelopen dagen. Zo was ik midden in de week heerlijk in de tuin mijn nieuw verworven plantjes aan het fotograferen. Zwetend in de warme zon, gehuld in slechts een t-shirt (en broek natuurlijk 🙂 ), lag ik languit in de tuin heerlijk mijn hobby te beoefenen. Zouden de warmere dagen nu eindelijk gaan aanbreken?

Om vervolgens de dagen erna weer de winterjas van stal te moeten halen met als ‘hoogtepunt’ het weer op tweede paasdag. Sneeuw, regen, hagel, storm, snijdende kou, het leek wel weer hartje winter. Weg warmte, nauwelijks voor te stellen dat een paar dagen ervoor het welhaast zomer leek. Ja, april doet wat hij wil, daar valt geen speld tussen te krijgen. lees verder

Voorjaar, het is weer begonnen!!

Het voorjaar is weer begonnen!! Afgelopen zaterdag was het dan eindelijk zo ver, het is weer lente. Niet veel vaker heb ik hier zo naar verlangd als dit afgelopen jaar. Voorjaar, het gevoel van een frisse start, deuren en ramen wijd open, tijd voor allerlei plannen. Weg met de donkere dagen, weg met de kou en wie weet, weg met corona.

Alhoewel, het voorjaar opende in dit gezin direct met een coronatest. In de klas van Sara was een leerling positief getest en dus moest de gehele klas in quarantaine en een test ondergaan. Je kunt maar beter direct het voorjaar goed starten, wat u?! Gelukkig liep het in eerste instantie met een sisser voor ons af, want Sara werd negatief getest. lees verder

Laat de lente nu maar komen.

Laat de lente nu maar komen. Ik weet het, ik ben er vroeg bij dit jaar. Maar dat gevoel heb ik gewoon, nu de sterfdag van Ellen is geweest. Wekenlang heb ik ’toegeleefd’ naar de sterfdag van Ellen. En net als verleden jaar, waren die weken eigenlijk zwaarder dan de dag zelf. Toen het eenmaal zo ver was, is de dag in redelijke rust verlopen.

Iedereen trouwens ontzettend bedankt voor de lieve aandacht, op welke manier dan ook. Dat heeft ons drietjes veel steun gegeven. En het heeft maar weer eens duidelijk gemaakt hoezeer Ellen nog ‘aanwezig’ is. Haar grootste angst, al meermalen verteld, was dat de mensen haar binnen de kortste keren zouden vergeten. Alle aandacht bewees maar weer eens mooi het tegendeel!! lees verder

Ik heb er zo’n ontzettende zin in!

Ik heb er zo’n ontzettende zin in! Of dit nu de lentekriebels zijn, of op hol slaande hormonen, ik weet het niet. Feit is dat ik een ontzettende zin heb om iemand om de hals te vliegen, te knuffelen of wat dan ook. Gewoon even lekker tegen iemand aanhangen en energie opdoen. Die anderhalve meter regel verveelt me wat dat betreft nu al enorm. Dat is natuurlijk ook de boosdoener, die regel!!

Ik ben overigens blijkbaar niet de enige die behoefte heeft aan lichamelijk contact, de eerste wetenschappelijke artikelen hierover verschijnen inmiddels in de kranten. Zoals dit artikel in de Volkskrant, waarmee zelfs wetenschappelijk mijn behoefte onderbouwd wordt 🙂 Zo afwijkend is mijn gedrag dus niet. Het is iets normaals, iets menselijks dat in onze genen verankerd zit. Ik bedoel er ook niets seksueels mee, totaal niet. Het is gewoon het gevoel ervaren dat je niet alleen bent. lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 7

Het zijn rare tijden lieverd. De wereld is in de ban, in de greep van een virus. Zo’n klein duveltje en de hele wereld ligt op z’n kop. Tegelijkertijd had Anne helemaal gelijk met haar opmerking dat het maar goed is dat dit virus niet rondwaarde toen jij ziek was. Want wat dat betreft is het een gevaarlijk virus, helemaal voor ouderen of mensen die ziek zijn.

Als je momenteel teveel op internet gaat zoeken, kom je de wildste verhalen tegen. Een mens zou zich daardoor compleet gek kunnen laten maken. Daar heb ik echt geen zin in. Ik wil mijn kinderen ook niet mee trekken in allerlei doemscenario’s. Positief blijven, vooral niet gaan wanhopen. Het is voor de meiden, zeker voor de jongste, al allemaal verwarrend genoeg. lees verder

Kom nou toch gewoon weer thuis

At Hodson Street – I’m ready to Rock ’n Roll ©2019

(oke, oke, wellicht een wat erg enthousiaste keuze voor deze periode, maar laten we een beetje de dienst van Ellen aanhouden. Eerst wat rustige nummers, maar daarna wordt het toch echt tijd voor weer wat uptempo werk. Sowieso kan een portie positiviteit nooit kwaad toch…..)

At Hodson StreetStanding at the beach

Kom nou toch gewoon weer thuis. De verwarming staat aan, de tafel is gedekt, we kijken vanavond jouw lievelingsprogramma’s. Zo moeilijk moet dat toch niet zijn, zoveel dingen zijn omkeerbaar, waarom dit dan niet. Ik mis je, de meiden missen je. lees verder

De wind en haar discipelen

De wind en haar discipelen

Ademloos luister ik naar het koor der bladeren.

Iedere keer weer, als de wind de bladeren aan de bomen beroert, dan eens zacht, dan weer fel, klinkt, als ware het dat ieder blaadje een eigen stem bezat, een prachtig gestemd geluid.

Duizenden kelen, maar allen dezelfde toonsoort. Geen dissonant, geen enkele, fascinerend.

De grote bladeren vormen de bas, wellustig brommend als de wind hen raakt. Daardoorheen, een vrolijk kwetterend kinderkoor.

Gevormd door de kleine bladeren, jong en speels eigenwijs. Maar vol discipline de juiste hoogte niet versagend. lees verder

Begin van de lente?!

Begin van de lente?!

De wind tilt me op en neemt me mee. Voorzichtig, beheerst, niet eens zo’n heel harde wind.

Net voldoende om mij te doen zweven. Een heerlijk gevoel, ik laat mijn gedachten gaan en ben leeg, vrij. Boven het water, badend in de warmte van de zon.

De ganzen zijn alweer nadrukkelijk aanwezig. Hun gesnater weerkaatst over het water, de kleinere vogels beginnen zich voorzichtig te roeren.

Een enkele, zeer dappere, fluit al een aardig lied, maar het is zeker nog geen volwaardig koor, daarvoor zijn er nog te weinig leden. lees verder

Lentegevoel

Na alle ‘zware’ onderwerpen van de afgelopen weken, even iets vrolijkers deze keer als onderwerp van de blog, namelijk het lentegevoel met de daarop volgende, hopelijk, mooie zomer. Ieder seizoen heeft zo zijn charme.

Van de lente vind ik persoonlijk het mooiste moment als je plotseling aan alles om je heen bemerkt dat deze aanstaande is. Je ziet het, je hoort het, je ruikt het en je voelt het. Bedrijvigheid alom bij mens en dier en een wind die plotseling weer zijn volledige koorbezetting terug heeft. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram