Geef mij maar vrouwen!! Zonder vrouwen in mijn leven zou het een stuk saaier zijn. Zou ik de kracht niet hebben om iedere dag door te gaan. Zou ik geen inspiratiebronnen bezitten. Zonder vrouwen zou de mens nooit geboren zijn. Zonder vrouwen zou ik nooit verliefd zijn. Ja, ik durf het gewoon eerlijk toe te geven als man, zonder vrouw zou ik niet veel voorstellen.
Niet voor niets verkondig ik al bijna mijn gehele leven dat de vrouw veel sterker is dan de man. De man wil dan weliswaar graag “Bokito-gedrag” tentoonspreiden, maar werkelijke kracht ligt niet gelegen in de hoeveelheid spierbundels. Werkelijke kracht zit in het om kunnen gaan met tegenslagen, met pijn, met doorzettingsvermogen, met de kracht om niet alleen aan jezelf te willen denken.
Tenminste, dat is mijn mening. Hoeveel van die sterk gebouwde en stoere mannen zouden de kracht bezitten om een kind te baren?! Ik noem maar iets. Nee beste mannen, wij vinden ons wel het sterke geslacht, maar intussen weet de vrouw wel beter. Vrouwen zijn degenen die de boel draaiend houden. Hoe mooi zou de wereld er wel niet uitzien als er meer vrouwen in de machtsposities verkeerden.
De meeste wereldleiders zijn mannen, nou ik noem er schoorvoetend maar een paar: Trump, Erdogan, Poetin, Loekasjenko, Bolsonaro en zo kan ik nog wel even doorgaan. Echte mannen, volledig in dienst van de gemeenschap, zonder enige vorm van egocentrisme, machtswellust of wat dan ook toch?! 🙁 🙁 Nee, kijk dan eens naar Angela Merkel of premier Jacinda Adern van Nieuw-Zeeland.
Mevrouw Merkel is al 15 jaar een wereldleider en haar hoor je toch zelden zichzelf op de borst slaan. Ongeacht wat je van haar politieke voorkeur vindt, moet een ieder toch beamen dat zij al geruime tijd een baken van rust en stabiliteit vormt. Of neem de jonge vrouw Jacinda Adern die volstrekt zichzelf is gebleven en haar eigen ideeën over leiderschap heeft.
Zo heeft zij bijvoorbeeld in 2019 besloten officieel het bnp te laten vallen als maatstaf van economisch succes. Zodoende wordt er tegenwoordig gekeken of een genomen maatregel niet alleen economisch gunstig is, maar vooral ook geen negatief effect heeft op het klimaat en de mens. Op deze manier wordt er niet meer gejaagd op groei, maar wordt er veel meer rekening gehouden met de andere, net zo belangrijke factoren.
Dit tot grote tevredenheid van een ieder die begaan is met onze planeet en de toekomst. We kunnen niet onbeperkt door blijven jagen op groei zonder de aarde compleet te verwoesten. Als mensheid hebben we onze grenzen wel bereikt, daar had ik het in een van de vorige blogs al uitvoerig over. We hebben dit soort leiders juist nodig. Niet bezig met ego en macht, maar juist met de toekomst.
Een toekomst waarbij we weer één zijn met moeder natuur. Eigenlijk ook al een duidelijk bewijs dat vrouwen het sterke geslacht zijn. De natuur, die almachtige natuur, noemen we moeder. We hebben haar een vrouwelijke identiteit gegeven, omdat dat het meest overeenkomt met haar kracht!! Niks geen vader natuur, ga toch gauw weg, dat zou een aanfluiting zijn 🙂
Over moeder natuur heb ik trouwens ooit een song geschreven. Het was één van onze eerste songs en van de week vond ik er opnames van terug. Ik heb er nooit iets mee gedaan, maar deze blog, vol vrouwelijkheid en kracht, leek me een geschikt moment om de song toch eens te plaatsen. Sowieso past de song perfect bij het huidige, onstuimige weer dat herfst 2020 vormt.
Het zijn dus al wat oudere opnames, maar de song heb ik deze week afgemixt. Het laat een wat stoerdere kant van At Hodson Street zien, dus misschien wel eens leuk om te laten horen. Benieuwd wat u van de rockballad vindt!
Ja, geef mij maar de vrouw. Maar met dagelijks twee meiden om me heen, heb ik op dat punt toch al weinig te klagen. Afgelopen weekeinde gaf de jongste nog even een fraai staaltje girlpower ten beste. Zuchtend en steunend sleepte ze zichzelf de trap op.
Klagend en vol zelfmedelijden hoorde ik haar pruttelen: “Oh nee, waarom ik toch weer, moet dit echt iedere dag? Ik heb er helemaal geen zin in, waarom ik?!” Lichtelijk geschrokken vroeg ik haar wat het probleem was. Het antwoord luidde: “moet ik me echt alweer aankleden? Iedere dag hetzelfde, iedere keer moet ik me weer aankleden!” Ja, ‘women rule’ 🙂
Sowieso was ze lekker op dreef, want een poosje eerder zei ze plotseling; “Auw, ik heb slaap in mijn voet”. Sara heeft er altijd al een handje van gehad om woorden in een verkeerde volgorde te plaatsen. Zo was jarenlang een washandje bij haar een ‘handwasje’ en werd een zakje chips besteld met de woorden; “Mag ik een chipje zak?!” 🙂
De oudste liet ook een fraai staaltje vrouwenkracht zien deze week. Een stukje onverzettelijkheid en doorzettingsvermogen. Niet van haar stuk gebracht door het slechte nieuws. Ze kwam namelijk thuis met een 1,1 voor natuurkunde. Wat is dit nu weer, een 1,1, waar heeft ze in godsnaam dan nog 0,1 punt weten te scoren?! Bij het invullen van haar naam? Dat vertelde de leraar haar niet.
Ik schoot in de lach en feliciteerde haar met dit ééntiende punt. Zelf zag ze er ook wel de humor van in. Wel vroeg ik even of mijn reactie de juiste was of dat ik boos had moeten worden. Haar gevatte antwoord luidde dat ze baalde geen pinpas op zak te hebben gehad. Anders had ze oliebollen gekocht om het te vieren 🙂 Kijk, dat is nu kracht, wat stelt zo’n cijfer nu toch helemaal voor? Daar laat je je dag toch niet door verpesten.
Wat ik ook een sterk staaltje van kracht vind, is dat 3 alleenstaande dames in mijn kring alle drie hun huis verkocht hebben en een nieuw huis hebben betrokken. Alle drie in dezelfde periode, helemaal zelf geregeld en ook nog eens met een drukke baan. Ik vind het reuzestoer van ze, want het levert toch altijd een hoop spanning en stress op, dit soort grote beslissingen.
Maar ze hebben het toch maar mooi weten te rooien in hun eentje. Ik vraag me af of mij dat gelukt was. Mijn heldendaad van deze week ligt meer op het bescheiden tuiniervlak. Ik ben namelijk begonnen met de tuin om te spitten. Grote terrastegels uit te graven en daar borders van te maken. Zodoende oogt de tuin nu als een compleet slagveld.
Om het tijdelijke gebrek aan groene aankleding te maskeren, heb ik wel een voederplaats voor vogels in de boom gehangen. En geloof het of niet, binnen 2 minuten zat het eerste roodborstje er al! Kijk, dat zijn nu die kleine dingen die mij zo gelukkig kunnen maken. Een mooie stimulans om deze ingeslagen weg, wat betreft de tuin, voort te zetten.
Wel heb ik 2 jonge dames blijkbaar op het verkeerde been gezet. De vraag van hen was namelijk waar de vijver moest komen. Want ja, die moest toch groot genoeg zijn om zomers in te kunnen pootjebaden volgens de oudste. De jongste vroeg zich af welke soort vissen ik in de vijver zou gaan plaatsen. Oei, ik had toch bescheidener afmetingen in mijn hoofd. Zo’n soort van waterschaal waar de vogels in zouden kunnen badderen.
Of eventueel een kinderbadje ingraven, maar zeker geen vijver van het formaat dat de dames in hun hoofd hebben. Dat was wel even slikken voor ze. Weg mooi zwembad in de zomer, weg buitenaquarium 🙂 Misschien moeten wij dan toch ook maar gaan verhuizen, richting de randen van Nederland. Daar kunnen we met de opbrengst van dit huis, ongetwijfeld nog wel een mooi huis, met een groot stuk grond eromheen, bemachtigen.
Maar ja, dan moeten ze wel wat meer hun best doen om in de stad te komen en hoogstwaarschijnlijk ook aardig wat meer kilometers fietsen om bij school te komen. Nee, laten we dat, voor een vijver, maar niet doen. Ze zetten zomers maar een badje neer en voor vissen neem ik Sara wel mee naar de dierenwinkel 🙂 Het zijn gelukkig vrouwen, dus ik verwacht dat beide dames wel snel over deze teleurstelling heen geraken.
Tot zover mijn oprechte ode aan de vrouw. Ik voel me een bevoorrecht man dat ik zoveel vrouwen/vriendinnen onder mijn vrienden mag plaatsen. Dankzij jullie kracht, steun, aandacht, liefde en belangstelling slaat dit gezinnetje zich er doorheen. Op naar een toekomst vol vrouwen aan de top, volgens mij zou de wereld er dan een stuk mooier uitzien!! Leve de vrouw!!
Groetjes, René
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en mis niets meer. Het is geheel vrijblijvend en uitschrijven kan altijd.
Dank je voor de complimenten, Rene en ik vind mezelf ook heel stoer. Net als de andere vrouwen. Dikke kus voor jou als sterke man en je 2 sterke humorvolle schatjes.
Mooi hoor zoveel positiefs over de vrouw. Volgens mij zou de wereld er ook beter uitzien met meer vrouwen als leiders.
Groetjes, Carla.
Wat leuk, een ode aan de vrouwen, ik ben het met je eens dat de wereld er anders uit zou zien met meer vrouwen op hoge functies.
Een vijver is ook niet alles, als je daar vissen in hebt moet je het afdekken want reigers vinden ze erg lekker. Vorige week is de vijver bij onze buren leeggevist door zo’n reiger.
De song is erg mooi, leuk om te horen.
Heel fijne avond en blijf gezond met elkaar😘
Een mooie blog geschreven.
En een mooie nummer.
Je mag zeker weten trots zijn op de meiden.