Ik ben opa geworden, grrr.

Ik ben opa geworden lieve mensen, grrr. Dat met twee meiden om me heen van dertien en zestien. Natuurlijk was ik ervanuit gegaan dat het nog wel even zou duren voordat ik opa zou worden, niet nu al.

Nu maar eens kijken hoe we hier mee om moeten gaan. Erg blij ben ik er natuurlijk niet mee. Maar ja, het feit ligt er nu eenmaal.

En ik wilde, eerlijk en open als ik ben, dit ‘schokkende’ nieuws toch wel met u delen. U heeft recht op de waarheid. Ik zal u dan ook eens vertellen hoe het zover is gekomen.

Ik was namelijk op verjaardagsvisite bij mijn schoonzus. Hartstikke gezellig, met een hummeltje van ongeveer anderhalf jaar als gangmakertje 🙂

De dame vermaakte ons met al haar capriolen en de middag vloog om. Op een gegeven moment moest schoonzusterlief even naar de wc.

En natuurlijk moest Ka Keutel mee de wc in. Zo gezegd, zo gedaan en terwijl het kletsmajoortje vrolijk verder ging in de wc, hadden de overige volwassenen even de tijd om de oren te laten rusten.

Ik moet eerlijk zeggen dat dat best wel even lekker was. Ik ben blijkbaar, na jaren van eigen kleutertjes, toch weer snel dit kletsgedrag ontwend geraakt. We hoopten dan ook dat schoonzus een flinke boodschap moest doen 🙂

Awel, die details zal ik u besparen. Vlak voordat ik naar huis ging, besloot ik zelf nog even van het toilet gebruik te maken. Terwijl ik daar rustig zat, hoorde ik de jongedame aan de andere zijde van de deur.

“Ik wil er ook in”, riep ze, waarop moeders vertelde dat dit niet de bedoeling was. “Maar ik wil naar opa!!” was het volgende dat ze zei…

Nou lieve mensen, ik zat als versteend op de wc-bril. Wat nou opa, zo’n jonge vent als ik. Heb ik dan zo’n oude kop?! Ik vind mezelf nog wel zo jeugdig.

Dit liet ik natuurlijk niet over mijn kant gaan en eiste dat de ouders met het kind zouden vertrekken. Eerder zou ik niet van de wc komen! Ja kom zeg, mij even voor opa uitmaken, er zijn grenzen….

Ach, gelukkig kwam ik al weer snel bij zinnen en begreep ik dat ik in de ogen van zo’n kleintje toch echt al wel een opa ben. Ik vond het ergens ook wel wat hebben, opa René!

Misschien is dat hele opa-gebeuren nog zo vervelend niet. Ik moest gewoon even aan het idee wennen. Nu nog een leuk omaatje erbij en het feest is compleet!

En zo is het dus gekomen dat ik opa ben geworden. Gelukkig dus niet dankzij de hulp van mijn eigen meiden.

Nee, laat die vooral nog maar even wachten en genieten van hun eigen jonge jaren. Ik speel zo lang wel voor surrogaat-opa. Kan ik alvast prima oefenen voor later 🙂