Tag: René’sblog

Lentekriebels en vrijheid.

Lentekriebels, herkent u ze?! Nu de lente volop aanwezig is, nemen deze kriebels bij mij nog iedere dag toe. Stijgende temperaturen, maar nog niet te warm, langere avonden. Een lucht vol heerlijke geuren en een natuur die zich van zijn mooiste kant laat zien. Ja, wees dan maar eens bestand tegen deze kriebels.

Als ik ‘s avonds in de tuin rustig van een kopje thee geniet en de dag nog eens laat passeren, word ik steevast getrakteerd op een prachtig concert. Hoog in de boom zit daar iedere avond een beroepsmuzikant zijn kunsten te vertonen. Zodra het concert begint, lijkt het alsof alle andere omgevingsgeluiden subiet verstommen. lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 16.

Hoi lieverd,

ik had de dringende behoefte om je weer eens te schrijven. Er is van alles in beweging in mijn leven en daar wil ik je graag deelgenoot van maken. Om maar direct met de deur in huis te vallen, het belangrijkste nieuwtje is dat ik voor onbepaalde tijd ga stoppen met de blog. Niet omdat ik het niet leuk vind om te schrijven, maar omdat mijn intuïtie me vertelt dat dit momenteel het meest verstandig is.

Ik heb tijd en ruimte nodig om me te bezinnen. Er zijn teveel dingen die ik wil en er is te weinig tijd om ze allemaal uit te voeren. Zeker als de primaire taak het opvoeden van de kinderen is en het draaiende houden van het huishouden. Ik heb geprobeerd deze taken te vervullen naast al datgene dat ik voor mezelf nog wilde. Maar dat is gewoon een kansloze missie. lees verder

Een herrieschopper is de mens!!

Moeder Natuur

Een herrieschopper is de mens, het spijt me om het te moeten zeggen. Maar volgens mij ligt daar toch een aardige kern van waarheid in. Ons soort, de homo sapiens, vindt zichzelf heel wat, maar hoe lang lopen we nu eigenlijk hier pas op deze aardbol rond?! In een eerdere blog vertelde ik al dat de aarde zo’n 4,5 miljard jaar oud is, waarvan wij, de zogenaamde moderne mens, zo’n 300.000 jaar nu mee hebben gemaakt.

Met die kanttekening dat de eerste beschaving pas rond 4500 voor Christus ontstond. De Sumerische beschaving in de zogeheten vruchtbare sikkel. Een gebied in het Midden-Oosten waar rond 10.000 voor Christus de landbouw werd uitgevonden. Dus lieve mensen, we zijn nog absolute broekies op deze aardbol. En een herrieschopper dat de mens is! lees verder

Kinderen worden zo snel groot.

Kinderen worden zo snel groot, mijn hemel. Zo moet je ze nog het flesje geven en voor je het weet leiden ze een eigen leven. Ik moest er vooral aan denken toen pasgeleden mijn oudste dochter 15 werd. Dat is toch geen meisje meer, maar intussen een halfvolwassen vrouw. Ze weet wat ze wil, ze kan haar keuzes beredeneren en gaat volledig haar eigen gang. Dit in positieve zin bedoeld trouwens.

De ochtend van haar verjaardag moesten beide meiden eerst naar school. Samen op de fiets, tas voorop en rijden maar. Niets meer naar school brengen, niets meer van een gedagkusje, maar gewoon “doei pap” en vertrokken zijn ze. Die ochtend zat ik in de huiskamer en plotseling overviel me het gemis van Ellen. Zo heftig, zo intens, ik wilde bijna uit huis vluchten. lees verder

Blik op de toekomst gericht.

Afgelopen week ontving ik een berichtje van een oude vriend. Hij stelde voor weer eens af te spreken, samen met een andere oude vriend. Dit na elkaar al wat jaartjes niet meer echt gezien te hebben. Met beide mannen heb ik heel wat avonturen beleefd in mijn twintiger, begin dertiger jaren. We zaten samen in een band, we gingen naar heel wat concerten en deelden de nodige uurtjes in de kroeg met elkaar.

Toch is er in de loop der jaren slijtage gekomen in de band tussen elkaar. Op een volstrekt natuurlijke manier overigens, dus niet door ruzies of andere nare dingen. Over beiden zou ik werkelijk geen kwaad woord kunnen spreken en koester ik de mooie momenten die we met elkaar hebben gedeeld. Maar deze jongen stopte met de band, werd vader, verloor zijn wilde haren en kreeg andere interesses. lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 14

Hoi lieverd,

hoe staat het met jou? Tijd voor een echt voorjaar, vind je ook niet? Zelf begin ik er steeds meer naar te verlangen. Het weer van de afgelopen weken in combinatie met het verplichte thuiszitten begint me danig op de zenuwen te werken. Het wordt tijd dat iedereen weer zijn eigen ding kan gaan doen. De laatste weken miste ik je nog meer als anders, mijn maatje.

Gewoon even lekker tegen je aan kunnen hangen of kunnen zeggen: “zo, nu neem jij het even over”, als ik het zat werd. Al die ooit zo volstrekt normale zaken die nu zo ontzettend bijzonder lijken. Samen het huishouden runnen, samen ons door deze tijd heen slaan, het kan niet meer. Het besef er alleen voor te staan is zo nadrukkelijk aanwezig op dit moment. lees verder

April doet wat hij wil

April doet wat hij wil, duidelijker kan dit niet bevestigd worden dan met het weer van de afgelopen dagen. Zo was ik midden in de week heerlijk in de tuin mijn nieuw verworven plantjes aan het fotograferen. Zwetend in de warme zon, gehuld in slechts een t-shirt (en broek natuurlijk 🙂 ), lag ik languit in de tuin heerlijk mijn hobby te beoefenen. Zouden de warmere dagen nu eindelijk gaan aanbreken?

Om vervolgens de dagen erna weer de winterjas van stal te moeten halen met als ‘hoogtepunt’ het weer op tweede paasdag. Sneeuw, regen, hagel, storm, snijdende kou, het leek wel weer hartje winter. Weg warmte, nauwelijks voor te stellen dat een paar dagen ervoor het welhaast zomer leek. Ja, april doet wat hij wil, daar valt geen speld tussen te krijgen. lees verder

De mens stelt niet veel voor.

De mens stelt niet veel voor. We vinden ons wel heel wat, maar ach wat zijn we onbeduidend in het grote geheel. Dat bedacht ik me maar weer eens toen ik een boekje over astronomie las. “Een kleine introductie in de sterrenkunde” van Govert Schilling. Een aanrader om eens te lezen als u zich afvraagt wat wij, als mens, nu eigenlijk voorstellen in het grote geheel.

Het zet de lezer weer met beide beentjes op de grond en doet je beseffen dat de mens behoorlijk nietig is. Ten eerste bevolken wij deze planeet pas zo’n 300.000 jaar in de huidige vorm als Homo sapiens. Dit terwijl de aarde zelf zo’n 4,5 miljard jaar bestaat. Dus onze soort stelt wat bestaansrecht op aarde al niks voor. Planten en dieren bevolkten al heel wat miljoenen jaren eerder onze aardbol. lees verder

De waarheid is soms hard.

De waarheid is soms hard. Dan word je bijvoorbeeld even iets achteloos medegedeeld, waarvan je later denkt: “en bedankt!!”. Van die vileine opmerkingen waar niet alleen volwassenen een patent op hebben. Oh nee, zekers niet, vlak die lieve kinders absoluut niet uit. U bent gewaarschuwd!! Het begon allemaal nog zo hoopvol de afgelopen week.

Eindelijk mochten we weer naar de kapper en dat was hoognodig. Het onkruid wierde telig op mijn charmante bolletje. De paar haren die daar nog zaten hadden de afgelopen maanden flink hun best gedaan. Wat een coupe, het leek wel weer de René van 20 jaar geleden. Zoals een ‘instagramvriendin’ mij droog mededeelde: “corona maakt je weer jeugdig” 🙂 Lang haar, volle bos, het was net echt. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram