Na 56 jaar eindelijk in mijn armen.

Na 56 jaar sluit ik u eindelijk in mijn armen. Liefdevol druk ik u tegen mijn borst, terwijl er allerlei gedachten door me heen gaan. Deze paar minuten zijn voor mij, ik eis ze ‘gewoon’ op.

Eindelijk een innig moment tussen mij en mijn verwekker. Nooit zijn we verder gekomen dan een handdruk. Ik weet de geboortedatum en de dag van heengaan. Voor het overige zijn er herinneringen, maar van u zelf weet ik eigenlijk niets.

Bar weinig voor iemand die zo dominant in mijn leven is geweest. Praten over jezelf was onmogelijk. Wat lijkt me dat moeilijk, besef ik me steeds meer. Wie was u, wat waren uw dromen toen u jong was?

Waarom deed u zoals u tegen me deed? Bent u ooit wel eens trots op me geweest? Allemaal vragen waarvan ik in de loop der jaren ging beseffen, dat daar nooit een antwoord op zou komen.

En nu dus zeker niet meer. De vragen zullen voor altijd onbeantwoord blijven. Maar dat geeft niet, ik respecteer uw keuze. Ik hoop in ieder geval dat het leven voor u ook genoeg lichtpuntjes heeft gehad.

Ik laat u gaan tussen deze 2 bomen, ik laat u vrij voor een nieuwe reis. Laat de wind u voeren naar nieuwe avonturen vol vrijheid en geluk. Laat los, ook ik laat los. Ik heb geen antwoorden meer nodig.

Ik weet inmiddels dat ik trots kan zijn. Trots op mijn gevonden weg in het leven, trots op mijn meiden, trots op de mooie mensen om mij heen. Maar bovenal trots op het feit dat ik de kracht heb gevonden om trots op mezelf te zijn.

De compositie “Laat los” heb ik geschreven als een eerbetoon aan u. Een persoon met goede en mooie, maar ook met minder fraaie eigenschappen. Kortom een mens als ieder ander mens. Het is wat het is. Het ga u goed.


At Hodson Street – Laat los ©2024



5 gedachtes over “Na 56 jaar eindelijk in mijn armen.”

  1. In 1 woord: Prachtig. Je hebt je vader een waardig afscheid gegeven en jij mag zeker trots zijn op wie je bent en wie belangrijk voor jou zijn. Chapeau!!!!! Veel liefs

  2. Heel mooi Rene!!
    Bondig omschreven waarbij je alle kracht bij jezelf houdt. Trots op je dat je dit persoonlijke verhaal zo openlijk deelt. Dat kan nu, kan jij nu. 🍀🙏🏼💚

  3. Erg mooi gedaan René.
    Als ik het goed begrijp is je vader net overleden.
    Gecondoleerd en sterkte.
    Het loslaten is knap dat je het nu kan, dat is zelfs misschien zelfs het moeilijkste, voor zover dit al lukt.
    Tussen je regels door zie ik verdriet en vragen, waarop je idd nooit een antwoord zal krijgen.Misschien in zijn leven ook heftige dingen meegemaakt, waardoor hij geworden is wat hij was en zoals jij hem herinnert.
    Familierelaties zijn vaak erg problematisch, iets wat ik helaas goed begrijp.
    Het is zoals het is, maar goed dat je nu eindelijk trots bent op jezelf.
    Maak er voor jezelf het beste van met je dochters en de mensen die je lief zijn.
    Lieve knuffelvan mij.
    Nanny

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram