fotografie Archieven - Pagina 17 van 18

Verjaardag en de Dood

At Hodson Street – This bird needs to fly (©2017)

Ja, ja, binnenkort is het weer zover. Dan ben ik jarig. Ik merk het alweer aan iedereen om me heen. En vooral nu, want het schijnt extra speciaal te zijn als iemand 50 wordt.

Wat is dat toch voor gezeur, ieder jaar weer. Nee, je moet leven zoals je zelf wilt, maarre, vier je je verjaardag nog?? Nee, ik vier mijn verjaardag niet!!!!

Om de vraag “waarom niet” vast voor te zijn: nee, ik ben niet depressief; ja, ik houd gerust van gezelligheid; nee, ik vind het niet eng om te vieren; ja, ik ben nogal eigenwijs. lees verder

Steeds weer sta ik verbaasd over het herkennen van de contouren maar het tegelijkertijd veranderen van de details. Het gezicht is boller geworden, de haargrens is geweken, er zijn wallen onder de ogen verschenen. lees verder

Tijd en Dromen

Art of Dreaming

De tijd is mooi, de tijd is prachtig. De tijd laat je uitkijken naar, geeft je herinneringen, laat je dromen. Maar ook, de tijd is wreed en hard. Het zal je altijd brengen naar het punt waar het ooit begonnen is, namelijk het “grote niets”. Je kwam uit niets, je verdwijnt in niets.

De tijd wacht niet, kijkt niet eens om. Gaat verder, alsmaar verder. Ieder moment veranderend, ieder moment onveranderlijk. Niets kan de tijd tegenhouden, het meest machtige dat er bestaat. Letterlijk onaantastbaar, slechts te definiëren in nietszeggende woorden. lees verder

Breekbaarheid – Fragility

Licht in het duister

Wat is het leven toch een ongrijpbaar fenomeen. Per dag, per uur, ja zelfs per seconde kan het van gedaante verwisselen. Zeker ben je alleen van het verleden, voor de toekomst mag je slechts hopen.

Dit jaar is voor mij persoonlijk weer eens typisch zo’n jaar waarin alle uitersten van het leven zichtbaar worden. Aan de ene kant het gevecht van dierbaren om te blijven bestaan, aan de andere zijde het tegelijkertijd werken aan een mooie toekomst. lees verder

Only memories left

At Hodson Street – Only memories left

Zonder woorden

Ik ga naast je zitten, je ademt onrustig en slaapt. Met enige moeite overtuig ik mezelf ervan dat je het werkelijk bent. Wat kan een mens, wat betreft uiterlijk, snel veranderen.

Ik kijk naar je, is dit dan de laatste keer? Het is eigenlijk al onverwacht dat ik je nog een keer zo zou zien. Plotseling open je je ogen, kijkt om je heen, ziet me, en een glimlach verschijnt op het gezicht.

‘Hé, was je hier allang?’ We begroeten elkaar en spreken enige tijd. Helderheid en afwezigheid wisselen elkaar af. Wat me direct opvalt, is dat er een totale berusting is. Geen opstandigheid dit keer, maar een verzoening met het lot. lees verder

Give me Wings

Ook het nummer “Give me Wings”, is, net als de song “Where is our Concern“, aan de eettafel opgenomen met een simpel microfoontje, tijdens een repetitie. lees verder

Where is our concern

“At Hodson Street – Where is our concern”

Het nummer “Where is our concern”, is aan de eettafel opgenomen met een simpel microfoontje, tijdens een repetitie. Meer ‘naked/unplugged’ kun je als muzikant niet gaan. Geen versterking, niets van dat al, alleen gitaar en zang. Simpel één take, en dat is het. Maar dat vonden we juist prima passen bij dit nummer. Emotie en bezieling, daar gaat het nu om, niet of het perfect van kwaliteit is.

De natuur

Telkens, iedere keer weer, als jij me vol liefde en genegenheid, zonder enig vooroordeel, omarmt en aan de boezem drukt, voel ik de intense liefde. Nog steeds, na al die jaren, ervaar ik datzelfde heftige gevoel. lees verder

Vrijheid en Onontkoombaarheid

Wie het eerst komt….

Net een prachtig boek uitgelezen, namelijk ‘De jaren van onschuld’ van de schrijfster Edith Wharton. Meeslepend, beklemmend en ook herkenbaar. Kun je je ooit ontworstelen aan het milieu, de onuitgesproken wetten, waarmee je bent opgegroeid. En ook de kracht/macht van de massa en het (on)vermogen daar als individu tegenin te gaan. lees verder

Lentegevoel

Na alle ‘zware’ onderwerpen van de afgelopen weken, even iets vrolijkers deze keer als onderwerp van de blog, namelijk het lentegevoel met de daarop volgende, hopelijk, mooie zomer. Ieder seizoen heeft zo zijn charme.

Van de lente vind ik persoonlijk het mooiste moment als je plotseling aan alles om je heen bemerkt dat deze aanstaande is. Je ziet het, je hoort het, je ruikt het en je voelt het. Bedrijvigheid alom bij mens en dier en een wind die plotseling weer zijn volledige koorbezetting terug heeft. lees verder

Herdenken en Vrijheid

Weg, maar niet vergeten

(eerebegraafplaats Bloemendaal)

De wind en ik. Alleen wij 2, samen in de duinen. De wind fluistert, de wind praat. Ik luister aandachtig en geniet. lees verder

Tag: fotografie