De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. Ik vond dit spreekwoord wel van toepassing tijdens onze vakantie afgelopen zomer. Het volgende was het geval. We trokken 2 weken door Normandië.
Een prachtig stuk Frankrijk met pittoreske kustplaatsjes en een kustlijn begrensd door hoge kliffen. Kortom, het was volop genieten van al het moois dat ons voorgeschoteld werd.
Tja, en aangezien ik graag fotografeer, was het fototoestel nooit ver weg. Vol enthousiasme legde ik al het fraais vast met de bedoeling daar thuis een mooi fotoboek van te maken.
Maar na enige dagen begonnen mijn meiden wat te morren. Ze vonden het namelijk belachelijk dat ik voornamelijk door mijn zoekvenster tuurde op zoek naar mooie plaatjes in plaats van om me heen te kijken zonder toestel.
Volgens hen zou ik dan meer genieten van het moment in plaats van de hele wereld door zo’n klein venstertje waar te nemen. Ik zou meer in de werkelijkheid staan. Op zich een logische constatering natuurlijk.
Zelf dacht ik daar vroeger ook zo over. Maar intussen weet ik, net als u, dat een mens door te fotograferen eigenlijk de omgeving veel intenser beleeft. Je kijkt niet alleen met een vluchtige eerste blik naar al dat moois.
Nee, je bent de omgeving als het ware aan het ‘scannen’. De zoeker van de camera kadert het gebied dat zichtbaar is voor je. Binnen dit kader ga je op zoek naar mooie composities.
En zo neem je steeds weer een nieuw stukje omgeving ‘onder handen’. Hierdoor ben je, in mijn beleving, juist zeer bewust en intensief bezig met de omgeving.
Maar om op het pot en ketel verhaal te komen, viel mij bij de dames op een gegeven moment ook iets op. Ieder plekje wat bezienswaardig was, moest namelijk ook door hen worden vastgelegd met de smartphone.
Alleen ging het ze eigenlijk niet om wat ze zagen. Welnee, ze moesten er juist zelf goed opstaan. Haren checken, lippen tuiten, sta ik goed in beeld en klik, daar was weer een selfie.
Vervolgens werd de gemaakte foto uitgebreid gekeurd waarna ie, bij een volmondig ‘ja’, direct op internet werd geplaatst middels apps als “BeReal” of “Snapchat”.
Ja zeg, de pot verwijt de ketel dat ie zwart ziet!! Zoek de verschillen met mijn fotografie. Het enige verschil is volgens mij dat ik de omgeving vastleg en de dames voornamelijk zichzelf.
Maar ja, dat zag vaders natuurlijk weer helemaal verkeerd. Want zij moesten die foto’s wel maken omdat de app dat van ze verlangde!
Dan ben je natuurlijk uitgepraat als volwassene. Als een app dat van je vraagt, kun je dat natuurlijk onmogelijk weigeren…. 🙂
Nou ja, hoe het ook zij, we hebben allemaal op onze eigen manier van de vakantie genoten. En dat is het belangrijkste, toch?!
Hahaha, daar valt aan allebei de kanten wat voor te zeggen, de Meiden hebben een mening. Houden zo
Hoi René,
Iedere leeftijd heeft weer wat anders.
Dus ook de keuze van hun foto’s zal vast nog veranderen.
Hopelijk blijven ze fotograferen en leren ze de pracht van de natuur kennen.Want het zit bijzonder in elkaar.
Wij hebben ook 2 dochters.
Heel verschillend met wat hun op de foto’s zetten.Maar ikzelf ben toch wel het fanatiekste van de familie.Maar het gaat erom waar jezelf mee tevreden bent.
Interesses liggen vaak erg uiteen.
Suc6 met je meiden.😀😄📷📷📱📱🙋♀️