Poëzie Archieven - Page 3 of 4

I’ll show you my weakness

At Hodson Street – I’ll show you my weakness ©2018

Toen ik vanavond naar je keek en je hoorde praten, realiseerde ik me weer eens hoe belangrijk ik voor je ben. Het vervulde me met trots maar deed tegelijkertijd pijn.

Pijn omdat ik niet aan al je verwachtingen zal kunnen voldoen. Hoe graag ik dat ook zou willen, het is een utopie.

Mijn gebreken, mijn reeds gevormde persoon, wat dan ook, er zijn bijzonderheden aan mij die mij maken zoals ik ben.

Voor jou ben ik op dit moment de spiegel van het leven. Naarmate je ouder wordt zul je gaan beseffen dat dit ver bezijden de waarheid is. lees verder

Vluggertje van de dag

Gevoel van geluk

Just let me live in my own simple way.

Don’t own much but happy everyday.

Blessed with good health and fine people around me.

I’m a rich man, I feel free.

Fragment van tekst uit de song “Easy come, easy go” van At Hodson Street.

At Hodson Street – Easy come, easy go, live ©2018

Begin van de lente?!

De wind tilt me op en neemt me mee. Voorzichtig, beheerst, niet eens zo’n heel harde wind.

Net voldoende om mij te doen zweven. Een heerlijk gevoel, ik laat mijn gedachten gaan en ben leeg, vrij. Boven het water, badend in de warmte van de zon.

De ganzen zijn alweer nadrukkelijk aanwezig. Hun gesnater weerkaatst over het water, de kleinere vogels beginnen zich voorzichtig te roeren.

Een enkele, zeer dappere, fluit al een aardig lied, maar het is zeker nog geen volwaardig koor, daarvoor zijn er nog te weinig leden. lees verder

De Natuur

At Hodson Street – Where is our concern

De natuur

Telkens, iedere keer weer, als jij me vol liefde en genegenheid, zonder enig vooroordeel, omarmt en aan de boezem drukt, voel ik de intense liefde.

Nog steeds, na al die jaren, ervaar ik datzelfde heftige gevoel.

Houden van…., houden van je schoonheid, je kleuren, je geuren, het geluid, ja, gewoon een totale overgave.

Glimlachend en gelukkig ervaar ik dit al.

Geen dag hetzelfde, altijd weer net iets anders, verras je me keer op keer.

Wat ben je toch mooi en wat breng je me toch veel geluk en plezier. lees verder

De Tijd

De tijd is mooi, de tijd is prachtig. De tijd laat je uitkijken naar, geeft je herinneringen, laat je dromen.

Maar ook, de tijd is wreed en hard. Het zal je altijd brengen naar het punt waar het ooit begonnen is, namelijk het “grote niets”.

Je kwam uit niets, je verdwijnt in niets. De tijd wacht niet, kijkt niet eens om. Gaat verder, alsmaar verder.

Ieder moment veranderend, ieder moment onveranderlijk. Niets kan de tijd tegenhouden, het meest machtige dat er bestaat.

Letterlijk onaantastbaar, slechts te definiëren in nietszeggende woorden. De Tijd……
lees verder

Weg, maar niet vergeten

De wind en ik. Alleen wij twee, samen in de duinen. De wind fluistert, de wind praat. Ik luister aandachtig en geniet.

Dan wordt mijn aandacht getrokken door dit panorama. De wind zwijgt en laat mij, versterkt door deze stilte, in gedachten achter.

Plots besef ik waarom ik kan genieten in vrijheid. Hiervoor het ultieme offer gegeven, rest mij aan hen slechts dank en respect. Weg, maar niet vergeten.

Eerebegraafplaats Bloemendaal

Ode aan de vogel

At Hodson Street – Give me wings ©2018

“Give me Wings”

Als de kleine vogel zingt, ben ik stil, doodstil. Een prachtige melodie, wat een voorrecht om toehoorder te mogen zijn. Wij met z’n tweetjes, een privéconcert.

De zon verwarmt ons, ik geniet en terwijl ik je volkomen vrij zie bewegen, bekruipen mij allerlei gedachten, ‘als ik nou, had ik nu maar….’

Is het niet een droom van velen om net zo vrij te mogen zijn als jij. Los van de zwaartekracht, zwevend in de lucht. Je laten meevoeren door de luchtstromen, dat moet toch heerlijk zijn. lees verder

De macht van woordjes

Als het gras groen is en de lucht blauw, waarom is roze dan de kleur van verliefdheid en staat zwart voor rouw?

Als iets wordt bevolen, maar het is stevig aan is het met het negatieve plotseling snel gedaan.

Woordjes, klein van postuur maar met een macht zo groot, symbool voor schoonheid, symbool voor dood.

Bepalend voor hoe wij mensen ons voelen en denken. Zouden we daar niet eens wat meer aandacht aan moeten schenken?

De tijd nemen als iets wordt verwoord, voordat het tot een chaos verwordt?! lees verder

Eens ben je geboren, ooit ga je weer heen….

Hou toch eens op met dat vergelijken van de mensen onderling.

Wat is nu gek, wie is er normaal, die grens is zo vaag, zo gering.

Pas vreemd in mijn ogen is diegene die zegt: ‘Ik ben normaal”.

Grootheidswaanzin, is dat toevallig ook niet een psychische kwaal?!

Of je nu het liefst in een spijkerbroek loopt of een kanariegele boxershort met strik.

Of iemand nu tegen de bomen praat, de gehele dag zingt, stom is of dik.

Accepteer de mens, met alle verschillen die er zijn.

Dat is wat het leven juist zo boeiend maakt, afwisselend en fijn. lees verder

Dreamer

Balancerend op een dunne balk, trachtend het evenwicht te bewaren, beeld je, zonder het zelf te beseffen, het begrip leven fantastisch uit.

De beweging naar voren, weg van de duisternis, op zoek naar licht. Het hoofd geheven, de laatste zonnestralen zijn voor jou.

Op de achtergrond de hoop en verwachting gevangen in een boog, ontstaan uit het spel der elementen. Je kunt het, hebt vertrouwen en geniet.

Hoe lastig het soms ook zal zijn, zelfs uit de donkere momenten kan uiteindelijk iets moois ontstaan. lees verder