Verliefd zijn is zo mooi, echt waar. En ik kan u verzekeren dat ik momenteel weer erg verliefd ben. Wat een heerlijk gevoel, ik ga er helemaal voor. De hele wereld mag het weten!
Want zo ben ik nu eenmaal. Als ik me in een avontuur stort, doe ik het ook met passie. Vol overgave en zonder enige twijfel. Liefde brengt heftige gevoelens teweeg in een mens, die kun je gewoonweg niet negeren.
Iedere dag zijn we bij elkaar en als ik haar in mijn armen sluit, voel ik me zo gelukkig. Ik kan haar nauwelijks loslaten en moet ‘gewoon’ aan haar zitten. Ik streel haar, liefkoos haar en laat al mijn creativiteit los.
Maar aangezien het al een tijdje geleden is, heb ik momenteel best wel last van zere vingers. Die zijn dit allemaal niet meer zo gewend en zeker niet zo intens. Herkent u dat?!
Vooral de toppen van mijn vingers zijn erg gevoelig en er vormt zich spelenderwijs weer een eeltlaagje op. Niet dat dat mijn liefde kan bekoelen, oh nee, maar pijnlijk is het wel.
Het is blijkbaar de prijs die ik voor mijn hartstocht moet ‘betalen’. De dame geeft zich niet zomaar gewonnen. Nee, het is hard werken. Maar als je dan het geluid hoort dat ze uiteindelijk voortbrengt onder mijn strelingen, oeioeioei……
Pure magie, betoverend, inspirerend en verslavend. Zes van die stalen snaren op een slanke hals, maar als je ze op de goede manier weet te raken, geeft het een gelukzalig gevoel.
Ja, zo’n gitaar doet wonderen met me. Ik ben weer helemaal verliefd op mijn instrument. Een paar maanden hadden we elkaar genegeerd, maar we hebben elkaar weer helemaal gevonden 🙂
Zo ontspannend om na een drukke dag even gitaar te spelen. Even de ogen te sluiten en je vingers puur intuïtief over de hals van de gitaar te bewegen. Bijkans een meditatief moment.
Door al het componeren van me, was het op een fysieke manier muziek beoefenen er de laatste tijd flink bij in geschoten. Tijdens het schrijven van muziek maak ik namelijk vooral gebruik van een keyboard.
Maar nu de composities zijn geschreven, de video wordt geprepareerd, is er weer tijd voor mijn grote liefde. En dat blijft toch echt de gitaar. Wat een dankbaar en trouw instrument.
Nooit klaagt ze, moppert ze over te weinig aandacht. En als ik haar dan eenmaal weer oppak, is het direct weer goed. Om zo’n geweldige liefde te mogen ‘beminnen’, heb ik gerust wat blaren op de vingers over 🙂
