Ik schaam me voor je!! Ik weet niet hoe dat komt, maar dat hoor ik tegenwoordig zeer regelmatig. Het lijkt wel alsof ik niets meer goed kan doen bij mijn pubers. Mijn gedrag is niet goed, mijn opmerkingen niet, mijn telefoon en ga zo maar door.
Wat is er nu mis om, in de rij bij de bouwmarkt, aan de dame voor je te vragen of de muurverf bedoeld is voor na het haardvuur? Ze had namelijk een enorme zak openhaardhout in haar kar en precies 2 blikken muurverf. Tja……
Waarom wordt er mij, voordat ik ook nog maar 1 stap buiten de deur heb gezet, al toegefluisterd dat ik vooral mijn mond moet houden? Bang als de meiden zijn dat ik iets geks zou kunnen zeggen.
Als vriendinnetjes mee komen, wordt er verwacht dat ik naar boven verhuis. Mocht ik niet direct aanstalten hiertoe maken, wordt het me wel zeer discreet medegedeeld: “Pap, moest jij nog niet iets boven doen?!”
Maar dieptepunt voor de dames is toch wel als ik mijn stijlvolle mobiel tevoorschijn tover. Dit mag ik overigens alleen nog maar binnenshuis. Een prachtige Nokia 130, waarmee je kunt bellen en sms’en.
Wat wil een mens nog meer? Ik hoef de telefoon maar eens in de 2 tot 3 weken op te laden. Er zit zelfs een camera op, die zo goed is dat je na het maken van de foto direct even moet noteren wat je nu precies gefotografeerd hebt 🙂
Maar hoe dan ook, hij werkt altijd en kan tegen een stootje. Dit in tegenstelling tot de moderne toestellen die beide dochters hebben. Hoeveel barsten daar al niet in het scherm zitten…
En toch, toch twijfel ik sinds kort. Zal ik me dan maar iets meer in de moderne tijd gaan begeven? Toch maar zo’n smartphone kopen, zodat de meiden kunnen zien waar ik me bevind tijdens het wandelen? Want dat is wel een zorg van ze.
Waar je zo’n handige app op kunt zetten die direct het plantje, de paddenstoel of het vogeltje kan herkennen die je tegenkomt in de natuur. Dit gaat ongetwijfeld iets soepeler dan je door allerlei determinatiegidsen heen te werken.
En wie weet, mag ik mijn telefoon dan ook weer buitenshuis laten zien van de meiden. Misschien schamen ze zich iets minder voor hun vader 🙂 Ik ben er nog niet over uit, wordt vervolgd.
