Tag: At Hodson Street

Ik ben opa geworden, grrr.

Ik ben opa geworden lieve mensen, grrr. Dat met twee meiden om me heen van dertien en zestien. Natuurlijk was ik ervanuit gegaan dat het nog wel even zou duren voordat ik opa zou worden, niet nu al.

Nu maar eens kijken hoe we hier mee om moeten gaan. Erg blij ben ik er natuurlijk niet mee. Maar ja, het feit ligt er nu eenmaal.

En ik wilde, eerlijk en open als ik ben, dit ‘schokkende’ nieuws toch wel met u delen. U heeft recht op de waarheid. Ik zal u dan ook eens vertellen hoe het zover is gekomen. lees verder

Een mooie dag zit in kleine dingen.

Een mooie dag zit in kleine dingen. Het hoeven geen bijzondere gebeurtenissen te zijn om de dag te doen slagen. Alleen moet je er wel voor open staan. Neem afgelopen weekeinde.

Een stralende dag met temperaturen die we bijkans alweer vergeten waren. Een heerlijke wandeling met zeer prettig gezelschap bezorgde ons beiden een topdag.

Mits je maar de oren, de ogen en het reukvermogen geopend hield. En dat was nu precies dat we allebei deden 🙂 De natuur op z’n mooist was onze beloning.

Zingende vogels in alle toonsoorten die er maar zijn. Waterhoentjes, eenden, ganzen en wat al niet meer trots paraderend met hun jonge grut. Niet gemaaide bermen vol bloemenpracht. lees verder

Heftige seks en sterke vrouwen.

Heftige seks en sterke vrouwen, daar komt het momenteel op neer. Lieve mensen, wat een taferelen in mijn, tot vijver omgebouwde, speciekuip. Dagenlange seks en meerdere stelletjes tegelijkertijd, het kan niet op! Het lijkt wel één grote orgie.

Ik kan mijn geluk niet op, wat voel ik me vereerd. Dit jaar hebben namelijk meerdere kikkerstelletjes mijn vijvertje in de tuin verkozen als de plek om zich voort te planten. Vol overgave zijn ze daar op dit moment mee bezig.

Alhoewel ‘vol overgave’, die lapzwansen van een mannetjes doen natuurlijk weer eens geen ene moer. Altijd weer die mannen, dat zichzelf zo sterk noemende geslacht. Ha, laat me niet lachen, zwakkelingen zijn het! lees verder

Voorproefje van de lente.

Een voorproefje van de lente, zo voelden de afgelopen dagen. Had u dat gevoel nu ook? En ik moet bekennen, het voelde goed. Dit smaakt absoluut naar meer.

Wat een genot om te wandelen met dit weer. Een al heerlijk warm aanvoelend zonnetje op de bol, een strakblauwe lucht. De bankjes langs de waterkant bezet met vrolijk kijkende mensen.

Een natuur die langzaam ontwaakt. Baltsende futen, de eerste vogeltjes die alweer volop fluiten. Diverse winterbloemetjes extra stralend in het mooie licht.

En als kers op de taart de boer die het akkerland aan het bemesten is. Die geur geeft me altijd echt het idee dat er een nieuw seizoen staat te wachten. lees verder

Gedegradeerd tot een tweetje.

Gedegradeerd tot een tweetje. Ik deed echt niets verkeerd lieve mensen. Ik had alleen maar een paar minuten met mijn mond open gelegen. Niet bewogen, geen ‘auw’ gezegd, zonder gemopper allerlei gewroet in mijn mond toegelaten.

En toen werd het me zo, rauw en zonder mededogen, medegedeeld. “Meneer, ook al ziet uw gebit er nog prima uit, toch valt u nu onder categorie twee. Tja, de leeftijd meneer, dat is voornamelijk de oorzaak.”

“Op uw leeftijd wordt het namelijk allemaal wat minder. Het tandvlees laat bijvoorbeeld wat meer ruimte toe. Dus mag u nu voortaan ook een bezoek brengen aan de preventieassistent.” lees verder

Jong geleerd en jong gedaan!

Jong geleerd en jong gedaan, en nee, het is geen verschrijving van me. Want in deze situatie kun je toch moeilijk spreken van ‘oud gedaan’. Het betreft hier bepaald gedrag van mijn twee dametjes.

Nu ze ouder worden ontdekken ze namelijk steeds meer de geneugten van de grote stad. Regelmatig gaat de oudste ’s avonds eerst een hapje eten in de stad met vriendinnen, om vervolgens bijvoorbeeld naar de film te gaan.

En dit weekeinde kwam zelfs de jongste met de vraag of ze mocht avondeten in de stad. Hoe leuk is dat wel niet?! Denk dan natuurlijk niet direct aan een chic restaurant. Nee, een pannenkoekenhuis, dat is op dit moment al goed genoeg. lees verder

Hoera met een grote traan.

Hoera met een grote traan is een goede omschrijving voor mijn gevoel op deze dag. Vandaag zou mijn partner 55 jaar zijn geworden. Dat zou normaliter absoluut gevierd worden met een huis vol visite. Want een verjaardag niet vieren was uit den boze bij Ellen.

Op dat vlak verschilden we als dag en nacht van elkaar. Waar ik het liefst mijn verjaardag vergeet en er niet bij wil stilstaan, was zij altijd van het vieren. Zelfs haar laatste verjaardag, een maand voor haar overlijden, hebben we nog flink uitgepakt met een feestje in een zaal. lees verder

Herkent u dat gevoel ook?

Herkent u dat gevoel ook? Dat je het idee hebt dat de maand net is begonnen, maar in werkelijkheid alweer zowat voorbij is. Ik ben vanaf nieuwjaar met van alles bezig geweest, behalve met het letten op de datum.

En nu, na alle interne verhuisperikelen, zie ik weer eens de datum en schrik ik me rot. Het nieuwe jaar is toch pas net begonnen? Welnee, januari is al zowat weer voorbij! Help, waar blijft de tijd?

Verveeld heb ik me overigens niet in deze afgelopen weken. We zijn inmiddels allemaal de trotse eigenaar van een ‘nieuwe’ slaapkamer, er zijn nieuwe spullen voor aangeschaft. Het grofvuil is geweest. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram