Dromen van oneindigheid

Dromen van oneindigheid, maar wat is dat eigenlijk? Bestaat oneindigheid wel en hoe zou dat zijn of voelen? We hebben dan wel een mooi symbool voor oneindigheid verzonnen, het Lemniscaat, maar voor het overige is het flink gissen.

Zou oneindigheid aanvoelen als iets rustgevends of zou het er juist een chaos zijn. Is oneindigheid dynamisch of juist zonder enige beweging. Allemaal vragen waar de mens geen antwoord op heeft, maar die wel geregeld door mijn hoofd spoken.

Hoe verhoudt het begrip ’tijd’ zich tot/in de oneindigheid? Ook zo’n vraag waar ik het antwoord niet op kan geven. De schrijfster Anjet Daanje heeft hier een fascinerend laatste hoofdstuk aan gewijd in het schitterende boek “Het lied van ooievaar en dromedaris”. lees verder

Moeders is nooit ver weg.

Moeders is nooit ver weg. Dat viel me de afgelopen maanden nog eens extra op. Bewust had ik me een tijdje aan het sociale medialeven onttrokken om alle aandacht binnen het eigen gezin te houden. Zodoende had ik ruimschoots de tijd om mijn dochters weer eens intensief te aanschouwen.

Het gaat in ene erg hard met de meiden. Ze worden steeds zelfstandiger en ontwikkelen zich meer en meer tot onafhankelijke individuen. Eigen keuzes worden gemaakt en de inbreng van vaders beperkt zich steeds meer tot de pinpas😀 lees verder

Een mooie dag zit in kleine dingen.

Een mooie dag zit in kleine dingen. Het hoeven geen bijzondere gebeurtenissen te zijn om de dag te doen slagen. Alleen moet je er wel voor open staan. Neem afgelopen weekeinde.

Een stralende dag met temperaturen die we bijkans alweer vergeten waren. Een heerlijke wandeling met zeer prettig gezelschap bezorgde ons beiden een topdag.

Mits je maar de oren, de ogen en het reukvermogen geopend hield. En dat was nu precies dat we allebei deden 🙂 De natuur op z’n mooist was onze beloning.

Zingende vogels in alle toonsoorten die er maar zijn. Waterhoentjes, eenden, ganzen en wat al niet meer trots paraderend met hun jonge grut. Niet gemaaide bermen vol bloemenpracht. lees verder

Heftige seks en sterke vrouwen.

Heftige seks en sterke vrouwen, daar komt het momenteel op neer. Lieve mensen, wat een taferelen in mijn, tot vijver omgebouwde, speciekuip. Dagenlange seks en meerdere stelletjes tegelijkertijd, het kan niet op! Het lijkt wel één grote orgie.

Ik kan mijn geluk niet op, wat voel ik me vereerd. Dit jaar hebben namelijk meerdere kikkerstelletjes mijn vijvertje in de tuin verkozen als de plek om zich voort te planten. Vol overgave zijn ze daar op dit moment mee bezig.

Alhoewel ‘vol overgave’, die lapzwansen van een mannetjes doen natuurlijk weer eens geen ene moer. Altijd weer die mannen, dat zichzelf zo sterk noemende geslacht. Ha, laat me niet lachen, zwakkelingen zijn het! lees verder

Hoera met een grote traan.

Hoera met een grote traan is een goede omschrijving voor mijn gevoel op deze dag. Vandaag zou mijn partner 55 jaar zijn geworden. Dat zou normaliter absoluut gevierd worden met een huis vol visite. Want een verjaardag niet vieren was uit den boze bij Ellen.

Op dat vlak verschilden we als dag en nacht van elkaar. Waar ik het liefst mijn verjaardag vergeet en er niet bij wil stilstaan, was zij altijd van het vieren. Zelfs haar laatste verjaardag, een maand voor haar overlijden, hebben we nog flink uitgepakt met een feestje in een zaal. lees verder

Herkent u dat gevoel ook?

Herkent u dat gevoel ook? Dat je het idee hebt dat de maand net is begonnen, maar in werkelijkheid alweer zowat voorbij is. Ik ben vanaf nieuwjaar met van alles bezig geweest, behalve met het letten op de datum.

En nu, na alle interne verhuisperikelen, zie ik weer eens de datum en schrik ik me rot. Het nieuwe jaar is toch pas net begonnen? Welnee, januari is al zowat weer voorbij! Help, waar blijft de tijd?

Verveeld heb ik me overigens niet in deze afgelopen weken. We zijn inmiddels allemaal de trotse eigenaar van een ‘nieuwe’ slaapkamer, er zijn nieuwe spullen voor aangeschaft. Het grofvuil is geweest. lees verder

Verhuisstress met oudjaar.

Verhuisstress met oudjaar binnen dit gezin!! We gaan namelijk verhuizen, de ‘kogel is door de kerk’. En wat prima past bij ons, we verhuizen dan ook per direct.

Dus is iedereen flink aan het opruimen. Grappig hoe sommige vooruitzichten pubers aanzetten tot vrijwillig schoonmaakgedrag. We zouden dit soort acties vaker moeten ondernemen!

Alhoewel, verhuizen is zeker niet mijn hobby. Maar deze keer zie ik het wel zitten. We gaan namelijk intern verhuizen. De dames schuiven een kamer op en gaan een stuk ruimer wonen. lees verder

Seeking the light.

De compositie “Seeking the light” is het vervolg op het stuk “Spring fever”. Het is bedoeld als hoop voor de toekomst. Hoe duister alles momenteel ook is, zeker mondiaal, ik blijf hopen op een mooiere, veiligere, meer vredige toekomst voor iedereen.

Persoonlijk sluit dit nummer ook prima aan bij het jaar 2022 voor mezelf. Hoe dat zit, kunt u hier lezen, “Op zoek naar het licht“.

At Hodson Street – Seeking the light ©2022

Wat loopt daar nou in de wei?!

“Wat loopt daar nou in de wei?!” Ik hoorde het de twee koeien denken die mij meewarig aanstaarden. Ze hadden duidelijk met me te doen. Het regende namelijk pijpenstelen en er stond een stevige wind.

Kortom weer waarbij de verstandige mens zich normaliter niet zo snel naar buiten zal begeven.

Maar ja, verstand is mij niet in die ruime mate gegeven, dat ik dat dus ook dacht. Nee hoor, deze sufferd dacht juist het omgekeerde. En daar liep ik dus door de polder, de weerselementen trotserend. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram