herfst Archieven - At Hodson Street

Kruip met me onder de dekens.

Kruip met me onder de dekens. Laat je eens gaan en kom met me mee. Ik zal ervoor zorgen dat je je geen seconde verveelt. Ik vermaak je, verwen je, ik doe wat jij maar wilt.

Wil je het romantisch? Ik zorg ervoor. Wil je het spannend? Ik zorg ervoor. Wat je ook maar wilt, ik zal ervoor zorgen. Je zult geen seconde spijt krijgen van je beslissing, dat beloof ik je.

Lekker saampjes knus in mijn grote 1-persoonsbed, terwijl buiten de wind waait en de regen tegen de ramen slaat. Laat de herfst maar komen, wij kunnen er tegenaan. Niets dat ons kan deren, want wij hebben slechts oog voor 1 ding. lees verder

De herfst is gearriveerd.

De herfst is gearriveerd. Slechts luttele dagen na 21 september heeft de herfst zijn opwachting gemaakt. Wind en regen teisteren mijn ramen, maar wat geeft het?! Ik zit binnen en hoef er niet uit.

Persoonlijk kan ik bijzonder genieten van dit jaargetijde. Alle variaties in weerbeeld, de prachtige kleuren van het afstervende blad, de geuren. Zo kan ik nog wel even doorgaan. Er ontstaat ook een soort behaaglijkheidsgevoel.

Knus binnenzitten, potje thee en een goed boek bij de hand. Maar evenzo de heerlijke voldoening na een stevige wandeling door het onstuimige weer. Herkent u dat gevoel? lees verder

Het licht is weer betoverend.

Zoals ieder jaar rond eind augustus, begin september, is ook dit jaar het licht momenteel weer extra betoverend. Zoals de zon haar stralen nu laat schijnen op het aardse vlak, is het alsof er een filter wordt gebruikt.

Overdag is het licht omfloerst. De wereld lijkt zich in een minuscuul laagje van onscherpte te begeven. Alsof er een zweem van mist blijft hangen nadat de ochtendnevel is opgetrokken.

Hierdoor ontstaat er een dromerige sfeer. Alles is er wel, maar je neemt het anders waar. Scherpe contouren verdwijnen en alles oogt lieflijker. De kleuren krijgen een nieuwe dimensie, de mens wordt betoverd. lees verder

Herfst, herfst, wat heb je te koop?

“Herfst, herfst, wat heb je te koop? Duizend kilo bladeren op een hoop”. Zo luiden de eerste regels van een bekend kinderliedje, dat ik altijd moet zingen als de eerste blaadjes beginnen te dwarrelen. En dwarrelen doen de eerste blaadjes. Of het nu komt door de vele wind of de warme zomer, maar bepaalde stukken in de duinen doen alweer herfstachtig aan.

Heerlijk vind ik dat. Lekker wandelen over paden die rijkelijk belegd zijn met afgevallen blaadjes. De geur van de aarde, de eerste, schuchtere kopjes van paddenstoelen die zich her en der vertonen. En niet te vergeten, het prachtige licht, al die mooie herfstkleuren. Ach, ik heb al menig blog gewijd aan het fenomeen herfst en mijn gevoelens hierover. Al valt het me wel op dat de herfst steeds eerder lijkt te beginnen. lees verder

Wat worden ze groot!!

Wat worden ze groot!! Afgelopen zaterdag vierde Anne, mijn oudste dochter, haar verjaardag. Ze is dertien geworden. Ach en wat wordt ze toch groot. Het is geen meisje meer, maar ook nog geen dame. Ze wil nog lekker spelen, maar ook eigenlijk al heel volwassen doen. “Meisjes van dertien” van Paul van Vliet, wat klopt dit nummer toch in alle facetten 🙂

Ook ditmaal hebben we er een mooi feest van weten te maken. En hoe hard het ook klinkt, deze verjaardag liep, emotioneel gezien, al weer een stuk soepeler dan de verjaardag van Sara. Pas de tweede verjaardag na het overlijden van Ellen en toch was iedereen al een stuk relaxter. Schandalig eigenlijk, maar ja, wat moet je anders…. lees verder

Herfst, het is weer zover en andere dromen.

Het is weer zover, de herfst staat voor de deur. “Het is herfst, de bladeren vallen. Eens temeer besef ik de vergankelijkheid der dingen”. Daar moet ik dan altijd aan denken. Het was een favoriete quote van mijn eerste schoonvader als de herfst op het punt stond om los te barsten. Volgens mij kwam de quote uit één van de cartoons van Sigmund.

Een geweldige, dagelijkse strip van Peter de Wit, die al 25 jaar in de Volkskrant geplaatst wordt. Een strip over een eenogige psychiater die wrange en cynische commentaren levert op de wereld om hem heen. Ach, en aan die vergankelijkheid en het melancholische, licht depressieve gevoel denk ik juist niet hoor bij het woord ‘herfst’. lees verder