Van de week werd mijn aandacht getrokken door het bericht dat de Noord-Koreaanse leider Kim Jung-un een bezoek had gebracht aan China. Het doet wereldwijd de hoop opleven dat er eindelijk weer eens gepraat gaat worden tussen de diverse landen. Dat is natuurlijk mooi, maar tegelijkertijd is het toch triest hoe enkele personen eigenlijk een hele planeet in gijzeling houden.
Al eerder heb ik het begrip massa en beweging als onderwerp in mijn blogs gehad, zie bijvoorbeeld de blog “Vrijheid en Onontkoombaarheid“. Het is een proces dat mij bijzonder intrigeert. Pas geleden las ik “de Boekendief” van de schrijver Markus Zusak. Een mooi boek waarin de Tweede Wereldoorlog beleefd wordt vanuit Duits oogpunt. Een pijnlijke confrontatie met groepsgedrag en een massa die niet meer af te remmen valt.
De mens is nu eenmaal een dier, een kuddedier, of ie wilt of niet. Het enige verschil met dieren is dat de hersenen van de mens zich meer ontwikkeld hebben dan de overige diersoorten, maar of dat nu zo’n pluspunt is?! Het is slechts weinigen gegeven om een tegengeluid te laten horen als de grote massa iets vindt.
Als iedereen de lamp linksom in de fitting draait, moet je toch wel sterk in je schoenen staan om zelf de lamp rechtsom erin te draaien. Als iets of iemand eenmaal de massa achter zich weet te scharen, is het moeilijk dat nog te veranderen. Zelfs als na verloop van tijd de meeste mensen diep van binnen beseffen dat ze de verkeerde keus hebben gemaakt. Je fout toegeven, ook al zo’n goede eigenschap van de mens, toch……
Het fascinerende voor mij zit in het feit dat telkens weer de massa vaak niet doorheeft wat voor een macht zij eigenlijk bezit. Iemand is de baas bij gratie van deze massa, zelfs als er sprake is van intimidatie en onderdrukking. Neem nu bijvoorbeeld het Noord-Koreaanse volk. Als uiteindelijk de massa hoe dan ook in opstand komt, is het snel bekeken.
Natuurlijk makkelijk praten van me zo vanuit dit kikkerlandje, maar het is wel zo. Maar hier komt ook het dierlijk gedrag van de mens weer om de hoek kijken. We volgen de leider als makke kudde, niet in staat om zelf na te denken. Of de massa wordt zodanig geconditioneerd dat zelfstandig denken haast onmogelijk wordt.
Telkens weer in de geschiedenis van de mensheid staan er personen op die heel goed weten hoe de massa te bespelen, te manipuleren, totdat het niet meer terug kan. Uiteindelijk gevangen in het eigen gesponnen web van list en bedrog.
Maar denk eens eventjes niet aan een specifiek land, maar aan bijvoorbeeld de situatie op deze aardbol zelf. De rijkste 1% van de wereldbevolking bezit meer dan de helft van alle rijkdom. De rijkste 42 mensen hebben evenveel geld als de armste 3,7 miljard mensen!!!! Dit blijkt uit het jaarlijkse onderzoek van ontwikkelingsorganisatie Oxfam Novib.
Daar word je toch stil van. Onvoorstelbaar dat dit mogelijk is. Verdeel en heers. Wat als al die arbeiders nu eens unaniem besloten het werk niet meer uit te voeren. Onmogelijk, ik weet het, maar je zou het toch wel hopen. Ik ben niet uit op een Franse Revolutie en dat soort dingen, ik ben tegen elke vorm van geweld, maar hoe lang gaat dit nog zo door. Deze extreme ongelijkheid roept uiteindelijk juist dit soort praktijken op.
42 Bewoners op deze aardbol, die waarschijnlijk bij God niet meer weten waaraan al dat geld te besteden en 3,7 miljard bewoners die bij God niet weten hoe het hoofd boven water te houden. De mens is een dier, een roofdier, grijpt ieder willoos slachtoffer en laat niet meer los.
Maar daar waar een leeuw normaliter zijn prooi grijpt om te voorzien in zijn voedselbehoefte, is de mens hebberig en gulzig. Voor dit dier is het nooit genoeg, onverzadigbaar als het is. Natuurlijk generaliseer ik nu, maar zit het niet in velen van ons om toch iets meer te willen dan de ander. Op wat voor niveau dan ook.
Daar is ook het hele kapitalistische stelsel op gebouwd. Allemaal verschillende lonen en functies, genoeg dus om je meer te voelen dan een ander. Maar uiteindelijk gaat het grootste deel van de winst toch naar de baas. Hetzelfde geldt overigens ook voor het communistische systeem hoor. Zogenaamd iedereen gelijk, maar intussen heeft de top het aanzienlijk beter dan het volk eronder.
Nee, ik kaart het punt wel aan, maar eerlijk gezegd weet ik ook niet hoe dit te veranderen. De hoop is gevestigd op de jeugd. Nogmaals, niet op een gewelddadige manier, maar vreedzaam het proces/systeem dusdanig veranderen, dat er meer gelijkheid ontstaat op deze aardbol. Best kans dat er dan ook meer kans op vrede komt.
Wij, volwassenen, vinden ons dan wel zo ontwikkeld, maar gezien de puinhoop die we er al eeuwen van maken, vraag ik me dat toch ernstig af. Eén dier, een paar dieren, zal zich los moeten durven maken uit het kuddegedrag om ons te wijzen op andere mogelijkheden en oplossingen.
Hoopgevend is bijvoorbeeld hoe de jeugd in Amerika het voortouw heeft genomen in de discussie omtrent wapenbezit. Nog vrij en onbevangen, geheel niet gebonden aan wat voor lobby dan ook, is er een nationale tegenbeweging op gang gekomen die vreedzaam protesteert tegen wapenbezit.
Het lijkt misschien zinloos op deze wijze, maar naarmate de massa groeit zal de beweging steeds moeilijker te stoppen zijn. Het is vooral te hopen dat de jeugd een lange adem heeft, voordat het zelf door ons huidige systeem wordt opgeslokt. Het zijn van die kleine lichtpuntjes, waardoor ik de hoop heb dat het misschien toch nog weleens goed komt.
Dat de mens begrijpt dat het recht van de sterkste niet altijd hoeft te gelden bij een mens. Dat dat nu ook juist één van die verschillen gaat worden met de andere diersoorten. Is dat ook niet ontwikkeling en evolutie, inzien dat een ieder gelijk is en evenveel recht heeft op een mooi en fijn verblijf op deze aardbol?! Ik hoop het van harte!!!!
Deze week is de nieuwe blog dus wat eerder geplaatst. Dit natuurlijk in verband met de Paasdagen. Het leek me ook een gepast moment voor deze blog, een juist moment om eens even bij de inhoud ervan stil te staan. Iedereen wens ik fijne Paasdagen toe en tot de volgende blog!!!!
Een gedachte over “Ook de mens is een dier, of we nu willen of niet!!”