Leve de vrijheid van geest

At Hodson Street – Rosasharn ©2018

---

Leve de vrijheid van geest. Om diverse redenen was dit credo de afgelopen weken nadrukkelijk aanwezig binnen mijn bestaan. Het is ook een motto dat mij na aan het hart ligt. Als mijn geest niet zo vrij zou zijn als de toestand waarin het zich nu, na jaren van hard werken, bevindt, zouden een aantal dingen in mijn persoonlijke leven, absoluut niet hebben kunnen plaatsvinden. De vrijheid van geest derhalve in deze blog belicht vanuit diverse situaties.

De eerste tekenen van een vrije geest werden al snel zichtbaar deze maand. Een maand traditioneel vol feestelijkheden, te beginnen met het Sinterklaasfeest. Voor het eerst vierden we het met surprises en wat had iedereen zijn best gedaan. Het werd een geweldige avond, een avond met een lach en een traan. Weliswaar moest partnerlief het een paar uur later bekopen met een koortsaanval, maar Sinterklaas was ‘in the pocket’ zoals we tegenwoordig plachten te zeggen 🙂

De vrijheid van geest werd zichtbaar door de creativiteit die iedereen tentoonspreidde. En op die vrijheid hint ik ook. Ik ben ervan overtuigd dat een mens zonder een bepaalde mate van vrijheid niet zo creatief cq. inventief kan zijn als met. Als ik naar mezelf kijk, heeft mijn veronderstelde creativiteit pas een vlucht kunnen nemen, nadat ik mezelf een bepaalde mate van vrijheid verworven had.

Niet langer ‘bang’ voor wat de medemens van mijn creaties zou vinden. Nee, juist het omgekeerde. Ik geef me bloot en kom maar op met wat je ervan vindt. Of het nu tekst, fotografie, muziek of dichtkunst betreft, alles ligt dicht bij mezelf. Als ik me niet kwetsbaar en open had durven opstellen, had deze site nooit bestaan. Het heeft dan misschien wat jaartjes geduurd, maar wat een gevoel van vrijheid!! Er zijn geen grenzen aan fantasie en mogelijkheden. Laat los en stijg tot grote hoogten.

Heel wat ideeën op deze aardbol, die op het eerste oog misschien bizar leken, zijn uitgegroeid tot grote stappen in de ontwikkeling van de mens. Als er geen mensen zouden bestaan zonder een ‘afwijkende’ blik op het bestaan, waren we in de ontwikkeling van onze beschaving nog lang niet zo ver geweest. Juist door “extreme” ideeën te opperen, kristalliseert zich dat vaak uit in iets minder extreme toepassingen.

Mooi voorbeeld hiervan is misschien wel Elon Musk. Weliswaar momenteel niet altijd op een goede manier in het nieuws, maar wel iemand met verrassende ideeën. Of wat te denken van wetenschappers als bijvoorbeeld Stephen Hawking of Albert Einstein. Zonder hun vooruitstrevende ideeën waren we een stuk minder ver in onze inzichten. Denken voorbij de bestaande paden, creativiteit op wetenschappelijk niveau.

Confused

Deze afgelopen weken las ik ook weer eens een boek van mijn geliefde auteur Haruki Murakami. Ditmaal het boek “Kafka op het strand“. Als we het dan toch over vrijheid van geest hebben!! Een verhaal zonder grenzen, volledige vrijheid van gedachten en toch realistisch verteld. Surrealisme ten top, boordevol zinnen die vaker gelezen moeten worden. Een opeenstapeling van onwerkelijke gebeurtenissen, die zo verteld worden dat je het als normaal aanneemt.

Om zo’n boek te kunnen schrijven moet je toch een aardige vrijheid van geest hebben, lijkt me 🙂 Hoe verzin je het en hoe knap om dat dusdanig in een verhaalvorm te gieten dat het boek een ontzettende aantrekkingskracht heeft. Eenmaal begonnen in het boek, kost het de lezer moeite het naast zich neer te leggen. Oke, het moet natuurlijk wel jouw genre zijn, maar dat geldt voor veel dingen. Een schrijver waar ik ook reeds meerdere blogs aan heb gewijd, zoals “Zijn of niet zijn” en de blog “Eeuwig leven of toch maar niet?!“.

Feit blijft dat de auteur de vrijheid heeft genomen om zich nergens iets van aan te trekken en gewoon een verhaal te schrijven zoals hij dat in zijn hoofd heeft. Ongeacht de officieuze wetten en regels die er zijn op het gebied van het schrijven van een roman. Een mooi voorbeeld voor mij hoe ik composities zou willen schetsen met mijn fotografie.

Het aanschouwen van de Hemelvaart

Misschien niet altijd even realistisch, maar wel dusdanig dat je als kijker geboeid wordt. Een voorbeeld hiervan is de compositie “Het aanschouwen van de Hemelvaart”. Hierin heb ik getracht bestaande elementen samen te voegen tot een surrealistische compositie, een verhaal in het klein. Me niet te laten beïnvloeden door grenzen van wat wel of niet kan. Zonder mijn verworven vrijheid was dit nooit gelukt.

Afgelopen week las ik een artikel in de Volkskrant dat mij bijzonder raakte, namelijk “Leven in de plaats van Maartje“. Een verhaal over de bijzondere vriendschap tussen twee jonge meiden. De één, Derakshan, is een asielzoekster uit Afghanistan en de ander, Maartje, is een meisje dat weet dat ze niet lang meer te leven heeft. Op diverse manieren heeft dit verhaal me diep geraakt, ook op het vlak van vrijheid van geest. Twee van die punten wil ik hier graag verder toelichten.

Het eerste punt is het gevecht van Maartje en haar ouders met de medici om haar klachten serieus genomen te laten worden. Een strijd om een arts te krijgen die van het protocol durfde te stappen. Een gevecht dat mij persoonlijk raakte door het gevecht dat Ellen en ik de afgelopen maanden zelf hebben moeten leveren. Juist door het vinden van een arts die dit durfde, die durfde af te wijken van het protocol, heb ik mijn partner nog naast me.

Care without tears

Een protocol is goed, maar is de kracht van een mens cq. een protocol, nu juist niet gelegen in het vermogen buiten het protocol om te kunnen denken. Vrijheid van geest, op die momenten dat het nodig is. Ik besef terdege hoe moeilijk zoiets is, maar door met elkaar te communiceren en naar elkaar te luisteren, kun je al een heel eind komen. Niet star op je eigen paadje blijven, maar ook bij de buren te durven ‘neuzen’ op het gebied van kennis en ervaring.

Wat me ook diep raakte was het feit dat het meisje Derakshan, teruggestuurd zou worden naar haar vaderland. Volgens onze normen was het in Afghanistan wel weer veilig genoeg op dat moment. Daar was en is natuurlijk geen sprake van. Ook een typisch geval van je verschuilen achter protocollen. Het lijkt me voor de vrouw Derekshan, die zij nu is, een dubbel gevoel. In opleiding tot oncoloog om binnenkort de levens te mogen redden van die mensen die je ook het land wilden uitzetten. Het is nogal generaliserend wat ik hier schrijf, ik weet het, maar toch komt het daar op neer.

Vrijheid van geest is ook de ander wat gunnen. Niet iedere vluchteling is een economische vluchteling, alleen maar uit op onze welvaart. Gezien de polarisatie in de maatschappij op dit punt, wil ik dit statement toch nog maar eens maken. Kijk niet alleen naar de negatieve verhalen die er ongetwijfeld zijn omtrent vluchtelingen in Nederland, maar kijk ook zeer zeker naar de positieve.

Zoals dus bijvoorbeeld het levensverhaal van deze jonge vrouw. Verdreven door oorlog van haar geboortegrond en enorm gemotiveerd om hier haar steentje bij te dragen aan de maatschappij. Zo vaak zie ik mensen verzorgd of geholpen worden door mensen die niet van origine Nederlands zijn, dat je je moet afvragen wat er van onze verzorgingsstaat over zou blijven als deze mensen er niet zouden zijn.

Stel je voor dat ze allemaal uitgezet zouden zijn, je moet er niet aan denken. Kortom, stel je open voor andere mensen, laat je niet leiden door negativiteit en probeer altijd het positieve van de mens in te zien. Wees vrij van geest 🙂 Lees het artikel “Leven in de plaats van Maartje” maar eens ter inspiratie. Ik kan het u van harte aanbevelen.

Zo, genoeg gemoraliseerd voor deze week. Ik wens u allen een fijne week toe en tot de volgende blog.

Groetjes, René

---

---

---