De belastingdienst, “leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker”, herinnert u zich deze slogan nog? Nou, afgelopen week hadden ze me bijna op de knieën hoor. Wat niets of niemand lukte afgelopen jaar, had de belastingdienst in één ochtend bijna voor elkaar. Ik had aan het einde van de ochtend echt de neiging de moed op te geven.
Ik moet namelijk nog een F-formulier invullen voor Ellen. Dit formulier krijg je van de belasting als je partner is komen te overlijden. Een lijvig boekje boordevol vragen over de financiën met een evenzo lijvig toelichtingenboek. Het stomme is namelijk dat alles tegenwoordig digitaal gaat en al van tevoren is ingevuld, maar juist dit boekwerk handmatig moet worden ingevuld.
De belastingdienst weet meer van je dan je zelf weet, maar nee, dit moet u netjes met de pen zelf invullen. Goedgemutst ging ik aan de gang, vastberaden dit varkentje ook wel even te wassen. De eerste vragen gingen ook nog wel goed, maar toen begon het feest. “Wat was de hypotheekschuld op de dag van overlijden?”, tja, hoe kom je daar nu achter.
Dus de belastingtelefoon maar netjes gebeld. Ik werd vriendelijk te woord gestaan en doorverbonden met de nabestaandendesk, want zij waren hierin gespecialiseerd. Na enige minuten wachten kreeg ik iemand aan de lijn, die mijn vraag aanhoorde. Vervolgens verbond deze persoon mij ook weer door, want dit onderdeel was zijn specialiteit niet.
Uiteindelijk kreeg ik iemand aan de lijn die er wel meer van wist. “Tja, dat zou u kunnen proberen te achterhalen bij de hypotheekverstrekker”, luidde het antwoord. Nu moet u weten dat Ellen in februari is overleden, dus dat ik voor haar aangifte moet doen over 2 maanden van 2019. Dat zijn de bedragen dus niet.
Daarom vroeg ik de persoon of ik niet de peildatum van 1 januari mocht aanhouden, want die houdt de hypotheekverstrekker ook altijd aan in zijn jaaroverzicht. Nou dat was voor mijn eigen risico, daar kon de persoon geen antwoord op geven.
Awel, ik besloot maar op te hangen en verder te gaan met het boekje, in de hoop dat ik de andere vragen wel zou weten op te lossen. Hoe belangrijk is dit allemaal?! Pak van mijn part 2000 euro als belastingdienst, maar laat me verder met rust. Ik heb wel wat anders aan mijn hoofd.
Bij de volgende vraag in het boekje, had ik ook direct weer bingo. Ik moest het eigen woningforfait berekenen en meer van die dingen. Dus maar weer de belastingdienst gebeld om hulp. U voelt hem al, wederom doorverbonden want dit vereiste weer een persoon met een andere specialisatie. En dat allemaal bij 1 desk, de nabestaandendesk.
Toen ik de vrouw die mij wilde doorverbinden vroeg naar haar specialisatie, werd ze knorrig. Ik dacht alleen maar, dat als ik haar specialisatie zou weten, ik haar misschien wat vragen zou kunnen stellen. Anders zou ik opnieuw tig keer worden doorverbonden. Zij zag het als een aanval en begon zich te verdedigen met de woorden dat iedereen zijn eigen specialisatie had en daarvoor een opleiding had genoten.
Dat is mooi, maar ik ben, helaas, één van de vele duizenden, die zo’n formulier moet invullen omdat de partner is overleden. Dus mij maak je niet wijs dat je, als nabestaandendesk zijnde, intussen niet weet hoe zo’n formulier ingevuld moet worden. Waarom nu, op zo’n pijnlijk moment in het leven, zulke lastige dingen. De overheid weet alles van je, nog beter dan jezelf waarschijnlijk weet.
Waarom dan niet zo’n afsluitend formulier alvast digitaal ingevuld, net als de normale aangiftes. Net als ik al eens in een eerdere blog vermeldde, vindt iedereen het erg vervelend voor je, maar je moet toch even precies doen wat zij willen. Maar goed, uiteindelijk kreeg ik een gespecialiseerde meneer aan de lijn die mij rap vertelde dat ik de W.O.Z. waarde van het huis maal 0,65%, gedeeld door 365 dagen maal het aantal dagen dat Ellen nog heeft geleefd in 2019 moest doen :-).
Dat leverde dan een woningforfait op, waarmee ik nog meer dingen moest gaan uitrekenen. Ik bedoel maar, “leuker kunnen we het niet maken, wel makkelijker”, hum, hum!! Het is natuurlijk niet voor niets dat de jaarlijkse aangiftes tegenwoordig al voor ingevuld zijn. Er zijn zoveel regeltjes, drempels en wat al niet meer van toepassing in dit, bijkans ondoordringbare, oerwoud van belastingen, dat een normaal mens hier niet meer de weg in kan vinden.
Sterker nog, ik vraag me af of de belastingdienst zelf nog wel altijd weet wat ze aan het doen is. Het is natuurlijk niet voor niets dat er zoveel problemen zijn. Het belastingstelsel is zo moeilijk geworden, je kunt ze het haast niet kwalijk nemen. Maar ja, om een lang verhaal kort te maken, ik zat mooi met de gebakken peren.
En toen ik nog eenmaal, na een rustpauze, het middels de belastingtelefoon probeerde te begrijpen, was dat net een telefoontje teveel. Nu moest de desbetreffende persoon even een formulier opzoeken en zette mij in de wachttoon. Ik heb braaf een kwartier gewacht, maar toen de hoorn erop gegooid. Een kwartier om een formulier te zoeken, ja, ja, ik was er helemaal klaar mee.
Dat heet dan de nabestaandendesk, maar van enig gevoel voor de mens heb ik niets gemerkt. Het draaide allemaal om cijfertjes en het correct invullen van de papieren. Niemand die het aanbod deed even rustig met je zo’n formulier door te nemen. Ten einde raad heb ik vervolgens de begrafenisonderneming gebeld. Of zij me misschien konden helpen, want nogmaals, ik ben helaas toch echt niet de eerste persoon die zo’n formulier moet invullen.
En wederom vormden zij een reddingsboei. Direct werd ik geholpen en kreeg ik contact met hun accountant. Hij vroeg mij vriendelijk een aantal gegevens op te sturen, waarna hij de papieren zou doornemen. Dit had ik net even nodig. Mijn energielevel stond intussen op -10, en ik had de neiging alles aan de kant te ‘gooien’.
Zo kan het dus ook, zij begrepen direct dat ik momenteel wel wat anders aan mijn hoofd heb, dan handmatig een boekwerk invullen. Nogmaals mijn hartelijke dank, Patty Duijn en team, jullie zijn wederom een keer mijn redding. Wat geweldig hoe jullie nazorg leveren. Eigenlijk zou het zo niet moeten in ons overgereguleerde landje natuurlijk.
Dat de accountant van de uitvaartonderneming mij moet helpen bij het invullen van de belastingpapieren. We hebben een belastingdienst, met nabestaandendesk, die alles weten van onze financiën, maar toch levert die combinatie geen succes op. Eerder alleen maar frustraties. Maar goed, wat klaag ik, intussen hebben de actuele gebeurtenissen in het leven, de belastingperikelen enigszins naar de achtergrond gedrongen wat betreft aandacht.
Nederland ligt min of meer plat door het coronavirus. In ene heb ik twee schoolgaande meiden thuis. Waar ik verleden week nog mijn bedenkingen had over de overtrokken reacties, heb ik mijn mening nu wel enigszins bijgedraaid. Weliswaar begrijp ik nog steeds niet dat de mens en masse toiletrollen gaat hamsteren, maar dat terzijde 🙂 Zoals ik wel eens vaker in mijn blogs heb besproken, is een beweging die in gang wordt gezet, moeilijk meer te stoppen.
Ik ben er nu ook van overtuigd dat men niet met kortetermijnvisie bezig is, maar wel degelijk het probleem probeert te beheersen. Het is en blijft een griepvorm, alleen wil men proberen om de druk op de zorg te verlichten. Eindelijk is mij duidelijk dat deze griep leidt tot meer opnames op de Intensive Care afdelingen van de ziekenhuizen vanwege ademhalingsproblemen.
En om te voorkomen dat niet iedereen tegelijk deze zorg nodig zou moeten hebben, probeert men de ziekte enigszins te geleiden. Wat mij ook geruststelt, is dat men ervan uitgaat, dat het grootste gedeelte van de bevolking ‘gewoon’ het virus zal krijgen. Dat klinkt misschien vreemd, maar ik kreeg het idee door alle paniek in de media, dat zo min mogelijk mensen het virus moesten krijgen.
Dat leek mij een onhaalbare eis en ook geen verstandige, omdat het virus dan op een ander moment de kop op zou steken. Het feit dat men ervan uitgaat dat de meeste mensen zullen worden besmet, geeft ook het signaal af dat je je inderdaad ook weer niet al te bang moet maken. Het is een zeer vervelend virus, maar in verreweg de meeste gevallen kom je er weer bovenop.
Precies wat ook het geval is bij een gewone griepgolf. Dus laten we elkaar nu niet gekker maken dan we intussen al zijn en ook blijven genieten van al het moois om ons heen. Misschien leidt het virus uiteindelijk ook tot mooie neveneffecten. Zoals meer zorg voor elkaar, het sociale karakter van de mens komt hopelijk weer eens bewust bovendrijven.
De economie ligt een tijdje stil, de mensen worden gedwongen zich te bezinnen in hun verplichte rust. We vinden ons wel heel wat, maar dat zo’n klein onzichtbaar virusdeeltje de gehele wereld tot stilstand krijgt, geeft maar weer eens aan hoe nietig de mens eigenlijk is. Misschien beseffen we maar weer eens hoe uniek en bijzonder ons leven wel niet is.
En laten we vooral niet vergeten, wat voor een boost de natuur krijgt bij al deze ‘stilstand’. Het milieu vaart er wel bij door alle luchtverschoning. Dat mag toch ook wel eens een keertje na al die roofbouw die we op haar hebben gepleegd ten faveure van onze vooruitgang. Koester de natuur, wees lief voor dit prachtige kleine aardbolletje waaraan we ons bestaan te danken hebben.
Let wel, ik wil niets bagatelliseren aan de huidige situatie, daarvoor is het ernstig genoeg. Iedere dode is er absoluut één teveel. Maar we moeten met z’n allen nu ook weer niet direct in de apocalyps-stand schieten. Blijf in hemelsnaam wel de dingen in perspectief zien en laat de wc-rollen met rust. Er is genoeg, meer dan genoeg 🙂
En met deze woorden besluit ik deze blog. Ik wens u allen veel succes met uw verplichte rust en naar de mensen onder ons die verplicht moeten doorwerken vanwege het belang van hun beroep voor de maatschappij, maak ik een diepe en respectvolle buiging.
Misschien dat de maatschappij nu wel eens gaat inzien hoe belangrijk uw beroep is en dat, neem nu bijvoorbeeld de zorg, een beetje loonsverhoging en waardering voor uw beroep echt niet zo veel gevraagd is.
Groetjes, René
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en mis niets meer. Het is geheel vrijblijvend en uitschrijven kan altijd.
Wederom een blog die uit mijn hart gegrepen is! (Nu ik dat zo tik lijkt het een hele rare zin, maar goed, je begrijpt wat ik bedoel.)
Vreselijk die belastingdienst, ze maken erg moeilijk. Dit kan toch niemand zomaar invullen. Fijn dat je geholpen bent, want ik begrijp je ergernis.
Vanmorgen van de natuur genoten met de powerwalk in het bos. Met gepaste afstand kan dit gewoon doorgaan. Je hoort de vogels en komt runderen en nu ook geiten tegen. Vorige week ook een paar paardjes. Dit is in het Heemskerkse bos.
Verder maar afwachten wat deze tijd ons gaat brengen.