Een nieuwe compositie, geheel gewijd aan het thema “kwetsbaarheid”.
Bij deze video hoort het vluggertje “Kwetsbaarheid tonen is juist sterk”.
At Hodson Street – Fragility ©2025
Tag: kwetsbaarheid
Kwetsbaarheid tonen is juist sterk.
Kwetsbaarheid tonen is juist sterk. Natuurlijk, kwetsbaarheid is confronterend, pijnlijk, rauw, emotioneel, maar ook mooi, open en eerlijk. Kwetsbaarheid tonen is vooral kracht, moed en durf.
Het leven zit vol kwetsbaarheid in allerlei gedaantes. Het leven zelf is uiterst kwetsbaar. Maar in plaats van dat te verdringen zou de mens er beter aan doen dit gegeven te omarmen.
Je kwetsbaar opstellen biedt ruimte voor dialoog. Je geeft een ander de kans om te geven. Je verwerft nieuwe inzichten en steunt wellicht de ander met het besef dat ieder mens zijn kwetsbaarheden heeft. Een win-win situatie.
Het leven
Daar, zichtbaar verscholen,
ligt de kern van het al.
Omgeven door kwetsbaarheid,
glanzend te stralen.Onaantastbaar, voor een ieder die wenst
symbool voor de kracht om te leven.
Laat het licht schijnen,
houd het niet vast.Neem wat nodig is,
deel wat je wilt geven.
Maar bescherm met heel het hart,
broos als het is.De ziel van het leven,
de reden van het zijn.
Zonder licht geen leven,
zonder kern een loos bestaan.
Voor een ieder die wilt ontvangen, wens ik een prachtig en zinvol 2022.
René
Vrijheid, bescherm het met heel je hart.
Vrijheid, bescherm het met heel je hart. Deze week stond weer in het teken van de Nationale Dodenherdenking en de daaropvolgende dag, Bevrijdingsdag. Dit jaar is het 75 jaar geleden dat Nederland officieel bevrijd werd. Maar door het coronavirus beleefden we deze dagen anders dan de jaren hiervoor. We zijn beperkt in ons doen en laten en ondervinden enigszins, en op een geheel ander niveau dan destijds, wat het beperken van vrijheid inhoudt.
Reden te meer om er nog eens extra bij stil te staan hoe ontzettend waardevol het begrip ‘vrijheid’ is. Misschien is het ook wel eens ‘goed’ om weer te beseffen wat vrijheid inhoudt. We zijn het zo gewoon te kunnen doen wat we willen, dat het voor veel mensen in Nederland nauwelijks voor te stellen is, dat er ooit geen vrijheid was. Dat je niet kon zijn, wie je wilde zijn, dat je zonder enige reden kon worden opgepakt.
Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig
At Hodson Street – Cry without tears ©2019, oefensessie
(Een opname van afgelopen week tijdens het oefenen. Niet de allerbeste geluidskwaliteit misschien, maar zeker niet minder intens gespeeld….)
Vertrouwen
Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig. Ik voel me op dit moment wel niet zo gelukkig, maar ik ben het nog steeds wel. Ik ben nog steeds een gezegend en rijk man dat ik op deze prachtige aardbol mag vertoeven. Dat ik 2 prachtige dochters om me heen heb die vertrouwen in me hebben. Dat er allemaal geweldige mensen om ons heen staan.
Kom nou toch gewoon weer thuis
At Hodson Street – I’m ready to Rock ’n Roll ©2019
(oke, oke, wellicht een wat erg enthousiaste keuze voor deze periode, maar laten we een beetje de dienst van Ellen aanhouden. Eerst wat rustige nummers, maar daarna wordt het toch echt tijd voor weer wat uptempo werk. Sowieso kan een portie positiviteit nooit kwaad toch…..)
Standing at the beach
Kom nou toch gewoon weer thuis. De verwarming staat aan, de tafel is gedekt, we kijken vanavond jouw lievelingsprogramma’s. Zo moeilijk moet dat toch niet zijn, zoveel dingen zijn omkeerbaar, waarom dit dan niet. Ik mis je, de meiden missen je.
Help, de weduwnaar verzuipt!!
At Hodson Street – Only memories left ©2019
Wij Twee
Help, de weduwnaar verzuipt bijkans in al het papierwerk. Lieve mensen, ongelooflijk wat er na het afscheid nemen van je partner nog verder om de hoek komt kijken. Het is ook echt zo’n perfect gekozen moment om iemand nog eens even lekker lastig te vallen met bureaucratie.
Momenteel ben ik bijvoorbeeld tegelijkertijd bezig met de SVB, de belastingdienst, het pensioenfonds, de verzekeringen, de hypotheekverstrekker, de notaris, de levensverzekering, de auto, de kinderbijslag, de bank, de KPN, het Centraal Testamentenregister en, oh ja kleinigheidje, het afhandelen van de uitvaart van Ellen.
Wie zet mama aan?!
At Hodson Street – Wij Twee ©2019
Onmacht
“Wie zet mama aan?!” vroegen beide meisjes afgelopen week aan elkaar. De nieuwe rol van mama binnen ons gezin hiermee onbewust bevestigend. Ze bedoelden namelijk te zeggen wie het kaarsje bij het portret van mama mocht aansteken. Op het tv-meubel prijkt een mooie foto van Ellen met daarnaast een kaars. De begrafenisonderneemster, Patty Duijn, had deze foto op de eerste dag, al ingelijst en wel, voor ons meegenomen.
Onmacht
At Hodson Street – Only memories left ©2019
25-01-1968 —- 27-02-2019
Onmacht
Ik hoor je roepen, ik hoor je schreeuwen, ik hoor je smeken elk moment van de dag. Het maakt mijn gevoel van onmacht steeds groter.
Niets dat ik voor je kan doen. Ja, je pijn verlichten, je troosten, een beschermend woord. Maar redden kan ik je niet.
Het grote onvermijdelijke.
Al was ik de machtigste man op aarde, de rijkste van het heelal, maar redden kon ik je niet. En dat doet pijn, ongelooflijk veel pijn. Een werkelijkheid zo groot, dat het praktisch niet te bevatten is.
Uiteindelijk moet er minder dan je denkt!!
At Hodson Street – Fragility (rehearsal tape) ©2019
Uiteindelijk moet er minder dan je denkt. Dit leek me nu eens een prima onderwerp bij het begin van een nieuw blogseizoen. Allereerst natuurlijk nog voor iedereen de beste wensen. Beetje laat misschien, maar niet minder vanuit het hart gemeend. Een nieuw jaar, nieuwe mogelijkheden, nieuwe voornemens. Zo is het toch meestal bij de start van een nieuw jaar?!
Nou, dan is het thema van deze blog misschien ook wel een goed idee om als voornemen te gebruiken. Ik kwam op dit thema toen ik gisteravond een berichtje op Instagram voorbij zag komen. Een dame vertelde hierin het tijdelijk rustiger aan te gaan doen omdat de drukte haar teveel was geworden. Ze had last gekregen van angst en paniekaanvallen. Een openhartig en vanuit het hart geschreven stukje dat mij direct aansprak.
