Plotseling is ze volwassen. Vandaag is het zo ver, mijn oudste dochter is 18 geworden. Absoluut een mijlpaal, een moment ook om even goed bij stil te staan. Want mijn hemel, wat is de tijd hard gegaan.
In achttien jaar, van baby naar volwassene. Van totaal afhankelijk tot zelfstandig mens. Ik weet, er zijn diersoorten die nog veel vlugger hun kroost als volwassen beschouwen, maar die 18 jaar zijn voor mijn gevoel ook omgevlogen.
Al die jaren heb ik haar mogen begeleiden in dit groeiproces. Van de eerste luiers tot nu, een leeftijd waarop ikzelf haar soms om advies vraag. Een periode waarin een klein mensje is uitgegroeid tot een prachtige en zeer bewuste jonge vrouw.
