Dochter slachtoffer van een brute aanval.

Mijn dochter is het slachtoffer geworden van een brute aanval! Een aanval die ook nog eens gewoon binnenshuis heeft plaatsgevonden, namelijk op de bank.

Te belachelijk voor woorden, zelfs in eigen huis ben je dus blijkbaar tegenwoordig niet meer veilig. Denk je samen met je vader een avondje rustig tv te kijken, word je nietsvermoedend aangevallen.

Ik voel me enorm machteloos en gefrustreerd. Ik zat naast dochterlief en heb haar niet eens kunnen beschermen. Sterker nog, ik heb de dader niet eens gezien. Zo geraffineerd is ie te werk gegaan.

Zonder dat ze zich kon verweren heeft deze onverlaat haar onverhoeds een aantal malen gestoken in het rechterbeen. En dan droeg ze ook nog eens een broek.

Maar dat maakte voor dit monster helemaal niets uit. Bloeddorstig als ie was, heeft het als een wildeman op mijn arme dochter ingestoken. Het kan haast niet anders of er moet een steekje bij de dader los hebben gezeten.

Anders doe je zoiets toch niet?! En de lafaard is hem gewoon gesmeerd. Niet eens het lef hebbend zich kenbaar aan ons te maken. Buikje gevuld, het bloed nog vers om de lippen. Bloed van een jongedame, arme meid.

Na van de eerste schrik te zijn bekomen, hebben we voorzichtig de schade opgenomen. Het resultaat van de niets ontziende aanval was onthutsend.

Liefst 18 maal was er op het arme schepsel ingestoken. U leest het goed, 18 maal, waar gaat het heen in deze maatschappij?! Dat ze geen acute bloedtransfusie nodig had is een klein wonder.

Momenteel gaat het wel weer aardig met het slachtoffer. Ze weert zich kranig en hoopt op een spoedig herstel van het been. Vooral veel ijsjes en snoep lijkt het genezingsproces te versnellen.

De ellendeling, de schurk, de bruut, ik vraag me af wie nu door het beest geterroriseerd wordt. Of wie weet is het nog dusdanig verzadigd dat het, moe maar voldaan, ligt bij te komen van deze daad.

Tja, misschien was het toch niet zo’n goed idee om in Haarlem te gaan wonen, de stad waarvan de inwoners ‘muggen’ worden genoemd. Al heb ik zo’n vermoeden dat dat hier niets mee te maken heeft 🙂