Tag: song

Verjaardag en de Dood

At Hodson Street – This bird needs to fly (©2017)

Ja, ja, binnenkort is het weer zover. Dan ben ik jarig. Ik merk het alweer aan iedereen om me heen. En vooral nu, want het schijnt extra speciaal te zijn als iemand 50 wordt.

Wat is dat toch voor gezeur, ieder jaar weer. Nee, je moet leven zoals je zelf wilt, maarre, vier je je verjaardag nog?? Nee, ik vier mijn verjaardag niet!!!!

Om de vraag “waarom niet” vast voor te zijn: nee, ik ben niet depressief; ja, ik houd gerust van gezelligheid; nee, ik vind het niet eng om te vieren; ja, ik ben nogal eigenwijs. lees verder

Koester de dag

At Hodson Street – Cherish the day (©2017)

Koester de dag – Cherish the day

Deze avond zag ik een man in de spiegel. Hij staarde naar me. Het gezicht kwam me bekend voor, maar leek zo oud. Zo vaak heb ik dit gezicht nu al gezien en regelmatig heb ik me dan afgevraagd hoe het gezicht er over een paar jaren zou uitzien.

Steeds weer sta ik verbaasd over het herkennen van de contouren maar het tegelijkertijd veranderen van de details. Het gezicht is boller geworden, de haargrens is geweken, er zijn wallen onder de ogen verschenen. lees verder

Tijd en Dromen

At Hodson Street – Here comes Spring (©2017)

Art of Dreaming

De tijd is mooi, de tijd is prachtig. De tijd laat je uitkijken naar, geeft je herinneringen, laat je dromen. Maar ook, de tijd is wreed en hard. Het zal je altijd brengen naar het punt waar het ooit begonnen is, namelijk het “grote niets”. Je kwam uit niets, je verdwijnt in niets.

De tijd wacht niet, kijkt niet eens om. Gaat verder, alsmaar verder. Ieder moment veranderend, ieder moment onveranderlijk. Niets kan de tijd tegenhouden, het meest machtige dat er bestaat. Letterlijk onaantastbaar, slechts te definiëren in nietszeggende woorden. lees verder

Breekbaarheid – Fragility

Licht in het duister

Wat is het leven toch een ongrijpbaar fenomeen. Per dag, per uur, ja zelfs per seconde kan het van gedaante verwisselen. Zeker ben je alleen van het verleden, voor de toekomst mag je slechts hopen.

Dit jaar is voor mij persoonlijk weer eens typisch zo’n jaar waarin alle uitersten van het leven zichtbaar worden. Aan de ene kant het gevecht van dierbaren om te blijven bestaan, aan de andere zijde het tegelijkertijd werken aan een mooie toekomst. lees verder

Only memories left

At Hodson Street – Only memories left

Zonder woorden

Ik ga naast je zitten, je ademt onrustig en slaapt. Met enige moeite overtuig ik mezelf ervan dat je het werkelijk bent. Wat kan een mens, wat betreft uiterlijk, snel veranderen.

Ik kijk naar je, is dit dan de laatste keer? Het is eigenlijk al onverwacht dat ik je nog een keer zo zou zien. Plotseling open je je ogen, kijkt om je heen, ziet me, en een glimlach verschijnt op het gezicht.

‘Hé, was je hier allang?’ We begroeten elkaar en spreken enige tijd. Helderheid en afwezigheid wisselen elkaar af. Wat me direct opvalt, is dat er een totale berusting is. Geen opstandigheid dit keer, maar een verzoening met het lot. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram