Weg, maar niet vergeten
De wind en ik. Alleen wij twee, samen in de duinen. De wind fluistert, de wind praat. Ik luister aandachtig en geniet.
Dan wordt mijn aandacht getrokken door dit panorama. De wind zwijgt en laat mij, versterkt door deze stilte, in gedachten achter.
Plots besef ik waarom ik kan genieten in vrijheid. Hiervoor het ultieme offer gegeven, rest mij aan hen slechts dank en respect. Weg, maar niet vergeten.
