Pas geleden werd mijn moeder door Ziggo, de kabelmaatschappij, gebeld met de mededeling dat ze haar contractafzegging hadden ontvangen en dat ze binnen enkele dagen van telefonie, tv en internet afgesloten zou worden. Vol verbazing vroeg mijn moeder hoe ze hierbij kwamen, want ze had haar contract nooit opgezegd. Dat gaf de computer aan werd haar medegedeeld en dus was het toch echt zo.
Na enige discussie kwam men er bij Ziggo achter dat het inderdaad toch niet mijn moeder betrof, maar iemand anders in Nederland. Hoe de fout kon ontstaan, daar ging men verder niet op in, maar alles zou direct weer in orde worden gemaakt. Awel u voelt hem al, dit gebeurde natuurlijk niet. Na dagenlang gesteggel en bellen en een moeder die zo’n beetje op ontploffen stond, lukte het uiteindelijk.
Een fout, gemaakt bij de aanbieder, maar waar jij als klant voor moet ‘boeten’. Dat zet natuurlijk kwaad bloed bij mensen. Zelf heb ik een aantal jaren geleden eens op een soortgelijke manier in de clinch gelegen met de gemeente Haarlem. Dit betrof een aanslag van de gemeentebelastingen en ook hier was het natuurlijk een feilloze computer en lag de fout toch echt bij mij.
Op een gegeven moment heb ik de persoon met wie ik te maken had, maar eens aan de hand van een verhaaltje meegenomen door het digitale landschap. Dat ging ongeveer als volgt: Ik (I): “meneer, u zegt dat wat in de computer staat, altijd juist is”. Antwoord gemeente (A): “dat klopt, de computer maakt geen fouten”.
(I): “Hoe komen deze gegevens in de computer, meneer?” (A) met trots: “Dat doen wij, meneer, de gegevens voeren wij in”. (I): “Bent u een mens?”. (A) met lichte ergernis: “wat een stomme vraag, natuurlijk ben ik een mens”. (I): “Maakt de mens fouten?” (A): “Dat kan ik niet ontkennen”. (I): “Zou het dan niet kunnen zijn dat de computer inderdaad geen fouten maakt, maar dat de gegevens niet correct zijn ingevoerd is door de mens?” (A): Stilte en probleem opgelost 🙂
De computer, mooi, geweldig, maar het is ook wel beangstigend hoe afhankelijk de maatschappij ervan is geworden. Wat als de computer (of internet) uitvalt. Dan is het ‘Leiden in last’, dat zien we toch regelmatig gebeuren. En bovenal, de computer is feilloos, wat de computer zegt is de waarheid. Maar de mensen die hem bedienen zijn toch echt de zwakke schakel in dit geheel. Probeer maar eens een fout te herstellen die eenmaal gemaakt is in een computersysteem.
Alsof je tegen windmolens vecht, een hedendaagse Don Quichotbent. Annie MG Schmidt verhaalde hier al geweldig over in het kinderboek Otje. In dit verhaal kan kok Tos niet aan vast werk komen omdat zijn officiële documenten zijn kwijtgeraakt in het computergebouw. Later is er een tv-serie van het boek gemaakt met allerlei liedjes, waaronder het klaaglijke “Hij doet het niet“. Een prachtige verbeelding van het onmachtige gevoel dat een mens kan ervaren als deze gevangen zit in de onontwarbare kluwen van de maatschappij. Regelmatig zingen mijn kinderen en ik het nog 🙂
Ach, nu we het toch ook hebben over de maatschappij, wat kunnen wij mensen daar toch heerlijk over klagen. De maatschappij is onrechtvaardig, hard en meedogenloos. De maatschappij is lelijk en vooral in zichzelf gekeerd. Eerst ik, dan ik en dan misschien nog iemand anders. De maatschappij, een redelijk ongrijpbaar fenomeen, met ongedefinieerde wetten en vereisten. De maatschappij, continu in beweging, geen dag hetzelfde.
Volgens de Dikke van Dale luidt de betekenis van maatschappij: ‘samenleving, gemeenschap; = wereld’. Volgens dezelfde Van Dale betekent samenleving: ‘het geheel van de met elkaar verkerende mensen’. Oftewel, de maatschappij, dat zijn wij!! Dat ben jij, dat ben ik, dat zijn wij allemaal. Dus als wij zoveel kritiek op de maatschappij hebben, hebben we zoveel kritiek op onszelf.
Fascinerend, hoe kan het toch dat we zoveel last ervaren van iets dat we zelf creëren. Waarom stellen we zoveel eisen aan onszelf en leggen we die tegelijkertijd ook aan anderen op?! Waarom (ver)oordelen we, al vrij snel, mensen die anders durven te zijn. Want dat moet een kracht en moed vereisen om tegen de gangbare norm in te durven gaan. Waarom verstikken, verwurgen we onszelf met al die zelfopgelegde ideeën over hoe iets hoort te zijn. Waarom dat jachtige leven, terwijl als we allemaal twee stapjes minder hard gaan rennen, we nog steeds onderling hetzelfde tempo hebben?!
Natuurlijk, ik heb makkelijk praten, zo langs de zijlijn staand, de maatschappij observerend, maar we kunnen toch niet beweren dat de huidige maatschappij zo ontspannend en sociaal is. Het lijkt wel alsof alles om geld en materialisme draait, terwijl het leven zoveel meer te bieden heeft. Neem genoegen met wat minder, maar je zult er een onvoorstelbare rijkdom voor terug krijgen. Open je ogen, durf weer ontspannen te ademen en geniet van al dat moois om je heen. Geniet van de natuur, geniet van je medemens. Je zult zien, het kan alleen maar goed doen.
Nee, ik heb geen auto, nee, ik ga niet 6 maal per jaar op vakantie, nee, als mijn buurman een grotere tv heeft gekocht, hoef ik echt ook niet direct een nog grotere en nee, ik ben niet jaloers op mensen die het, materialistisch gezien, een stuk luxer hebben dan ik. Heerlijk toch voor ze, geniet ervan als je die mogelijkheid wordt geboden!!
Het gaat mij om een innerlijk gevoel, het gevoel van het leven werkelijk voelen, werkelijk beleven. Dat is pas rijkdom!! Eerlijk is eerlijk, ik ben ook pas tot deze instelling gekomen na de nodige harde levenservaringen. Na langs de afgrond scheren en een aantal malen hard het hoofd stoten. Maar ik ben wel blij dat ik de les uiteindelijk heb begrepen. Je leeft maar één maal; met deze, ongedefinieerde, tijdspanne, zul je het moeten doen.
En waar het mij ook zeer zeker om gaat, is dat als mensen jachtig willen blijven leven, dat prima is. Maar leg het de mensen om je heen niet op, verwacht van hen niet dezelfde manier van leven. En bovenal, blijf sociaal, je kunt er niet mee wegkomen je te ontzien van sociale verplichtingen, door te zeggen dat je het zo druk hebt. De maatschappij, dat zijn wij, wij allemaal en niemand uitgezonderd 🙂
Een fijne week en tot de volgende blog!!
Groetjes, René
2 gedachten over “De maatschappij, dat zijn wij!!”
De maatschappij zijn wij.
Voor een deel vind ik dit ook.
Maar wat te zeggen van deze regering?
Die bepaalt ook veel over de maatschappij, ongeacht of “wij” het ermee eens
Groetjes Janmie.
De maatschappij zijn wij.
Voor een deel vind ik dit ook.
Maar wat te zeggen van deze regering?
Die bepaalt ook veel over de maatschappij, ongeacht of “wij” het ermee eens
Groetjes Janmie.