Gevangen in een onmogelijke spagaat

At Hodson Street – Two souls, One mind ©2018

Zo, daar gaan we weer. De kinderen naar school, dus tijd voor een nieuw ‘blogseizoen’. Alleen kan en wil ik niet om onze privésituatie heen in deze eerste blog van het nieuwe seizoen. Zoals de meesten van jullie inmiddels wel weten is deze bij het begin van de zomervakantie drastisch veranderd. De kanker is bij mijn partner dusdanig uitgezaaid, dat genezing niet meer mogelijk is.

Dit gegeven is natuurlijk een ongelooflijke klap voor ons en zal zeker een rol spelen in mijn creatieve uitingen. Of ik dit nu wil of niet, het gebeurt gewoon. Als ik hier iets over plaats, doe ik het zekers niet om medelijden op te wekken, het is gewoon een manier van hoe ik mijn gevoelens uit. Zo steek ik nu eenmaal in elkaar en het is voor mij een uitlaatklep. lees verder

Het leven is een grote ontdekkingstocht.

At Hodson Street – I’ll show you my weakness ©2018

Het wordt druk op zee….

Het leven is een grote ontdekkingstocht. Daar kwam ik afgelopen week maar weer eens achter. Niet alleen is het een ontdekkingstocht wat betreft de wereld om je heen, maar zeer zeker ook een tocht naar wie je zelf bent. Dacht ik een redelijk rustig persoon te zijn, bleek deze week toch in ene maar mooi het tegendeel. Binnen een minuut ontplofte ik tegen een persoon om wat voor redenen dan ook. Onverwacht voor die persoon, maar ook zeker voor mijzelf. Zo extreem kan ik me niet herinneren. Hoog tijd voor een openbare boetedoening  🙂 lees verder

Deze week de afgelopen week

At Hodson Street – Two souls, one mind ©2018

Liefdesdans der libellen

Deze blog beginnen we maar eens met goed nieuws. Afgelopen week bleek na controle dat alles bij mijn partner er goed uitzag. Geen afwijkingen te zien en alles rustig. Dat  is toch wel fijn nieuws, nu zo’n jaar na dato. Ook al hebben ze alles wat niet goed was, weg kunnen halen, bij kanker ben je toch altijd bang dat het weer terugkeert.

Dat is gelukkig niet aan de orde. Laten we het ook maar lekker zo houden, één keer die ellende is al één keer teveel. Daarom de gekozen song “Two souls, one mind”, vond ik toch zeker op zijn plaats hier. Ik ben trots op je, partner!! Terecht, 2 zielen, één gedachte 🙂 lees verder

Koning Voetbal regeert

At Hodson Street – Easy come, easy go, Live 2018

Geef mij maar deze bal….

Koning Voetbal regeert de komende weken weer. Hoera, wat een feest. De laatste jaren moet ik echt moeite doen om een stukje wedstrijd te bekijken. Waar ik vroeger nog wel enthousiast van het spelletje kon worden, is dat in de loop der jaren compleet verdwenen. Dit komt niet zozeer door het voetbal zelf als wel door alle bijkomende fenomenen. lees verder

Iedere gek zijn gebrek, maar wanneer ben je gek?!

At Hodson Street – Cry without tears ©2018

Een nieuwe song, geschreven voor een verleden jaar overleden vriendin. Op het eerste oog misschien een aparte keuze om de song in deze blog te plaatsen, maar wij hebben elkaar ooit leren kennen via het vrijwilligerswerk met verstandelijk beperkte mensen. Daar refereer ik aan in deze blog, vandaar dit, als eerbetoon aan onze speciale vriendschap, geschreven nummer in deze blog. Een lach en een traan, zoals dat gaat in het leven.

Pas geleden liep ik met mijn oudste dochter in de supermarkt. Bij de kassa aangekomen werden we door een enigszins excentriek mannetje aangesproken. Of ie even voor ons mocht met zijn boodschappen. Helaas pindakaas, want we hadden allemaal evenveel boodschappen. Vervolgens probeerde hij hetzelfde bij andere kassa’s met als resultaat dat toen wij klaar waren, hij nog steeds in de rij stond. Een apart mannetje maar continue vriendelijk lachend. lees verder

Alleen is zo heerlijk alleen

At Hodson Street – Cherish the day ©2018

©RnBn2018

Van de week liep ik weer eens in de Kennemerduinen. Het was fantastisch weer, zonnetje hoog in de lucht en een lekker verkoelend zeewindje dat de boel luchtig hield. Ik moest denken aan een artikel dat ik die ochtend had gelezen over John Muir, een Schots-Amerikaanse natuurbeschermer cq. schrijver. Tevens één van de stichters van de Sierra Club, heden ten dage één van de grootste natuurbeschermingsorganisaties in Amerika. lees verder

De maatschappij, dat zijn wij!!

At Hodson Street – The easiest way might be the hardest one, Live ©2018

Pas geleden werd mijn moeder door Ziggo, de kabelmaatschappij, gebeld met de mededeling dat ze haar contractafzegging hadden ontvangen en dat ze binnen enkele dagen van telefonie, tv en internet afgesloten zou worden. Vol verbazing vroeg mijn moeder hoe ze hierbij kwamen, want ze had haar contract nooit opgezegd. Dat gaf de computer aan werd haar medegedeeld en dus was het toch echt zo. lees verder

Het gevoel van vrijheid blijven behouden

Never give away your dreams

At Hodson Street – Never give away your dreams ©2018

Waar ik vroeger bijvoorbeeld reizen als een ultieme manier van vrijheid beleven zag, is dat in de loop der jaren langzaamaan veranderd. Maar het belangrijkste blijft, volg je dromen, probeer je wensen te laten uitkomen, op welke leeftijd dan ook en wees vrij!! Volg je intuïtie en bovenal “Never give away your dreams”.

Pas geleden stond ik op de pier in Ijmuiden de zonsondergang te bewonderen en te fotograferen. Het was prachtig weer en dat was redelijk onverwacht. De gehele dag was er sprake van zeevlam geweest, waardoor er direct aan het strand geen hand voor ogen te zien was. Aparte gewaarwording, want een stukje verderop in de duinen was het het mooiste weer van de wereld. lees verder

De lotgevallen van een amateurfotograaf

At Hodson Street – I’m ready to Rock ’n Roll ©2018

zwartkopvuurkeverZwartkopvuurkever

Het leven van een amateurfotograaf gaat zeker niet alleen maar over rozen. Terwijl u, lekker onderuitgezakt in uw stoel, hopelijk kunt genieten van de foto’s die deze amateur iedere week plaatst, loopt deze fotograaf ondertussen behoorlijke risico’s!! Maar ja, alles voor het plezier van de lezer toch 🙂 Aan de hand van wat voorbeelden zal ik u deelgenoot maken van enige van mijn ervaringen. lees verder

De eerste keer doet het meest pijn

At Hodson Street – Rosasharn ©2018

“When you meet things for the first time, it can hurt and you’ll feel lonesome”

een zin uit de song “Rosasharn”. Een tekstfragment niet van mijzelf, maar geschreven door John Steinbeck in het, voor mij althans, enorm inspirerende boek “De druiven der gramschap“. Al enige malen heb ik dit boek en deze schrijver laten passeren in de diverse blogs. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram