Begin van de lente?!

Begin van de lente?!

De wind tilt me op en neemt me mee. Voorzichtig, beheerst, niet eens zo’n heel harde wind.

Net voldoende om mij te doen zweven. Een heerlijk gevoel, ik laat mijn gedachten gaan en ben leeg, vrij. Boven het water, badend in de warmte van de zon.

De ganzen zijn alweer nadrukkelijk aanwezig. Hun gesnater weerkaatst over het water, de kleinere vogels beginnen zich voorzichtig te roeren.

Een enkele, zeer dappere, fluit al een aardig lied, maar het is zeker nog geen volwaardig koor, daarvoor zijn er nog te weinig leden.

Ach, zou het er nu dan toch eindelijk van komen, lente?! De bomen zijn weliswaar nog kaal, maar de knoppen zijn reeds zichtbaar.

Kom maar, barst maar open, laat je pracht maar zien. Ik zal je bewonderen en van je genieten, met heel mijn hart.

Langzaam omhult de nevel de ondergaande zon. Het wordt fris. Ik sla mijn ogen op en moet gaan, anders wordt het te koud.

Nee, hoe graag ik het ook zou willen, ik moet nog even geduld hebben. De eerste tekenen zijn er, onmiskenbaar, maar lente is het nog niet.

Kennemerduinen, 14 maart 2018