De overgang, een woord met meerdere definities. Dat leek me voor deze blog nu eens een dankbaar onderwerp. Maar voor alle zekerheid wat duidelijker gespecificeerd, wil ik het nu hebben over een specifieke overgang. De overgang in het perspectief van het overgaan, de verandering van de ene situatie in een volgende. Het woord schoot me te binnen toen ik vrijdagavond laat de bus vanuit het ziekenhuis naar huis terug nam.
Goedendag iedereen, wat betreft het ‘opgefokkerd’ zijn, daar kom ik in deze blog nog wel op terug, eerst maar eens beginnen met het belangrijkste nieuws van de afgelopen week. Na drie chemokuren is er een scan bij mijn partner gemaakt om te zien of de chemo aanslaat. Tot onze grote opluchting doet de chemo nog beter zijn werk dan verwacht. De artsen waren al blij als de uitzaaiingen zouden stagneren, maar uit de scan blijkt dat de uitzaaiingen met ruim de helft zijn teruggedrongen!!
Tijd genoeg dus om nog even in bed te blijven en jezelf allerlei dilemma’s op te leggen. Buiten mis je niets en de wereld voelt op dit soort momenten zo heerlijk klein. Dit zijn overigens voor mij ook vaak de momenten waarop er melodieën of andere artistieke oprispingen hun weg naar mijn brein weten te vinden. Veel mensen hebben liever de zomer met zijn lange dagen, maar zelf kan ik ook van deze periode in het jaar erg genieten.
Het was een pittig weekje geweest voor haar, met een paar daagjes ziekenhuis als ‘beloning’ voor al het harde werken dat ze doet. Ze had koorts gekregen en aangezien ze nauwelijks weerstand heeft, deed dat direct alle alarmbellen afgaan. Gelukkig heeft de antibiotica zijn plicht gedaan en is de koorts weer verdwenen. Op naar de volgende chemo, joepie 🙁
Na zonsondergang aan de NoordzeeHet begrip tijd wordt hierdoor in ene anders beleden door ons volwassenen. Alles lijkt te vervloeien hierdoor, zelfs herinneringen. Niets staat vast, alles kan in ene weer anders zijn. Totale overgave, zonder dat word je gek. Wat vandaag gebeurt, lijkt morgen alweer een eeuwigheid geleden.
Dit gegeven is natuurlijk een ongelooflijke klap voor ons en zal zeker een rol spelen in mijn creatieve uitingen. Of ik dit nu wil of niet, het gebeurt gewoon. Als ik hier iets over plaats, doe ik het zekers niet om medelijden op te wekken, het is gewoon een manier van hoe ik mijn gevoelens uit. Zo steek ik nu eenmaal in elkaar en het is voor mij een uitlaatklep.
Gevormd door de kleine bladeren, jong en speels eigenwijs. Maar vol discipline de juiste hoogte niet versagend.
Voor jou ben ik op dit moment de spiegel van het leven. Naarmate je ouder wordt zul je gaan beseffen dat dit ver bezijden de waarheid is.
Gevoel van geluk
Just let me live in my own simple way.
Don’t own much but happy everyday.
Blessed with good health and fine people around me.
I’m a rich man, I feel free.
Eerebegraafplaats Bloemendaal
