kinderen Archieven - At Hodson Street

Plotseling is ze volwassen!

Plotseling is ze volwassen. Vandaag is het zo ver, mijn oudste dochter is 18 geworden. Absoluut een mijlpaal, een moment ook om even goed bij stil te staan. Want mijn hemel, wat is de tijd hard gegaan.

In achttien jaar, van baby naar volwassene. Van totaal afhankelijk tot zelfstandig mens. Ik weet, er zijn diersoorten die nog veel vlugger hun kroost als volwassen beschouwen, maar die 18 jaar zijn voor mijn gevoel ook omgevlogen.

Al die jaren heb ik haar mogen begeleiden in dit groeiproces. Van de eerste luiers tot nu, een leeftijd waarop ikzelf haar soms om advies vraag. Een periode waarin een klein mensje is uitgegroeid tot een prachtige en zeer bewuste jonge vrouw. lees verder

Verliefdheid is een zegen voor het huishouden!

Verliefdheid is een zegen voor het huishouden! Wat is het toch fijn dat de liefde in mijn huis volop groeit en bloeit. Ik wist niet dat ik al mijn eventuele schoonzonen om deze reden al bij voorbaat in de armen zou sluiten.

Maar niets is minder waar, ze zijn allemaal even fijn voor me. Met welk vriendje mijn beide meiden ook nu weer komen aanzetten, ik ben direct dol op ze. Laat de mannen maar komen 🙂

Ze doen hun naam namelijk eer aan! Deze ‘zonen’ houden inderdaad het huis schoon. Pas nu begrijp ik waarom men dus ooit deze naam heeft gekozen. Wat een heerlijke ontdekking. lees verder

Een kwartier had ze voor me!

Een kwartier had ze voor me, daar moest ik het mee doen. De nacht ervoor had ik tot 2 uur tevergeefs op haar gewacht. Uiteindelijk ben ik maar in slaap gevallen. De dag erna moest ik tot 3 uur in de middag wachten, maar toen was het dan zo ver.

Eindelijk kon ik haar weer in mijn armen sluiten. Een week vol spanning en onzekerheid viel als een blok van me af. Nu zou alles weer normaal worden. Ze was weer bij me.

Maar al snel werd me duidelijk dat ze slechts een kwartier voor me over had. Een kwartier, na een week zonder haar! Mensen, wees eens eerlijk, is dat nu ware liefde?! lees verder

Een oorverdovende stilte.

Een oorverdovende stilte is het ineens in huis. Geen gegil, geen gelach, geen geruzie, geen stalorders. Nee echt, een compleet oorverdovende stilte is wat hier heerst. En dat voor wel 5 dagen!

Een unicum, voor het eerst na bijna 18 jaar dat ik dit weer eens meemaak. Een voorproefje voor hoe mijn oude dag er waarschijnlijk gaat uitzien 🙂 Vijf dagen zonder kinderen.

De dames hebben me namelijk gewoon verlaten. Met een klap de deur dichtgetrokken en mij, oude man, zo aan mijn lot overgelaten. Dat is dus blijkbaar mijn dank na al die jaren. lees verder

5

Een nieuwe song, bedoeld als eerbetoon aan mijn overleden partner.

Bij deze song hoort de blog “Open brief aan mijn overleden partner, deel 17.”

Open brief aan mijn overleden partner, deel 17.

Hoi lieverd,

het is een tijd geleden dat ik je een brief heb geschreven. Maar nu, nu het 5 jaar geleden is dat je bent overleden, kon en wilde ik niets anders dan jou schrijven. Vijf jaar, onvoorstelbaar, als iemand me zou vertellen dat het pas 2 jaar geleden is, zou ik het direct geloven.

De tijd is voorbij gevlogen, maar voor mijn gevoel is de tijd bijkans stil blijven staan. Onzin natuurlijk, want ondertussen is er ontzettend veel gebeurd. Als ik de afgelopen jaren een beetje aan mijn gedachten laat passeren, zou ik niet weten waarmee als eerste te beginnen om je bij te praten. lees verder

Kinderen, wat moet je ermee?!

Kinderen, wat moet je ermee?! De afgelopen tijd hielden ze me in ieder geval weer aardig bezig. Twee dames ziek thuis en pa als een soort veredelde “Florence Nightingale” heen en weer rennend tussen de slaapkamers.

Nu viel het voor de jongste gelukkig allemaal nog redelijk mee, ‘gewoon’ heftig verkouden. De oudste daarentegen had het goed te pakken. Bij haar is er sprake van een voorhoofdsholteontsteking.

Mijn hemel, ik heb nooit geweten dat dit zo pijnlijk kan zijn. Wat heeft dat arme kind moeten afzien de afgelopen week. Op het moment van schrijven lijkt het er gelukkig op dat we, met behulp van een flinke dosis pillen, de pijn eindelijk onder controle hebben. lees verder

Smart speaker met domme eigenaar!

Dit is het verhaal van een smart speaker met een domme eigenaar, oftewel het verhaal van vooruitgang in de wereld en mijn geestelijk vermogen om al deze vernieuwingen proberen bij te houden.

Al een paar jaar heb ik namelijk een speaker in huis staan waar ik niet veel mee doe. Ooit had ik hem aangeschaft omdat mijn oude stereo-installatie geen Spotify kon afspelen. Deze speaker kan dat dus wel.

Maar wat een gedoe. Eerst Spotify op de tablet opzoeken, dan bluetooth en speaker aan en vervolgens kan het streamen beginnen. Wat een werk om wat muziek te horen en dan alleen nog maar die ene dienst. lees verder

De pot verwijt de ketel….

De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Ik vond dit spreekwoord wel van toepassing tijdens onze vakantie afgelopen zomer. Het volgende was het geval. We trokken 2 weken door Normandië.

Een prachtig stuk Frankrijk met pittoreske kustplaatsjes en een kustlijn begrensd door hoge kliffen. Kortom, het was volop genieten van al het moois dat ons voorgeschoteld werd.

Tja, en aangezien ik graag fotografeer, was het fototoestel nooit ver weg. Vol enthousiasme legde ik al het fraais vast met de bedoeling daar thuis een mooi fotoboek van te maken. lees verder

Moeders is nooit ver weg.

Moeders is nooit ver weg. Dat viel me de afgelopen maanden nog eens extra op. Bewust had ik me een tijdje aan het sociale medialeven onttrokken om alle aandacht binnen het eigen gezin te houden. Zodoende had ik ruimschoots de tijd om mijn dochters weer eens intensief te aanschouwen.

Het gaat in ene erg hard met de meiden. Ze worden steeds zelfstandiger en ontwikkelen zich meer en meer tot onafhankelijke individuen. Eigen keuzes worden gemaakt en de inbreng van vaders beperkt zich steeds meer tot de pinpas😀 lees verder