Verhuisstress met oudjaar.

Verhuisstress met oudjaar binnen dit gezin!! We gaan namelijk verhuizen, de ‘kogel is door de kerk’. En wat prima past bij ons, we verhuizen dan ook per direct.

Dus is iedereen flink aan het opruimen. Grappig hoe sommige vooruitzichten pubers aanzetten tot vrijwillig schoonmaakgedrag. We zouden dit soort acties vaker moeten ondernemen!

Alhoewel, verhuizen is zeker niet mijn hobby. Maar deze keer zie ik het wel zitten. We gaan namelijk intern verhuizen. De dames schuiven een kamer op en gaan een stuk ruimer wonen. lees verder

Op zoek naar het licht.

Op zoek naar het licht, oftewel “Seeking the light”, is het beloofde vervolg op de compositie “Spring fever”, waar eerder de blog ‘Lentekriebels en vrijheid’ over ging. Lange tijd had ik de huidige toestanden in de wereld voor ogen met deze compositie.

Gaandeweg kwam ik tot de ontdekking dat de nieuwe compositie eigenlijk ook perfect symbool staat voor mijn persoonlijk leven dit jaar. Op zoek naar het licht, van duisternis en vaagheid naar steeds meer licht en helderheid. lees verder

Die van mij is groot!

Die van mij is groot, zo groot. Ik kan er wel geheimzinnig over doen, maar het is gewoon de waarheid. Misschien is het niet gepast om daar iets over te schrijven, maar ik moet het toch echt even kwijt aan jullie.

Ik weet namelijk niet wat het is, maar om de een of andere reden past klein blijkbaar niet bij mij. Ook dit jaar weer verbaas ik me over de omvang. Ik kan er niet teveel over mededelen, want het is nog een verrassing, maar groot is ie!!

En dan moet ie nog naar beneden, ik ben benieuwd hoe ik dat allemaal ga doen. Maar ja, intussen ben ik het wel zo’n beetje gewend dat het formaat iets meer ruimte inneemt dan oorspronkelijk de bedoeling was. lees verder

Telefonisch contact met een overledene.

Ooit telefonisch contact gehad met iemand die is overleden? Lees maar eens het verslag van een gesprek tussen mij en firma X over de nalevering van een stoel. De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

“Goedemorgen, met firma X, zegt u het maar”. “Goedemorgen met René, ik wilde graag weten hoe het zit met een stoel die nog steeds niet is geleverd”. “Ik ga het voor u navragen bij onze klantenservice meneer, u hoort van ons”.

“Meneer, ik heb contact gehad met de klantenservice en de stoel staat al een tijdje gereed in ons magazijn hoor”. “O, dat is geweldig, maar waarom weet ik dat dan niet?” lees verder

Wat loopt daar nou in de wei?!

“Wat loopt daar nou in de wei?!” Ik hoorde het de twee koeien denken die mij meewarig aanstaarden. Ze hadden duidelijk met me te doen. Het regende namelijk pijpenstelen en er stond een stevige wind.

Kortom weer waarbij de verstandige mens zich normaliter niet zo snel naar buiten zal begeven.

Maar ja, verstand is mij niet in die ruime mate gegeven, dat ik dat dus ook dacht. Nee hoor, deze sufferd dacht juist het omgekeerde. En daar liep ik dus door de polder, de weerselementen trotserend. lees verder

Wordt er dan toch geluisterd naar die ouwe zak?!

Wordt er dan toch geluisterd naar die ouwe zak?! Zouden mijn pogingen tot enige opvoeding van mijn dochters dan toch soms tot resultaten leiden? Vaak heb ik namelijk het idee dat ik tegen een muur van beton sta te praten.

“Waar bemoei je je mee, oude man, wij weten gerust wel hoe de wereld in elkaar steekt”. Probeer een puber nog maar eens iets bij te brengen, meestal een kansloze missie. Toch blijf ik stug doorgaan met mijn pogingen de dames iets bij te brengen.

Niet alleen op het vlak van opgroeien en verantwoordelijkheid durven nemen, maar ook op het vlak van hoe de wereld in elkaar steekt. Het echte leven is absoluut niet het leven dat zij dagelijks in hun TikTok-filmpjes krijgen voorgeschoteld. Nee, het werkelijke leven is een stuk wreder en harder. lees verder

De trein is zo fijn….

De trein is zo fijn, lieve mensen. Zodra je instapt en een plekje hebt bemachtigd, kan het grote genieten beginnen. Zonder je te hoeven inspannen, zoef je van plaats A naar B.

De ogen worden verwend door een continu wisselend landschap. De cadans van de trein maakt je heerlijk loom. Tijd voor een dutje of wat overpeinzingen, zo ontspannend.

Zo vertrok ik verleden week, goedgemutst, met een paar reisgenoten vanuit Hamburg naar Haarlem. Een reis van, normaal gesproken, ruim 5 uur. Slechts 1 overstap, de tas gevuld met drinken, etenswaar en leeswerk. lees verder

Dag bank, dank voor alle mooie herinneringen.

Dag bank, dank voor alle mooie herinneringen. Jij die al zoveel jaren het middelpunt in ons huis vormt, mag nu eindelijk met pensioen.

Maar o, wat valt dat zwaar. Straks moet ik je buiten zetten, hopelijk halen ze je snel op. Want iedere keer als ik naar je kijk, schieten er allerlei herinneringen door mijn hoofd.

Wat hebben we samen een hoop meegemaakt. Er is op je gelachen, gehuild, gevreeën, gekletst, geslapen en wat al niet meer. Er zijn dromen op je ontstaan die in vervulling zijn gegaan. Evenals dromen die nooit zullen uitkomen. lees verder

Trauma voor de rest van het leven.

Het is blijkbaar toch een trauma voor de rest van mijn leven. Sinds het overlijden van Ellen en het gehele proces dat daaraan vooraf ging, ben ik bijkans “allergisch” geworden voor sirenes en bepaalde telefoontjes. Dat had ik vroeger nooit.

Ik associeer het namelijk zeer snel met dat er misschien iets mis is met de kinderen. Zodra ik bij ons in de buurt sirenes hoor, krijg ik het Spaans benauwd. Ik moet me er direct van verzekeren dat het geen betrekking heeft op mijn dochters.

Het paradoxale is dat mijn kinderen veel mogen, ik ben niet overbezorgd. Maar in dit soort situaties verandert dat dus direct. Het is een enorme trigger voor me. Doordat ik me bewust ben van het feit dat mijn angst overdreven is, kan ik me wel beheersen richting de meiden. lees verder

Magische ochtend met heerlijk hoogtepunt.

Een magische ochtend met een heerlijk hoogtepunt. Dat beleefde ik afgelopen week tijdens een wandeling met mijn wandelmaatje in het prachtige park van landgoed Elswout.

Een mens heeft absoluut niet veel nodig om zich volmaakt gelukkig te voelen. Dat bleek deze ochtend maar weer. De natuur verzorgde een magische sfeer en het hoogtepunt werd enigszins door ons een handje geholpen.

De ochtendwandeling startte in een kleine wereld. De mist omsluierde alles wat maar binnen bereik was. Mistdruppels vielen uit de bomen en hun landing op bladeren en bodem veroorzaakte een ritmisch, hypnotiserend geluid. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram