Vluggertje van de dag Archieven

Kwetsbaarheid tonen is juist sterk.

Kwetsbaarheid tonen is juist sterk. Natuurlijk, kwetsbaarheid is confronterend, pijnlijk, rauw, emotioneel, maar ook mooi, open en eerlijk. Kwetsbaarheid tonen is vooral kracht, moed en durf.

Het leven zit vol kwetsbaarheid in allerlei gedaantes. Het leven zelf is uiterst kwetsbaar. Maar in plaats van dat te verdringen zou de mens er beter aan doen dit gegeven te omarmen.

Je kwetsbaar opstellen biedt ruimte voor dialoog. Je geeft een ander de kans om te geven. Je verwerft nieuwe inzichten en steunt wellicht de ander met het besef dat ieder mens zijn kwetsbaarheden heeft. Een win-win situatie. lees verder

Wat is dit nu weer?!

Wat is dit nu weer voor weer?! Wat kan het weer toch snel veranderen lieve mensen. Twee weken geleden fietste ik nog in mijn t-shirt, het was werkelijk te warm om mijn trui aan te houden. Bijna zomerse temperaturen in de herfst.

De terrasjes zaten vol blije mensen die zich laafden aan het ‘goede’ leven. Een lekker hapje, een lekker drankje en koesteren die zon. De stemming was opperbest, “laat maar komen, dat zomerse weer”.

Vandaag steek ik mijn neus niet buiten de deur zonder dikke winterjas en een sjaal, stevig vastgebonden om de nek. De thermometer geeft ternauwernood 7 graden aan, terwijl de gevoelstemperatuur op 4 graden ligt. lees verder

Plotseling is ze volwassen!

Plotseling is ze volwassen. Vandaag is het zo ver, mijn oudste dochter is 18 geworden. Absoluut een mijlpaal, een moment ook om even goed bij stil te staan. Want mijn hemel, wat is de tijd hard gegaan.

In achttien jaar, van baby naar volwassene. Van totaal afhankelijk tot zelfstandig mens. Ik weet, er zijn diersoorten die nog veel vlugger hun kroost als volwassen beschouwen, maar die 18 jaar zijn voor mijn gevoel ook omgevlogen.

Al die jaren heb ik haar mogen begeleiden in dit groeiproces. Van de eerste luiers tot nu, een leeftijd waarop ikzelf haar soms om advies vraag. Een periode waarin een klein mensje is uitgegroeid tot een prachtige en zeer bewuste jonge vrouw. lees verder

Na 56 jaar eindelijk in mijn armen.

Na 56 jaar sluit ik u eindelijk in mijn armen. Liefdevol druk ik u tegen mijn borst, terwijl er allerlei gedachten door me heen gaan. Deze paar minuten zijn voor mij, ik eis ze ‘gewoon’ op.

Eindelijk een innig moment tussen mij en mijn verwekker. Nooit zijn we verder gekomen dan een handdruk. Ik weet de geboortedatum en de dag van heengaan. Voor het overige zijn er herinneringen, maar van u zelf weet ik eigenlijk niets.

Bar weinig voor iemand die zo dominant in mijn leven is geweest. Praten over jezelf was onmogelijk. Wat lijkt me dat moeilijk, besef ik me steeds meer. Wie was u, wat waren uw dromen toen u jong was? lees verder

Kruip met me onder de dekens.

Kruip met me onder de dekens. Laat je eens gaan en kom met me mee. Ik zal ervoor zorgen dat je je geen seconde verveelt. Ik vermaak je, verwen je, ik doe wat jij maar wilt.

Wil je het romantisch? Ik zorg ervoor. Wil je het spannend? Ik zorg ervoor. Wat je ook maar wilt, ik zal ervoor zorgen. Je zult geen seconde spijt krijgen van je beslissing, dat beloof ik je.

Lekker saampjes knus in mijn grote 1-persoonsbed, terwijl buiten de wind waait en de regen tegen de ramen slaat. Laat de herfst maar komen, wij kunnen er tegenaan. Niets dat ons kan deren, want wij hebben slechts oog voor 1 ding. lees verder

Wat is dit nu weer?!

Wat is dit nu weer?! Afgelopen zondag wandelde ik nog in mijn t-shirt, een jas was echt overbodig. Een heerlijk zonnetje op den bol, lekker aan een terrasje nippend van een vers kopje thee.

En vandaag, nog geen 5 dagen later, is het 17 graden in de woonkamer. Ik ben welhaast verplicht de kachel aan te zetten. Maar ik kan me er niet toe zetten omdat ik het nog echt te vroeg in het jaar vind. Kom op zeg, net september…..

Maar ja, morgen is de jongste jarig en om het feest te doen slagen ben ik toch echt wel genoodzaakt wat warmte in huis te brengen. Ik kan moeilijk aan de visite vragen om een extra trui aan te trekken. lees verder

Nietsdoen geeft de meeste groei.

Nietsdoen geeft de meeste groei. Althans, dat is mijn persoonlijke ervaring. Gewoon de boel de boel laten, lekker gaan zitten en vooral de handen niet uit de mouwen steken.

Moet u eens zien wat voor resultaten dat geeft! Alles om me heen groeit en bloeit als nooit tevoren. Sterker nog, je krijgt er meer voor terug dan je zelf ooit geplant hebt. Nou, dat hoort de gemiddelde Nederlander graag, toch?!

Wie wil dat nu niet?! Meer krijgen zonder zelf ook maar iets te doen. En toch is dat het geval bij mijn tuin. Binnen een paar jaar is de geheel betegelde tuin langzaam verworden tot een groene oase. lees verder

Verliefdheid is een zegen voor het huishouden!

Verliefdheid is een zegen voor het huishouden! Wat is het toch fijn dat de liefde in mijn huis volop groeit en bloeit. Ik wist niet dat ik al mijn eventuele schoonzonen om deze reden al bij voorbaat in de armen zou sluiten.

Maar niets is minder waar, ze zijn allemaal even fijn voor me. Met welk vriendje mijn beide meiden ook nu weer komen aanzetten, ik ben direct dol op ze. Laat de mannen maar komen 🙂

Ze doen hun naam namelijk eer aan! Deze ‘zonen’ houden inderdaad het huis schoon. Pas nu begrijp ik waarom men dus ooit deze naam heeft gekozen. Wat een heerlijke ontdekking. lees verder

Geef me nog een kans.

Geef me nog een kans, laat me je nog een keer verleiden. Verleiden tot het stappen uit die auto. Het uitdoen van die oortjes tijdens het wandelen. Het openstaan voor een goed gesprek met een vreemde. Het genieten van de natuur om je heen.

Geef me nog een kans en je zult zien hoe fijn dit kan zijn. Maak weer eens echt verbinding met de wereld om je heen, stel je open. Laat de natuur zich in al haar pracht aan je opdringen. Luister naar de verhalen van een onbekende.

Gedachten die in me opkwamen tijdens het wandelen. Boven op de dijk raasden de auto’s aan me voorbij, geen oog hebbend voor al het natuurschoon om hen heen. Slechts voortgedreven door haast, op weg naar de volgende bestemming. lees verder

Een kwartier had ze voor me!

Een kwartier had ze voor me, daar moest ik het mee doen. De nacht ervoor had ik tot 2 uur tevergeefs op haar gewacht. Uiteindelijk ben ik maar in slaap gevallen. De dag erna moest ik tot 3 uur in de middag wachten, maar toen was het dan zo ver.

Eindelijk kon ik haar weer in mijn armen sluiten. Een week vol spanning en onzekerheid viel als een blok van me af. Nu zou alles weer normaal worden. Ze was weer bij me.

Maar al snel werd me duidelijk dat ze slechts een kwartier voor me over had. Een kwartier, na een week zonder haar! Mensen, wees eens eerlijk, is dat nu ware liefde?! lees verder