tekst Archieven - At Hodson Street

Fulltime papa zijn valt niet altijd mee.

Om fulltime papa te zijn valt, eerlijk gezegd, niet altijd mee. Het 24/7 zorgen voor de kinderen is een taak waarin je makkelijk je eigen identiteit kunt verliezen. De man moeten zijn die al je problemen oplost, die je troost, tegen wie je boos mag zijn, die ervoor zorgt dat je schone kleding hebt, te eten hebt en ga zo maar door. Het is een dankbare en eervolle taak, maar ook wel een pittige ‘baan’.

Het is één van de grootste punten waar ik aan moet wennen, deze nieuwe rol. Natuurlijk was ik al de vader van mijn meiden, maar nu is het takenpakket toch flink uitgebreid. Vat me niet verkeerd, mijn kinderen zijn mijn alles, maar soms zou papa zich ook gewoon willen verplaatsen in een andere rol. Zou hij gewoon eventjes René willen zijn. Maar wat wil deze René?! lees verder

Het wordt tijd voor vakantie

At Hodson Street – Cry without tears ©2019″

Voor Dorien, een bijzondere vrouw
Dank voor alles, het ga je goed….

Het wordt tijd voor vakantie. Nog 2 weekjes en dan barst de zomervakantie in alle hevigheid los. Zes weken hebben de kinderen vrij en kunnen ze volop papa terroriseren 🙂 Nee hoor, we gaan de komende weken lekker van elkaar genieten. We zijn alle drie hard toe aan wat vakantie. Wat een jaar…..

De afgelopen jaren was het al nooit normaal in de zomervakantie. Iedere keer was Ellen ziek of moest ze een operatie ondergaan. Dit wordt, hopelijk, de eerste vakantie in jaren die gewoon gaat verlopen. Geen ziekte, geen gewijzigde plannen, gewoon een paar weken op reis en gezellig dagjes uit. lees verder

Dolle rit in een emotionele achtbaan.

Afgelopen week was het een dolle rit in een emotionele achtbaan. Mijn hemel, wat een weekje was het. Een test of het dunne laagje vertrouwen in het leven wel bestand was tegen wat turbulentie. Dat heeft natuurlijk een aardige deuk opgelopen na alle gebeurtenissen. Een mens kan niet leven zonder dat vertrouwen. Ja het kan wel, maar het lijkt me persoonlijk niet echt fijn.

Nou, er is nog het nodige werk aan de winkel om eerlijk te zijn. De dolle rit begon donderdagavond, een week geleden. Ik bracht de jongste, Sara, naar bed. Na het verhaaltje lezen (Pipi Langkous, het blijft leuk 🙂 ) kreeg ze plotseling heel veel pijn in de buik. Geen kramp van naar de wc moeten, nee echt heftige pijnen. Na contact met de doktersdienst werd besloten een bezoekje te brengen aan de dienstdoende arts. lees verder

Op safari door de Kennemerduinen

Deze week neem ik u mee op safari door de Kennemerduinen. Jawel, weliswaar niet op olifantenjacht maar ook in onze Nederlandse duinen kun je prima op safari. Neemt u maar eens kennis van alle gevaren en ontberingen die uw gastheer soms trotseert om u van de beste en meest spectaculaire foto’s te voorzien 🙂

Zo was ik pas geleden een ochtend heerlijk in de duinen. Op zich niets bijzonders zo op het eerste oog. Mooi weer, fris windje, wat wolkjes aan de lucht en lekker rustig. Helaas nog geen enkele libelle te ontdekken, daarvoor is het blijkbaar nog steeds te koud. Ik zou graag weer wat fraaie foto’s van deze prachtige beestjes hebben willen schieten, maar u zult het voorlopig nog even moeten stellen met de foto’s uit de blog van vorig jaar: “Deze week de afgelopen week“. lees verder

Een leven vol vrijheid is best wel uniek.

Een leven vol vrijheid is best wel uniek, bedacht ik me na het lezen van het boek “Wilde zwanen” van de schrijfster Jung Chang. Het verhaal over het leven van drie generaties vrouwen in het China van de twintigste eeuw. Een eeuw gekenmerkt door oorlog, honger, repressie, volksophitsing en wat al niet meer. Een eeuw waarin Mao Zedong een enorm stempel drukte, en dat is nog zachtjes uitgedrukt, op de Chinese samenleving.

Natuurlijk voert het te ver om hier nu dieper op in te gaan, maar na het lezen van het boek besefte ik maar weer eens terdege dat vrijheid van meningsuiting of vrijheid van leven in zijn algemeen, best een luxe product is. Een verworvenheid waar maar al te vaak te gemakkelijk over gedacht wordt. Iets dat als vanzelfsprekend wordt aangenomen, terwijl dat het toch echt niet is. lees verder

Genieten van de kleine dingen

Genieten van de kleine dingen is o zo belangrijk. Geluk zit niet in materialisme of wat dan ook. Geluk zit vooral in het kunnen genieten van de kleine momentjes. Het vermogen om deze te bespeuren en optimaal te benutten. De laatste tijd waren er weer diverse van dit soort momentjes. Neem nu één van de ochtenden waarop ik de foto’s van deze en de vorige blog heb gemaakt.

Direct na het naar school brengen van de jongste ben ik toen de duinen in gegaan. Op naar mijn geliefde Vogelmeer, waar ik een aantal Sint-jacobsvlinders had gespot. Lekker vroeg in de hoop dat ik de kans zou krijgen om ze op mijn gemak vast te leggen. ‘s Ochtends zijn ze namelijk nog lekker loom en vliegen ze niet direct alle kanten op. Na een tijdje zoeken kwam ik ze weer tegen. lees verder

Cadeau voor mezelf en het voelt toch slecht!

Heb ik dat weer?! Koop ik een cadeau voor mezelf, voelt het toch slecht. Wat is namelijk het geval, ik heb mezelf een nieuw fototoestel cadeau gedaan. Nu, na een paar jaar fotograferen, werd het tijd voor een toestel waarmee ik me verder kan ontwikkelen.

Natuurlijk had ik het daar ook al met Ellen over gehad, maar u begrijpt, de tijd was er niet naar om deze stap te nemen. Ik was ook eigenlijk van plan alleen maar te gaan kijken bij de fotografiewinkel, maar ja, dat is dus niet geheel gelukt. Ergste vond ik dat ik het bedrag ook nog eens moest betalen via de gezamenlijke rekening van mijn partner. lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 1

Dag Lieverd,

vanavond zijn we weer eens, onverwachts, met z’n tweetjes. Anne gaat bij vriendinnetjes uit de klas een slaapfeestje houden. Vanmiddag is ze met dezelfde meiden gaan shoppen in de stad. Ja, wat zul je trots op haar zijn, net als ik overigens. Genietend van het leven, zoals het moet volgens jou. Een jongedame op weg naar zelfstandigheid, omringd door lieve vriendinnen. Ze doet het goed, maak je geen zorgen. lees verder

Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig

(Een opname van afgelopen week tijdens het oefenen. Niet de allerbeste geluidskwaliteit misschien, maar zeker niet minder intens gespeeld….)

Vertrouwen

Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig. Ik voel me op dit moment wel niet zo gelukkig, maar ik ben het nog steeds wel. Ik ben nog steeds een gezegend en rijk man dat ik op deze prachtige aardbol mag vertoeven. Dat ik 2 prachtige dochters om me heen heb die vertrouwen in me hebben. Dat er allemaal geweldige mensen om ons heen staan. lees verder

Kom nou toch gewoon weer thuis

(oke, oke, wellicht een wat erg enthousiaste keuze voor deze periode, maar laten we een beetje de dienst van Ellen aanhouden. Eerst wat rustige nummers, maar daarna wordt het toch echt tijd voor weer wat uptempo werk. Sowieso kan een portie positiviteit nooit kwaad toch…..)

Standing at the beach

Kom nou toch gewoon weer thuis. De verwarming staat aan, de tafel is gedekt, we kijken vanavond jouw lievelingsprogramma’s. Zo moeilijk moet dat toch niet zijn, zoveel dingen zijn omkeerbaar, waarom dit dan niet. Ik mis je, de meiden missen je. lees verder

Tag: tekst