Kwetsbaarheid tonen is juist sterk. Natuurlijk, kwetsbaarheid is confronterend, pijnlijk, rauw, emotioneel, maar ook mooi, open en eerlijk. Kwetsbaarheid tonen is vooral kracht, moed en durf.
Het leven zit vol kwetsbaarheid in allerlei gedaantes. Het leven zelf is uiterst kwetsbaar. Maar in plaats van dat te verdringen zou de mens er beter aan doen dit gegeven te omarmen.
Je kwetsbaar opstellen biedt ruimte voor dialoog. Je geeft een ander de kans om te geven. Je verwerft nieuwe inzichten en steunt wellicht de ander met het besef dat ieder mens zijn kwetsbaarheden heeft. Een win-win situatie.
Tegen mijn kinderen probeer ik ook altijd eerlijk te blijven. Ik kan veel, maar ben geen superman. Maar ook op emotioneel vlak heeft deze vader grenzen. Door deze grenzen te benoemen en te tonen, hoop ik ze te laten zien dat mensen elkaar nodig hebben.
Je kunt niet alles alleen en dat moet ook vooral niet. Samen sta je sterker, weet je meer en voel je je veel meer geborgen. Je kwetsbare kanten tonen is een mooie karaktereigenschap. Het toont de kracht van je karakter en inzicht in het leven.
Ik wantrouw de mens die zich nooit kwetsbaar opstelt. Het type dat nooit problemen kent, twijfels of onzekerheid. Juist in deze tijden lijkt dit soort type het helaas erg goed te doen op het wereldtoneel.
Oudere mannen vol “Bokito-gedrag” die hele volksmassa’s weten op te zwepen met hun gedrag. Mannen waarbij het woord “twijfel” synoniem staat aan falen. Kwetsbaarheid tonen is een zwakte in hun belevingswereld.
Er is slechts 1 doel, namelijk bovenop de apenrots zitten. Tegenspraak wordt niet geduld. En waar dat uiteindelijk toe leidt, weten we eigenlijk allemaal wel. Het leidt in ieder geval niet tot een betere wereld voor iedereen.
Juist daarom is kwetsbaarheid tonen zo belangrijk. Anders raakt de mens volledig in zichzelf gekeerd en is er van sociale interactie nauwelijks meer sprake. Maar de mens kan nu eenmaal niet zonder dit soort interacties.
Hoe je het wendt of keert, we hebben elkaar allemaal nodig. De advocaat, de loodgieter, de vuilnisman, de professor, we hebben elkaar allemaal nodig om deze maatschappij te vormen.
Allemaal delen we hetzelfde, we zijn een mens. Weliswaar ieder een volstrekt uniek eigen exemplaar, maar wel allemaal gezegend met de nodige kwetsbaarheden. Je kunt ze nog zo goed willen verbergen, ze zijn er echt. Dus uit ze en laat me je helpen…
Dit stukje wil ik besluiten met het plaatsen van een nieuwe compositie, getiteld “Fragility”. U begrijpt, dit stukje en de muziek horen bij elkaar 🙂
At Hodson Street – Fragility©2025
Mooi , mooi, mooi, en die kwetsbare, geïntegreerde vocalen dat is echt vernieuwend en verrassend in je compositie. Goed gedaan hoor voorzover ik daar over kan oordelen. Nou ja ik vind t goed aan te horen , dus lekker zo doorgaan.