Waar blijft de tijd?!

Waar blijft de tijd lieve mensen? Wat vliegt alles toch in een razend tempo voorbij. Ik heb het er wel vaker over in mijn blogs. We zitten alweer in het midden van november, Sint-Maarten is al achter de rug. Waarschijnlijk de laatste Sint-Maarten voor Sara, want volgend jaar zit ze op de middelbare school. Ik zie haar nog de eerste keer samen met haar zus voor de deuren staan.

Zonder aarzeling, volle borst vooruit en zingen maar. Lampion in de hand, tas om de nek en de weerselementen stoer trotserend. En nu, ik mag niet eens meer mee. Ze regelde zelf een paar vriendinnen en weg was ze. De laatste tijd weet ze sowieso een hoop voor zichzelf te regelen. Ze weet zelfs al naar welke middelbare school ze wil. Waar blijft de tijd, heeft ze mij nog wel nodig?! lees verder

Eikels groeien niet alleen aan de boom.

Eikels groeien niet alleen aan de boom, werd mij lang geleden medegedeeld. Dit door de persoon met wie ik op dat moment een discussie voerde. Mijn antwoorden zinden hem niet en met deze woorden kwam het gesprek zo’n beetje tot einde. Tja, wat moest ik hier nu tegenover stellen, het was een ad rem antwoord. Ik moest dus maar leren leven met het feit dat ik een soortgenoot van de eikeltjes aan de bomen ben.

Ach, in de loop der jaren heeft de beste man ook misschien best wel gelijk gehad. Soms kan ik zo’n ‘eikel’ wezen, niet normaal 🙂 Zo was ik afgelopen vrijdag eindelijk weer eens in de duinen en binnen tien minuten had ik al zo’n zestig man op de kast gejaagd. Ik en mijn bijdehante mond ook, ik kan het maar niet laten. Wat gebeurde er dan zo allemaal, ik zal het u vertellen. lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 11.

Ben jij dat??

Hoi lieverd,

het is herfst, in alle opzichten. Het regent, het waait, de klok is een uur terug gezet. Gisteren was het om half zes al donker, de korte dagen breken aan. Aan de ene kant is het somber hierdoor, aan de andere kant heeft het ook altijd wel weer wat. Gordijnen dicht, kachel op tien, kaarsje aan. De zogenaamd gezellige dagen breken aan.

Hoe zal dat dit jaar zijn? Door de rare situatie met het coronavirus is alles anders dan het ooit geweest is. Gaat Sinterklaas vieren wel door, mag je met Kerstmis wel bij elkaar komen? Niemand die het weet, een onzekere tijd toch wel. Het zou, dat heb ik je al eerder verteld, helemaal niets voor jou wezen, deze tijd. Sociale contacten beperkt tot een minimum, restaurants en cafés gesloten, jij zou ‘gek’ geworden zijn, denk ik. lees verder

Geef mij maar vrouwen!!

Geef mij maar vrouwen!! Zonder vrouwen in mijn leven zou het een stuk saaier zijn. Zou ik de kracht niet hebben om iedere dag door te gaan. Zou ik geen inspiratiebronnen bezitten. Zonder vrouwen zou de mens nooit geboren zijn. Zonder vrouwen zou ik nooit verliefd zijn. Ja, ik durf het gewoon eerlijk toe te geven als man, zonder vrouw zou ik niet veel voorstellen.

Niet voor niets verkondig ik al bijna mijn gehele leven dat de vrouw veel sterker is dan de man. De man wil dan weliswaar graag “Bokito-gedrag” tentoonspreiden, maar werkelijke kracht ligt niet gelegen in de hoeveelheid spierbundels. Werkelijke kracht zit in het om kunnen gaan met tegenslagen, met pijn, met doorzettingsvermogen, met de kracht om niet alleen aan jezelf te willen denken. lees verder

Over 12 noten en racisme gesproken.

Al eeuwenlang beleeft de mens geluk door slechts 12 noten. Tenminste, de mens die gesteld is op muziek. Maar volgens mij zijn we dat allemaal wel. Van de klassieke muziek tot de hedendaagse hip-hop, deze 12 noten doen het hem. De songs waarbij we wegdromen, de liedjes die ons energie geven. De muziek die populair was tijdens onze verliefdheid, de muziek waarmee we afscheid hebben genomen van onze dierbaren.

Muziek speelt zo’n grote rol in het dagelijks leven. Muziek, geschreven door mensen voor mensen. Een universele taal waarbij huidskleur, geslacht, leeftijd, opleiding en wat al niet meer, er niets toe doen. Wie de muziek ook componeert, het is de song waar we verliefd op worden. Een zelf gecreëerde ‘wereld’ zonder enige vorm van racisme. lees verder

Wat wil je later worden?!

‘Wat wil je later worden?’ was de cliché vraag die ik mijn oudste dochter stelde. Ze kwam met een brochure van school thuis, waarin de te kiezen studierichtingen stonden voor het volgende jaar. Als alles goed gaat, zal ze volgend jaar een vakkenpakket moeten gaan kiezen. Maar ja, je bent net veertien en dan moet je al over dit soort heftige dingen gaan nadenken.

Direct probeerde ik haar dan ook duidelijk te maken, dat je gedurende je leven gerust kunt switchen van beroep. De keuze die je nu moet maken is niet levensbepalend. Maar ja, eerlijk is eerlijk, als zij nu bijvoorbeeld voor de richting ‘cultuur en maatschappij’ kiest, wordt het wel knap lastig om uiteindelijk accountant te worden. Ik noem maar wat. Gelukkig had ze wel wat ideeën en wensen. lees verder

De mens is maar een mens.

herfst

De mens is maar een mens. Gewoon één van de vele soorten die deze planeet bevolken. Niets meer en niets minder. Dat is iets dat wij, als mens zijnde, ons veel beter moeten gaan realiseren. We zijn intelligent, bijzonder, maar net zo goed een klein radertje in het grote geheel als de andere soorten om ons heen. En allemaal te samen vormen we een natuurlijk evenwicht, waardoor we hier op deze planeet in harmonie kunnen leven.

Zo zou het in ieder geval moeten zijn, ware het niet dat deze planeet nu onze planeet is geworden, gerund door de mens, voor de mens. Het wilde is voor het tamme vervangen. Wij mensen vertegenwoordigen ruim één derde van het gewicht van zoogdieren op aarde. Zestig procent wordt in beslag genomen door dieren die wij fokken om op te eten. Slechts vier procent blijft er over voor de rest, van muis tot walvis. lees verder

Wat eten we vandaag?

“Wat eten we vandaag?” is een vraag die me iedere dag in dit huis wordt gesteld. Gevolgd door een triomfantelijk “yes” als de vraag blijkbaar goed wordt beantwoord. En een langgerekt “neeeeeee” als het antwoord niet bevredigend genoeg is voor de vraagstelster. Iedere dag is het weer een verrassing hoe er gereageerd wordt. Zelden gebeurt het dat beide dames blij zijn met de voedselkeuze.

De dames hebben ook nog eens een behoorlijk uiteenlopende smaak wat betreft eten. De één houdt van aardappels, de ander totaal niet. De één houdt van doperwten, de ander juist van wortelen. Met als gevolg dat al jarenlang in dit huishouden een pot doperwten/wortelen braaf in twee gescheiden groenten wordt geserveerd. Zodat beiden precies krijgen wat ze lusten 🙂 lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 10.

zonnestralen

Hoi lieverd,

wat is het toch een fantastisch nazomerweer geweest. Heb je er nog iets van mee gekregen? Zodra het maar enigszins mogelijk was, ben ik naar buiten geweest. Fotograferen in de duinen en lekker van het uitzicht genieten. Wat moet ik dan toch vaak aan je denken. Niet dat je meegelopen zou hebben, maar het idee dat jij dit allemaal niet meer kan meemaken, daar denk ik vaak aan.

Thuis leg ik dikwijls mijn handen op de urn en heb zo dan een tijdje het gevoel dat je weer dicht bij me bent. Altijd gaat er wel een soort van lading door me heen, waardoor het net is alsof we elkaar aanraken. Maar hoe bizar toch, dat deze urn al het fysieke van jou herbergt, dat nog resteert op deze aardbol. Een groots maar veel te kort leven van 51 jaren, met al zijn ups en downs, al zijn opgedane ervaringen. lees verder

Liefde overwint alles, zelfs corona.

liefde

Liefde overwint alles, zelfs corona. Afgelopen week werd dit maar weer eens bewezen. De jongste van mij is namelijk deze week 11 geworden. Hoe dit nu te vieren in corona-tijd?! Het antwoord werd afgelopen weekeinde gegeven door een geweldig initiatief. Een alternatieve manier van verjaardag vieren, maar wel zodanig dat Sara het niet snel zal vergeten 🙂

Twee vriendinnen hadden namelijk een idee bedacht om Sara te verrassen. Het meisje begreep gerust dat alles momenteel anders gaat en dat we haar verjaardag niet binnenshuis zouden kunnen vieren zoals ze gewend is. Maar ja, het is wel je verjaardag! Uiteindelijk vond ze het een goed plan om via whatsapp de mensen te vragen haar niet te vergeten. En op de maandag, haar echte geboortedag, zouden we 5 mensen uitnodigen. lees verder

Visit Us On FacebookVisit Us On YoutubeVisit Us On Instagram