De Blog Archieven - Page 11 of 16

Genieten van de kleine dingen

Genieten van de kleine dingen is o zo belangrijk. Geluk zit niet in materialisme of wat dan ook. Geluk zit vooral in het kunnen genieten van de kleine momentjes. Het vermogen om deze te bespeuren en optimaal te benutten. De laatste tijd waren er weer diverse van dit soort momentjes. Neem nu één van de ochtenden waarop ik de foto’s van deze en de vorige blog heb gemaakt.

Direct na het naar school brengen van de jongste ben ik toen de duinen in gegaan. Op naar mijn geliefde Vogelmeer, waar ik een aantal Sint-jacobsvlinders had gespot. Lekker vroeg in de hoop dat ik de kans zou krijgen om ze op mijn gemak vast te leggen. ‘s Ochtends zijn ze namelijk nog lekker loom en vliegen ze niet direct alle kanten op. Na een tijdje zoeken kwam ik ze weer tegen. lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 2

Hoi lieverd,

vandaag is het moederdag. Het leek me een geschikt moment om weer eens een brief aan je te schrijven. Moederdag 2019, wat een verschil met de vorige moederdag. Een jaar zit er tussen, maar het lijkt wel een eeuwigheid. Verleden jaar vierden we moederdag met jou als stralend middelpunt. Je was flink aan het re-integreren op het werk en niets leek ons in de weg te staan om weer voluit te genieten van het leven.

En kijk nu eens, een jaar later, mijn hemel, zo cru kan het leven dus zijn. Toch zijn we vandaag met jou bezig, wij alle drie. Sara heeft een mooi juwelendoosje voor je gemaakt op school met een prachtig gedicht erbij. De lieve schat heeft het de afgelopen dagen zelfs nog verstopt voor je zodat je het niet kon zien. Ik kan het niet nalaten het gedichtje even voor te dragen. Sara vond het prima dat ik dat doe, ik vind het zo knap gedaan door haar. Moet je horen wat ze aan je schrijft, als dat niet rechtstreeks uit het hart komt. lees verder

Toen werd het stil….

Toen werd het stil, oorverdovend stil. Na twee weken vol activiteiten en kinderen om me heen, werd het begin deze week in ene stil. De twee weken durende meivakantie zit er op, de scholen zijn weer begonnen. En eerlijk gezegd vind ik dat wel even heerlijk. Twee weken vakantie waarin bovenal duidelijk werd dat we nog maar met z’n drietjes zijn.

Alles voelde als een spagaat, voelde zo dubbel aan. Aan de ene kant doe je leuke dingen en heb je plezier en aan de andere kant vreet het gemis voortdurend aan je. Niet alleen aan mij, maar ook duidelijk aan de kinderen. Twee lange weken waarin mijn rol bestond uit het continue manoeuvreren tussen kinderen vermaken en kinderen begeleiden. lees verder

Hoera, Ellen is weer thuis!!

Hoera, Ellen is weer thuis!! Afgelopen week hebben we haar eindelijk mogen ophalen en nu is ze gelukkig weer daar waar ze hoort, thuis. Misschien raar, maar het is een fijn gevoel dat ze dichtbij me is. Ik kan haar min of meer weer vasthouden, tegen haar praten of wat dan ook. Heel apart om bij mezelf te merken dat ik op de middag van halen nog haast gespannener was dan voor haar dienst. Ik had zo uitgekeken naar dit moment.

Tegelijkertijd bemerk ik dat het weer thuis hebben van Ellen ook iets met me doet wat betreft de rouw. Daar had ik me niet geheel op ingesteld. Nu ze er weer is, wordt nog duidelijker hoe definitief dit alles is. Ik vertelde al eerder dat ik rationeel gezien wel weet dat Ellen overleden is, maar dat mijn geest nog niet zo ver is. Nou, ik kan u vertellen, dat dat moment toch echt wel aanstaande is. Potjandorie, het gemis wordt per dag, nee wat zeg ik, per uur, groter en groter. lees verder

Cadeau voor mezelf en het voelt toch slecht!

Heb ik dat weer?! Koop ik een cadeau voor mezelf, voelt het toch slecht. Wat is namelijk het geval, ik heb mezelf een nieuw fototoestel cadeau gedaan. Nu, na een paar jaar fotograferen, werd het tijd voor een toestel waarmee ik me verder kan ontwikkelen.

Natuurlijk had ik het daar ook al met Ellen over gehad, maar u begrijpt, de tijd was er niet naar om deze stap te nemen. Ik was ook eigenlijk van plan alleen maar te gaan kijken bij de fotografiewinkel, maar ja, dat is dus niet geheel gelukt. Ergste vond ik dat ik het bedrag ook nog eens moest betalen via de gezamenlijke rekening van mijn partner. lees verder

Open brief aan mijn overleden partner, deel 1

Dag Lieverd,

vanavond zijn we weer eens, onverwachts, met z’n tweetjes. Anne gaat bij vriendinnetjes uit de klas een slaapfeestje houden. Vanmiddag is ze met dezelfde meiden gaan shoppen in de stad. Ja, wat zul je trots op haar zijn, net als ik overigens. Genietend van het leven, zoals het moet volgens jou. Een jongedame op weg naar zelfstandigheid, omringd door lieve vriendinnen. Ze doet het goed, maak je geen zorgen. lees verder

Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig

At Hodson Street – Cry without tears ©2019, oefensessie

(Een opname van afgelopen week tijdens het oefenen. Niet de allerbeste geluidskwaliteit misschien, maar zeker niet minder intens gespeeld….)

Vertrouwen

Sorry, maar ik ben nog steeds gelukkig. Ik voel me op dit moment wel niet zo gelukkig, maar ik ben het nog steeds wel. Ik ben nog steeds een gezegend en rijk man dat ik op deze prachtige aardbol mag vertoeven. Dat ik 2 prachtige dochters om me heen heb die vertrouwen in me hebben. Dat er allemaal geweldige mensen om ons heen staan. lees verder

Kom nou toch gewoon weer thuis

(oke, oke, wellicht een wat erg enthousiaste keuze voor deze periode, maar laten we een beetje de dienst van Ellen aanhouden. Eerst wat rustige nummers, maar daarna wordt het toch echt tijd voor weer wat uptempo werk. Sowieso kan een portie positiviteit nooit kwaad toch…..)

Standing at the beach

Kom nou toch gewoon weer thuis. De verwarming staat aan, de tafel is gedekt, we kijken vanavond jouw lievelingsprogramma’s. Zo moeilijk moet dat toch niet zijn, zoveel dingen zijn omkeerbaar, waarom dit dan niet. Ik mis je, de meiden missen je. lees verder

Help, de weduwnaar verzuipt!!

Wij Twee

Help, de weduwnaar verzuipt bijkans in al het papierwerk. Lieve mensen, ongelooflijk wat er na het afscheid nemen van je partner nog verder om de hoek komt kijken. Het is ook echt zo’n perfect gekozen moment om iemand nog eens even lekker lastig te vallen met bureaucratie.

Momenteel ben ik bijvoorbeeld tegelijkertijd bezig met de SVB, de belastingdienst, het pensioenfonds, de verzekeringen, de hypotheekverstrekker, de notaris, de levensverzekering, de auto, de kinderbijslag, de bank, de KPN, het Centraal Testamentenregister en, oh ja kleinigheidje, het afhandelen van de uitvaart van Ellen. lees verder

Wie zet mama aan?!

Onmacht

“Wie zet mama aan?!” vroegen beide meisjes afgelopen week aan elkaar. De nieuwe rol van mama binnen ons gezin hiermee onbewust bevestigend. Ze bedoelden namelijk te zeggen wie het kaarsje bij het portret van mama mocht aansteken. Op het tv-meubel prijkt een mooie foto van Ellen met daarnaast een kaars. De begrafenisonderneemster, Patty Duijn, had deze foto op de eerste dag, al ingelijst en wel, voor ons meegenomen. lees verder

Category: De Blog