Genieten van de kleine dingen

At Hodson Street – Cherish the day ©2019

Genieten van de kleine dingen is o zo belangrijk. Geluk zit niet in materialisme of wat dan ook. Geluk zit vooral in het kunnen genieten van de kleine momentjes. Het vermogen om deze te bespeuren en optimaal te benutten. De laatste tijd waren er weer diverse van dit soort momentjes. Neem nu één van de ochtenden waarop ik de foto’s van deze en de vorige blog heb gemaakt.

Direct na het naar school brengen van de jongste ben ik toen de duinen in gegaan. Op naar mijn geliefde Vogelmeer, waar ik een aantal Sint-jacobsvlinders had gespot. Lekker vroeg in de hoop dat ik de kans zou krijgen om ze op mijn gemak vast te leggen. ’s Ochtends zijn ze namelijk nog lekker loom en vliegen ze niet direct alle kanten op. Na een tijdje zoeken kwam ik ze weer tegen. lees verder

Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig

At Hodson Street – Cry without tears ©2019, oefensessie

(Een opname van afgelopen week tijdens het oefenen. Niet de allerbeste geluidskwaliteit misschien, maar zeker niet minder intens gespeeld….)

At Hodson Street ©2019Vertrouwen

Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig. Ik voel me op dit moment wel niet zo gelukkig, maar ik ben het nog steeds wel. Ik ben nog steeds een gezegend en rijk man dat ik op deze prachtige aardbol mag vertoeven. Dat ik 2 prachtige dochters om me heen heb die vertrouwen in me hebben. Dat er allemaal geweldige mensen om ons heen staan. lees verder

Help, de weduwnaar verzuipt!!

At Hodson Street – Only memories left ©2019

At Hodson Street - Wij TweeWij Twee

Help, de weduwnaar verzuipt bijkans in al het papierwerk. Lieve mensen, ongelooflijk wat er na het afscheid nemen van je partner nog verder om de hoek komt kijken. Het is ook echt zo’n perfect gekozen moment om iemand nog eens even lekker lastig te vallen met bureaucratie.

Momenteel ben ik bijvoorbeeld tegelijkertijd bezig met de SVB, de belastingdienst, het pensioenfonds, de verzekeringen, de hypotheekverstrekker, de notaris, de levensverzekering, de auto, de kinderbijslag, de bank, de KPN, het Centraal Testamentenregister en, oh ja kleinigheidje, het afhandelen van de uitvaart van Ellen. lees verder

Wie zet mama aan?!

At Hodson Street – Wij Twee ©2019

Onmacht

“Wie zet mama aan?!” vroegen beide meisjes afgelopen week aan elkaar. De nieuwe rol van mama binnen ons gezin hiermee onbewust bevestigend. Ze bedoelden namelijk te zeggen wie het kaarsje bij het portret van mama mocht aansteken. Op het tv-meubel prijkt een mooie foto van Ellen met daarnaast een kaars. De begrafenisonderneemster, Patty Duijn, had deze foto op de eerste dag, al ingelijst en wel, voor ons meegenomen. lees verder

Uiteindelijk moet er minder dan je denkt!!

At Hodson Street ©2019

At Hodson Street – Fragility (rehearsal tape) ©2019

Uiteindelijk moet er minder dan je denkt. Dit leek me nu eens een prima onderwerp bij het begin van een nieuw blogseizoen. Allereerst natuurlijk nog voor iedereen de beste wensen. Beetje laat misschien, maar niet minder vanuit het hart gemeend. Een nieuw jaar, nieuwe mogelijkheden, nieuwe voornemens. Zo is het toch meestal bij de start van een nieuw jaar?!

Nou, dan is het thema van deze blog misschien ook wel een goed idee om als voornemen te gebruiken. Ik kwam op dit thema toen ik gisteravond een berichtje op Instagram voorbij zag komen. Een dame vertelde hierin het tijdelijk rustiger aan te gaan doen omdat de drukte haar teveel was geworden. Ze had last gekregen van  angst en paniekaanvallen. Een openhartig en vanuit het hart geschreven stukje dat mij direct aansprak. lees verder

De overgang kent vele gezichten

At Hodson Street - Black and white united ©2018

Black and white united

At Hodson Street – Easy come, easy go, Live ©2018

De overgang, een woord met meerdere definities. Dat leek me voor deze blog nu eens een dankbaar onderwerp. Maar voor alle zekerheid wat duidelijker gespecificeerd, wil ik het nu hebben over een specifieke overgang. De overgang in het perspectief van het overgaan, de verandering van de ene situatie in een volgende. Het woord schoot me te binnen toen ik vrijdagavond laat de bus vanuit het ziekenhuis naar huis terug nam. lees verder

Ik voel me zo opgefokkerd….

Goedendag iedereen, wat betreft het ‘opgefokkerd’ zijn, daar kom ik in deze blog nog wel op terug, eerst maar eens beginnen met het belangrijkste nieuws van de afgelopen week. Na drie chemokuren is er een scan bij mijn partner gemaakt om te zien of de chemo aanslaat. Tot onze grote opluchting doet de chemo nog beter zijn werk dan verwacht. De artsen waren al blij als de uitzaaiingen zouden stagneren, maar uit de scan blijkt dat de uitzaaiingen met ruim de helft zijn teruggedrongen!! lees verder

Een kort vervolg op de tijd…..

At Hodson Street ©2018

At Hodson Street – Rosasharn, live ©2018

(Blijf dromen, blijf hoop houden)

De vorige blog ‘de tijd vervloeit‘ ging over het begrip tijd en op welke wijze deze op dit moment zijn invloed uitoefent op/in mijn leven. Vanmiddag keek ik een poosje naar mijn partner, terwijl ze sliep. Hierdoor kwam toch weer het begrip ’tijd’ in mijn gedachten.

Het was een pittig weekje geweest voor haar, met een paar daagjes ziekenhuis als ‘beloning’ voor al het harde werken dat ze doet. Ze had koorts gekregen en aangezien ze nauwelijks weerstand heeft, deed dat direct alle alarmbellen afgaan. Gelukkig heeft de antibiotica zijn plicht gedaan en is de koorts weer verdwenen. Op naar de volgende chemo, joepie 🙁 lees verder

De tijd vervloeit

Na zonsondergang aan de Noordzee

De tijd vervloeit. Uren worden dagen en dagen worden weken. In deze bizarre periode in onze relatie wordt het begrip tijd langzaamaan van nieuwe dimensies voorzien. Waar voorheen ons gezinsritme min of meer door het ritme van de kinderen werd bepaald, is er op dit moment een tweede ritme dat zich “vrolijk” een weg baant door ons leven, namelijk het ritme van het leven.

Het begrip tijd wordt hierdoor in ene anders beleden door ons volwassenen. Alles lijkt te vervloeien hierdoor, zelfs herinneringen. Niets staat vast, alles kan in ene weer anders zijn. Totale overgave, zonder dat word je gek. Wat vandaag gebeurt, lijkt morgen alweer een eeuwigheid geleden. lees verder

Begin van de lente?!

Begin van de lente?!

De wind tilt me op en neemt me mee. Voorzichtig, beheerst, niet eens zo’n heel harde wind.

Net voldoende om mij te doen zweven. Een heerlijk gevoel, ik laat mijn gedachten gaan en ben leeg, vrij. Boven het water, badend in de warmte van de zon.

De ganzen zijn alweer nadrukkelijk aanwezig. Hun gesnater weerkaatst over het water, de kleinere vogels beginnen zich voorzichtig te roeren.

Een enkele, zeer dappere, fluit al een aardig lied, maar het is zeker nog geen volwaardig koor, daarvoor zijn er nog te weinig leden. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram