Dat kun je toch niet maken?! De gehele dag verheugden dochterlief en ik ons namelijk hier al op. Het weer werkte mee, het was warm. Het avondeten was naar binnen gewerkt en de afwas was gedaan.
Niets kon ons meer tegenhouden om ervoor te gaan. De ijszaak was namelijk voor de laatste maal open dit jaar.
En aangezien we sinds de opening aan het begin van de lente zoals altijd trouwe klanten waren geweest, moesten we deze laatste kans op een vers ijsje natuurlijk ook benutten.
Goedgemutst aanvaarden we onze reis naar de winkel, een wandeltocht van wel 5 minuten. Ja, je moet er wel wat voor over hebben 🙂 Maar toen we aankwamen stonden we, tot onze ontzetting, voor een dichte deur.
