Kinderen, wat moet je ermee?! De afgelopen tijd hielden ze me in ieder geval weer aardig bezig. Twee dames ziek thuis en pa als een soort veredelde “Florence Nightingale” heen en weer rennend tussen de slaapkamers.
Nu viel het voor de jongste gelukkig allemaal nog redelijk mee, ‘gewoon’ heftig verkouden. De oudste daarentegen had het goed te pakken. Bij haar is er sprake van een voorhoofdsholteontsteking.
Mijn hemel, ik heb nooit geweten dat dit zo pijnlijk kan zijn. Wat heeft dat arme kind moeten afzien de afgelopen week. Op het moment van schrijven lijkt het er gelukkig op dat we, met behulp van een flinke dosis pillen, de pijn eindelijk onder controle hebben.
Nu is het een kwestie van blijven spoelen totdat de holtes weer leeg zijn. Maar er werd al verteld dat dit soort ‘akkefietjes’ gerust 2 tot 3 weken kunnen duren 🙁 Belangrijkste is in ieder geval dat hopelijk nu de heftige pijnaanvallen voorbij zijn.
Wat voel je je als ouder op dit soort momenten toch machteloos. Je staat erbij en kijkt ernaar. Je troost, biedt bescherming, maar de pijn kun je niet overnemen. Het kind dat al bijna volwassen leek in mijn ogen, was plots weer een hulpbehoevend kind.
Gelukkig zijn kinderen bijzonder veerkrachtig. De pijn of verkoudheid is nog niet weg, of ze maken alweer volop plannen! Waar vaders half in de touwen hangt na drukke dagen vol verzorging, zijn zij alweer energiek bezig met de toekomst.
De oudste wil graag naar een verjaardag, want ze heeft al zo lang binnen moeten zitten. De jongste had dit weekeinde alweer haar eerste logeerpartijtje geboekt. De jongelui kwamen gisteravond gezellig in mijn huis voorpret maken.
Zo was het huis plots gevuld met de luide stemmen van opgetogen tieners. De slaapkamer van de jongste puilde bijna uit. Wat een ommekeer na een week van serene rust in de ziekenboeg!
Nu was het pa die om half 11 ‘s avonds toch eens wilde weten hoe laat de kinderen richting het logeeradres zouden gaan. Want de ouwe had toch echt behoefte aan zijn bed na zo’n week 🙂
Kinderen, wat moet je ermee?! Zo zijn het nog echt kinderen en zo zijn het weer jongvolwassenen boordevol energie en plannen. Heerlijk toch?!
